همواره سعی بر این داشته ام که پیش از سفرم به عتبات عالیات ، با مراجع و رموز شیعه در قم و تهران دیدار کرده و ضمن تقدیم گزارشی از اقداماتی که در راستای طرح های توسعه اعتاب مقدسه و نیز برخی از مزارات در عراق در جریان است ، از نظرات گرانسنگ این بزرگان در این راستا بهره مند شوم.
بدین منظور دو هفته پیش از سفر خود به عراق همچون پیش از این، رو به سوی شهر مقدس قم گزارده و با مراجع و رموز شیعه ساکن در این شهر مقدس دیدار و گفتگو به عمل آوردم.
دیدار با آیت الله صافی
گفتنی است که در این میان دو نشست گسترده با سرور ارجمند حضرت حجة الاسلام و المسلمین حاج سید جواد شهرستانی ، داماد و نماینده تامً الأختیار آیة الله العظمی سیستانی داشتم و همچون همیشه از نظرات گسترده و دور پردازانه و رهنمون ساز ایشان بهره گرفتم. در این نشست شرایط سیاسی نامتعادل و ملتهب منطقه ، از جمله ایران و عراق و افغانستان مورد گفتگو وتاکید معظم له بود و برای نخستین بار پس از حدود دو دهه و سقوط نظام بعث و صدام حسین در عراق ، که همواره ایشان به آینده سیاسی عراق و تشکیل دولت شیعه و خدمتگزاری به ملت مظلوم عراق از سوی سردمداران عراقی ، امیدوار و خوشبین بودند ، در این هنگام و در این نشست برای اولین بار چهره متاثر و ناراحت ایشان را از آینده سیاسی و قدرت شیعه در عراق را شاهد بودم.
دیدار با آیت الله علوی گرکانی
دیدار با آیت الله علوی بروجردی
این نخستین باری بود که با حوادث گوناگون و فراز و فرودهای سیاسی در عراق پسا صدام ، انفجار روزانه دهها ماشین های اندوخته شده به موادً منفجره ای که گاه بخشی گسترده از شهر و منطقه بغداد و دیگر شهرهای عراق که از میانه تا جنوب آن کشور را در بر می گرفت ، در لحظه ای به آوار و ویرانی و کشتار مبدًل می ساخت ، و دیگر رخدادهای تاثر آوری که نسل کنونی در این دو دهه در عراق و جهان شاهد وناظر بر آن بودند ، همچون انهدام حرم عسکریین در سامراء ، حمله داعش به شهرهای عراق و رسیدن آنان به چند کیلومتری بغداد ، صدور فتوای کارساز قرن آیة الله سیستانی ، و سرازیر شدن ملیونی حشد الشعبی از پیر و جوان به صحنه های نبرد ، و دهها رخداد روزانه و ماهانه و جز اینهای عراق ، همه و همه نتوانسته بود که مانند این روزهایی که آن ها را سپری می کنیم ، آینده ای تاریک و مبهم از عراق و دولت شیعه در آن را در اذهان بزرگان و مراجع به ویژه در عراق و نیز جناب آقای شهرستانی را بوجود آورد.
دیدار با حضرت حجة الاسلام و المسلمین شهرستانی
نخستین بار بود که چهره اندوهبار و نگران این عزیز و تلاشگر اجتماعی و فرهنگی حوزه های علمیه در ایران و جهان را چنین نظاره می کردم در حالی که همواره هر آنگاه یأس و نومیدی در رخدادها را نزد ایشان مطرح می کردند و یا می کردیم ، با پاسخ « این ها طبیعی است » ایشان روبرو می گردیدیم!
اما در این نشست ، شرایط تغییر نموده و نگرانی از عملکرد غلط احزاب و شخصیت های سیاسی و سردمداران عراق ، آینده ای تاریک و مبهم را در عراق و روابط میان دو کشور ایران و عراق به ویژه را در ذهن ایشان بوجود آورده بود.
تماس تلفنی نخست وزیر عراق با جناب آقای شهرستانی در چند روز پیش ، بنظر می رسید که بر نگرانی ایشان نسبت به دیدگاه سیاستمداران عراقی در شرایط منطقه افزوده است. همچون همیشه از نظرات گرانسنگ ایشان در بخش های مختلف بهره گرفته و با قول به اینکه در تمام مراقد و اعتاب مقدسه ، توفیق نیابت زیارت از ایشان را داشته باشم ، قم را به سوی تهران ترک نمودم.
