بهنوش خرم‌روز: احساس شادمانی می‌کنید؟ غمگینید؟ بی‌حوصله شده‌اید و یا انجام هر کاری مدت‌ها زمان از شما می‌گیرد؟ فکر می‌کنید چه دلیلی دارد؟ شرایط محیطی؟ استرس؟ ارتباط با اطرافیان؟ مسائل مالی؟ یا شاید ژنتیک و تجربه‌های کودکی؟خب، در واقع همه این عوامل می‌توانند در حالت خلقی، روانی و در نتیجه رفتار شما موثر باشند. اما به جز دلایل واضحی که در شادی، غم یا بی‌حوصلگی و سایر حالتهای روان‌شناختی شما موثر هستند، شاید باید به دنبال رد یک عفونت یا ویروس‌های عامل بیماری‌هایی هم باشیم که شما درکودکی به آن‌ها مبتلا نشده‌اید!
ماجرا از این قرار است: تا پیش از این، دانشمندان بر این باور بودند که سیستم عصبی و مغز انسان از سیستم ایمنی بدن مجزا است و به اصطلاح دو دنیای کاملا جدا هستند. اما به گزارش نیوساینتیست، مطالعات جدید نشان می‌دهند که سیستم ایمنی و عواملی که آن را تحریک می‌کنند، می‌توانند روی خلق، حافظه و توانایی یادگیری ما موثر باشند. برخی رفتارهای غیرمعمول مثل علائم وسواس، ممکن است نتیجه یک عفونت یا آلودگی باشند. حتی ممکن است سیستم ایمنی در شکل‌دهی پایه‌های شخصیت ما دست داشته باشد، مثلا تعیین کند که تا چه حد فردی مضطرب یا تکانشی باشیم. خبر خوب این که کشف این ارتباط بین سیستم عصبی و سیستم ایمنی بدن، ممکن است به راه‌های درمان تازه‌ای برای اختلالاتی مانند افسردگی یا تیک منتهی شود.
این تغییر فوق‌العاده بزرگی در نوع فکر کردن به اختلالات روانی است. تا همین چند وقت پیش تصور غالب این بود که موانع خونی مغزی، سیستم عصبی را از سیستم عصبی جدا نگه می‌دارند. گفته می‌شد که سلول‌های دیواره‌های رگ‌های خون‌رسان مغزی آن‌قدر به هم نزدیکند که اجازه نمی‌دهند پروتئین‌ها و سلول‌ها به مغز وارد بشوند. و حالا ناگهان تمام این باورها بی‌اساس از آب درآمده‌اند! حالا معلوم شده که نه تنها آنتی‌بادی‌ها و مولکول‌های نشان‌دارشده، بلکه حتی سلول‌های ایمنی هم می‌توانند وارد مغز شوند و تاثیراتی بزرگ را به دنبال داشته باشند. عجیب‌تر این که حتی لازم نیست سلول‌های ایمنی واقعا به مغز برسند تا تاثیر خود را بگذارند. پس چه‌طور حالات روانی ما را تحت‌تاثیر قرار می‌دهند؟ خبرآنلاین از امروز در چهار گزارش متوالی به پاسخ این سوال می‌پردازد.
50172
نظر شما