لیلا بلوکات که این سال‌ها بیشتر در تلویزیون و سینما ظاهر شده است، در جشنواره تئاتر فجر امسال با دو کار به روی صحنه رفت.

زینب کاظم‌خواه: لیلا بلوکات یکی از بازیگران سینما و تلویزیون است که از نقش‌های او می‌توان به نقش نفرتی‌تی در سریال یوسف پیامبر اشاره کرد. این بازیگر در فیلم‌هایی چون «جیب‌بر خیابان جنوبی»، «آقا یوسف»، «اخراجی‌ها» و «ابراهیم خلیل‌الله» به ایفای نقش پرداخته است. او که سال‌ها پیش کارش را از صحنه تئاتر شروع کرد، چند سالی به دلیل درگیر شدن در کار تصویر نتوانست روی صحنه تئاتر حاضر شود، او حالا بعد از چند سال وقفه با دو کار در جشنواره تئاتر فجر حضور یافت.
گفت‌وگوی خبرآنلاین با این بازیگر را می‌خوانید.
شما سال‌ها پیش تجربه حضور روی صحنه را داشتید و حالا دوباره به صحنه تئاتر برگشته‌اید.دلیل این برگشت چه بوده است؟‌‌
من بازیگری را با تئاتر شروع کردم .امسال بعد از چندین سال دوباره به صحنه بازگشته‌ام که با دو نمایش در جشنواره تئاتر فجر حضور داشتم، یکی نمایش«روز سیاوش» به کارگردانی شکرخدا گودرزی و دیگری نمایش «عمو قاتل و برادران » به کارگردانی شیرین نظری. در این چند سال فرصت بوجود نیامد تا بتوانم دوباره به صحنه برگردم. کار فیلم مرا دور کرد در صورتی که تئاتر باعث رشد بازیگر است، زندگی در صحنه جاری است و من این فضا را دوست دارم.
شما تجربه بازی روی صحنه و هم در سینما را داشته‌اید، تفاوت این دو را چطور می‌بینید؟
بازی در تئاتر برای بازیگر چندین جنبه مثبت دارد؛ به آموخته‌هایمان اضافه می‌شود، تلاش و پشتکارمان چند برابر می‌شود، هر روز به یک نگاه جدید می‌رسیم، به شیوه سخت‌تری بازیگری را تجربه می‌کنیم، با نفس و دم تماشاچی همسو می‌شویم، در کل بازی در تئاتر بازیگر را زنده می‌کند و نیرویی مضاعف به بازیگر می‌دهد و می‌توان توامان به هر دو مقوله تئاتر و سینما پرداخت. اگر یک بازیگر تصویر در کنار فیلم، سالی یک یا دوکار نمایش داشته باشد خیلی کمک به بازیگر خواهد شد و با اعتماد به نفس و محکم‌تر در مقابل دوربین قرار می‌گیرد. در تئاتر هر روز بدن، بیان، حس و احوالات بازیگر تمرین دارد و این امکان در تصویر کمتر وجود دارد. البته در تئاتر باید زمان بیشتری صرف کرد. ما برای هر کدام از این نمایش‌ها سه ماه وقت تمرین گذاشته‌ایم تا به جشنواره برسیم. ما روزی شش یا هفت ساعت در روز زمان صرف می‌کردیم و با این شرایط به کار تصویر کمتر می‌رسیدیم، و همین‌طور از نظر مالی هم با هم قابل قیاس نیستند. تئاتر کمی مهجورتر است ولی بسیار قابل احترام و تفاوت‌هایی بین آن‌ها وجود دارد. بازیگران بسیار خوب و نامی ما کسانی هستند که از صحنه‌های تئاتر شروع کرده‌اند ولی در کل هر دو؛  تئاتر و سینما مکمل هم هستند و همیشه گفته‌اند تئاتر مادر سینما است.

