منطقه ۲۲ ، واقع در شمال غرب تهران با وسعت ۵۸۸۱ هکتار (طبق پهنه بندی مصوب سال ۱۳۹۱) از جنوب به آزادراه تهران- کرج، از شمال به بزرگراه شهید خرازی و کوهستان البرز مرکزی، از غرب به بزرگراه آزادگان و جنگل های وردآورد و از شرق نیز به حریم رودخانه کن محدود می شود.

این منطقه  همجوار مناطق ۵ و ۲۱ شهرداری تهران است.  مجموعه تفریحی آبشار تهران، دریاچه شهدای خلیج فارس، بخشی از بوستان جوانمردان، پارک چیتگر، مجموعه تفریحی- تجاری ایران مال از جمله زیرساخت های تفریحی و ورزشی این منطقه است. ظاهرا هدف از ایجاد منطقه ۲۲ تهران این بود که این منطقه به دلیل ویژگی های خاص طبیعی و موقعیت خود در پایتخت، به عنوان قطب گردشگری - خدماتی تهران شناخته شود و چشم انداز مدیران شهری در سال های گذشته نیز این بود که منطقه  ۲۲  تهران به دلیل دارا بودن پهنه های سبز به ریه تنفسی شهر تهران تبدیل شود و از طرفی بتواند کمبود سرانه رفاهی ، گردشگری و خدماتی مناطق دیگر تهران را جبران کند. در عین حال بتواند بخشی از جمعیت ساکن در بافت های فرسوده تهران مرکزی را در خود جای دهد.اگرچه طی این سال ها ایجاد دریاچه شهدای خلیج فارس، مجموعه تفریحی آبشار تهران، بوستان جوانمردان و ایران مال توانست تا حدی اهداف در نظر گرفته شده مدیریت شهری را محقق کند، اما بنا بر نظر بسیاری از کارشناسان شهری و محققان مدیریت شهری این مراکز  گردشگری و تفریحی، حالا خود دلیل جذب جمعیت شده و به فروش بی رویه تراکم و بلند مرتبه سازی در یک نقطه حساس تهران دامن زده است؛ به طوری که اگر قرار بود این منطقه باری از دوش تهران بردارد حالا خود بار اضافه ای بر دوش کلانشهر تهران شده است. منبع: ایسنا

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
3 + 1 =

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 3
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • IR ۱۰:۴۵ - ۱۳۹۹/۰۴/۲۴
    9 2
    جالب است تمام كساني كه اين وضعيت را براي تهران رقم زدند هنوز هم داراي پست و مقام هستند.
  • IR ۱۱:۳۳ - ۱۳۹۹/۰۴/۲۴
    5 5
    دستگیری عوامل آنها باید در دستور کار عزیزان امنیتی قرار گیرد
  • بی نام IR ۱۳:۱۹ - ۱۳۹۹/۰۴/۲۴
    3 11
    در عکس اول سمت راست مشخصه این برجها در مقیاس جریان هوا اینقدر ناچیزند که کوچکترین تاثیری ندارند و اینو شهرداری هم ثابت کرده و از دیدن همینجوری هم معلومه.ضمن اینکه این برجها به کوه چسبیدند باد تهران از جنوب غربی میاد نه پای کوه