آمیگدالا نام دو توده زیرقشری مغزی است که اغلب به تاثیر در واکنش‌های هیجانی شهرت دارد. اما به نظر می‌رسد آمیگدالا نقشی مهم و بسیار تخصصی هم در گستردگی و پیچیدگی روابط اجتماعی افراد بازی می‌کند.

بهنوش خرم‌روز: برخی از افراد روابط اجتماعی بسیار گسترده و حتی می‌توان گفت پیچیده‌ای دارند. در دنیای امروز که دنیای مجازی هم به بخشی از روابط انسان‌ها تبدیل شده‌ است،‌ حتی در استفاده از این ابزار تازه برای برقراری تعاملات اجتماعی هم بین افراد تفاوت دیده می‌شود. حالا برای گروهی از محققین جالب شده که بدانند مغز انسان‌هایی که روابط اجتماعی وسیع و پیچیده‌ای دارند، با انسان‌هایی که از چنین روابطی دست‌کم با پیچیدگی بالا برخوردار نیستند، چه تفاوتی دارد.

در واقع مطالعات گذشته نشان داده است که در گونه‌هایی از پستانداران اولیه دیگر، که آمیگدالای مغزشان بزرگ‌تر است،‌ گرایش بیشتری به تعاملات اجتماعی وجود دارد. اما آیا این تفاوت در انسان‌ها هم وجود دارد؟

به گزارش وایرد، محققین، دو فاکتور رابطه اجتماعی را بین 58 فرد بزرگسال مقایسه کردند. اولین فاکتور، اندازه روابط اجتماعی آن‌ها بود که خیلی ساده با میزان روابط و تعداد افرادی که آن‌ها به طور معمول با آن‌ها در ارتباط بودند به دست آمد. فاکتور دوم پیچیدگی موجود در روابط اجتماعی افراد بود. محققین پیچیدگی روابط اجتماعی را بر اساس تنوع گروه‌هایی که فرد با آن‌ها در ارتباط بود محاسبه کردند. سپس اندازه آمیگدالا و هیپوکامپ افراد بررسی شد تا شاید ارتباطی پیدا شود. در واقع از هیپوکامپ به عنوان یک کنترل منفی استفاده شد شد، چون قاعدتا اندازه هیپوکامپ نباید هیچ ربطی به تعاملات اجتماعی افراد داشته باشد.

آمیگدالا

به گفته این محققین، رگرسیون خطی، وجود همبستگی مثبت بین اندازه آمیگدالا و هر دو فاکتور اندازه و پیچیدگی روابط اجتماعی را تایید می‌کند. به علاوه برخلاف بسیاری موارد دیگر،‌ تفاوتی بین آمیگدالای نیمکره چپ و راست مغزی دیده نشد. به نظر می‌رسد که هر دو آمیگدالا به یک اندازه سهم دارند. علاوه بر این به نظر می‌رسد که نقش آمیگدالا در روابط اجتماعی بسیار اختصاصی باشد، چون مطالعات دیگر نشان داده‌اند که اندازه آمیگدالا در فاکتورهای اجتماعی دیگر مانند رضایتمندی از زندگی و ادراک فرد از حمایت اجتماعی نقشی ندارد.

همچنین ارتباطی بین اندازه و پیچیدگی روابط اجتماعی افراد، نه تنها با اندازه هیپوکامپ بلکه با اندازه هیچ‌یک از سایر بخش‌های زیرقشری مغز دیده نشد. محققین این مطالعه، سه قسمت از قشر مغزی را مرتبط با روابط اجتماعی می‌دانند که به نظر می‌رسد با آمیگدالا همکاری می‌کنند: شیار تحتانی گیجگاهی،‌ شکنج قدامی پیشانی و بخش قدامی شکنج سینگولیت.

این اولین باری است که مقاله‌ای درباره ارتباط آمیگدالا با روابط اجتماعی افراد منتشر می‌شود. سوال اینجاست که اندازه آمیگدالا معلول است یا علت؟ به عبارت دیگر، آیا افرادی که روابط اجتماعی بزرگ‌تر و پیچیده‌تری دارند، باعث می‌شوند آمیگدالا در مغزشان بزرگ‌تر شود یا این که افرادی که مادرزادی آمیگدالای بزرگ‌تری دارند، در آینده روابط اجتماعی بیشتر و پیچیده‌تری خواهند داشت؟

50172

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 120156

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
5 + 5 =