لیلا بلوکات در نمایی از نمایش «عمو قاتل و برادران» به کارگردانی شیرین نظری
بحثی که وجود دارد این است که بازیگران چهره برای بدست آوردن گیشه از سوی کارگردان انتخاب می‌شوند.این موضوع را می‌پذیرید؟
امسال حضور چهره در تئاتر بیشتر از سال‌های دیگر است. یکی از دلایلش می‌تواند نبودن فیلمنامه وپیشنهادهای خوب و شاخص در سینما و تلویزیون باشد. به همین دلیل بازیگران شناخته شده پیشنهادهای تئاتر را پذیرفته‌اند و خب این می‌تواند در اجرای عمومی برای گیشه نیز کمک فراوانی باشد، ولی این موضوع از وجود بازیگران توانمند و صرفا تئاتری چیزی کم نمی‌کند؛ زیرا کار خوب و آبرومند چه با وجود چهره چه غیر چهره مسیر خود را پیدا خواهد کرد.
در مورد بازی شما در روز سیاوش انتقاداتی شده بود .این انتقادات را می پذیرید؟
فقط یک نفر بازی مرا در نمایش «روز سیاوش» نقد کرد که بنظر من و خیلی از همکارانم فحاشی بود. من منکر نقد نیستم معتقدم نقد بازیگر را بزرگ خواهد کرد ولی این منتقد جوان که بنده اصلا نمی‌خواهم جوابیه به ایشان بدهم از ادیبات درستی استفاده نکردند. من طرفدار انتقادات بجا و درست هستم، اما بی احترامی را نمی‌پذیرم.کسانی که از روی غرض توهین می‌کنند، این دوستان را نمی‌بخشم. من در مورد نقد همیشه انعطاف داشته و پذیرفته‌ام و به آموخته‌هایم اضافه کرده و پیشرفت بیشتری داشته‌ام؛ ولی بعضی‌ها ناجوانمردانه و غیر انسانی برخورد می کنند که بنظرم این اسم‌اش نقد نیست؛ بخل و حسد است و رسما می‌خواهند آدمی را زمین بزنند ولی خدایی که آن بالا شاهد و ناظر بر اعمال ماست می‌داند و همه مزد و تلاش و زحمت خود را می‌گیرند که من هم ازین قاعده مستثنی نیستم به قول معروف ما هم خدایی داریم.

بلوکات در نمایش «روز سیاوش» کار شکرخدا گودرزی نقش فرنگیس را ایفا کرد
بازیگرانی که وارد عرصه سینما شده و در آن فقط تثبیت شده‌اند بهتر نیست که در حوزه خود فعالیت کنند و فضا را برای بازیگران که صرفا تئاتر کار می‌کنند تنگ نکنند؟
روی این کره  خاکی به نظر من کسی جای کسی را تنگ نمی‌کند و هیچ کس جای دیگری را نخواهد گرفت. مابهترین بازیگران سینما و تلویزیون‌مان جزو کسانی هستند که از تئاتر شروع کرده و وارد عرصه تصویر شده‌اند و هم اکنون هم به هر دو مقوله توجه دارند. خیلی از پیشکسوتان خاک صحنه خورده‌اند، الان جزو بهترین‌های عرصه سینما هستند نباید فرقی بین بازیگران تئاتر وسینما باشد؛ چون شخصا دیده و شنیده‌ایم بعضی اوقات دوستان گفته‌اند فلانی بازیگر مطرح سینماست اهل صحنه نیست و از روی تیپ و ظاهر وارد شده و تلاشی نکرده است، من منکر این نیستم که اغلب، کسانی هستند که بی‌زحمت وارد شده‌اند ولی باید دید چقدر ماندگار هستند و محبوب. نباید تر و خشک با هم بسوزند و آن عزیزانی که زحمت کشیده‌اند و با پشتکار و بدون حامی به جایی رسیده‌اند ماندگارتر و ماناتر خواهند بود.
این دو کاری که جشنواره داشتید چطور بود؟
نمایش «روز سیاوش» یک کار شاهنامه ای و کلاسیک بود که من نقش فرنگیس را بازی کردم، برای این کار سه ماه تمرین داشتیم که در جشنواره به روی صحنه رفت و اجرای عمومی‌اش فروردین و اردیبهشت خواهد بود. بازیگران توانمندی در این کار حضور داشتند و من افتخار این را داشتم که بعد از چندین سال غیبت در این نمایش کنار گروهی توانمند و حرفه‌ای قرار بگیرم. در این نمایش یک بازی کاملا حسی و درونی داشتم، تمام تلاشم را کرده‌ام که نقش را به تفکری که در ذهن کارگردان بوده نزدیک کنم و از نظر خودم و ایشان درست عمل کرده‌ام.(که البته امیدوارم مورد بی مهری بعضی‌ها قرار نگیرد) در نمایش «عموقاتل و برادران» نگاهی نو و ابزورد وجود دارد بازی من فانتزی و بیرونی و کمی شیرین است. کاملا متفاوت با فرنگیس «روز سیاوش»، امیدوارم هر دو نمایش مورد استقبال مردم در اجرای عمومی قرار بگیرد.
57244
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 274087

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
4 + 8 =