پیش از این در تهران روز دوشنبه ۱۴ تیرماه جاری ، بنا بر دعوت از سوی برادر عزیز و تلاشگر خستگی ناپذیر در اعتاب مقدسه جناب آقای مهندس حاج حسن پلارک که سالها فعالیت و سعی و کوشش او در باز سازی های ستاد بازسازی عتبات عالیات همچون خورشید درخشیده و بسیاری از پروژه های گذشته و کنونی ، نتیجه تلاش های این شخصیت بشمار آمده و می آید ، به عنوان ریاست ستاد اربعین حسینی کشور جمهوری اسلامی ایران به جلسه ای که با حضور نمایندگانی از مجلس شورای اسلامی و دیگر ارگانها و موسسات دولتی و مردمی تشکیل گردیده بود دعوت شده و نزدیک به دو ساعت به معضلات و مشکلات و گرمای موجود در اربعین امسال و چند سال آینده ، و راهکارهای ایجاد هماهنگی میان دو کشور از سویی ، و مواکب حسینی از سوی دیگر ، و ایجاد پایانه های مجهًز مسافری در مرزهای کشور ، و تخصیص زمین هایی در کشور عراق در ابتدای مرزها ، و نیز در کربلا و نجف و جز اینها ، ایجاد تسهیلات سرمایشی برای زائران ، از قبیل برپایی کارخانه های یخ سازی ، و تهیه آب در میانه راه نجف و کربلا ، و ایجاد فضاهای مناسب برای استراحت روزانه زائران و حرکت شبانه آنان که معمولا در فصل گرما بدین صورت اغلب حرکت های زائران حسینی پیاده رو به سوی کربلا صورت می پذیرد ، تهیه کولرهای قدرتمند ، و نیز داشتن ژنراتورهای کلان برق ، و جز اینها از مسائل خرد و کلان در این جلسه مورد شور و مشورت قرار گرفت.
نگرانی جمع حاضر در این جلسه ، نخست مساله فراگیری بیماری منحوس کرونا ، و چگونگی در نظر گرفتن موارد رعایت نکات ایمنی ستاد های کرونای ایران و عراق از سویی ، و در نتیجه وجود کرونا ، مساله صدور روادید برای زائران ، بشمار می آمد. به جناب آقای نادران که به نمایندگی از مجلس شورای اسلامی در این جلسه حضور داشتند ، این عهده داری داده شد که قدرتمند از مجلس در این راستا ورود نموده و امیدواری برگزاری مراسم شکوهمند پیاده روی به سوی کربلای معلا را از سرتاسر مرزهای ایران ، به زائران حسینی و عاشق پیشه ایرانی داده شود. حاضران در این جلسه مأموریت هایی یافته ، و در پایان اظهار امیدواری بر برگزاری این مراسم جهانی و کنگره عظیم حسینی گردید.
پیش از عزیمت به عراق و همچون همیشه به دعوت از سوی جناب آقای مهندس جلال مآب ، ریاست ستاد بازسازی اعتاب مقدسه که خود سالها دوش به دوش جناب مهندس پلارک ، در این تلاش گسترده از سوی نظام جمهوری اسلامی ، و پشتوانه کمک و مساعدتهای مالی نیکوکاران و ملت عاشق پیشه ایران ، گام های گسترده ای به درازای تاریخ اسلام در این راستا برداشته اند ، با حضور جناب آقای مهندس شوشتری معاونت ایشان که خود تلاشگری شایسته در این راه از نخست بشمار می آید ، در روز شنبه ۱۹ تیر ماه جاری جلسه ای برقرار گردید و نقطه نظرات ریاست ستاد باز سازی در بهتر به جریان انداختن بازسازی ها ، و در جریان قرار گرفتن مراجع عظام نجف و ایران از این پروژه ها و بازسازی ها و گرفتن نقطه نظرات آنان و نیز تشکر و سپاس از تولیت های اعتاب مقدسه که با همکاری و همفکری ، دوش به دوش این پروژه های عظیم ، یکی پس از دیگری به پایان برده می شود ، و ایجاد راهکاری مناسب برای سرعت بخشیدن به صدور روادید مهندسین و سایر دست اندرکاران امور ساختمانی و مهندسی در پروژه های عتبات عالیات وجز اینها از مطالبی که مورد نظر و دقت قرار گرفت ، این جلسه را به پایان بردیم.
سرانجام بامدادان روز چهارشنبه ۲۳ تیر ماه سال ۱۴۰۰ شمسی به سوی فرودگاه امام خمینی حرکت کرده و پس از دیدار با برخی از مسوولین فرودگاه و تاکید بر برگزاری «موکب عمود صفر » که چند سالی است با زیبایی و تاثیر گزاری فراوان به ویژه بر مسافران خارجی و غیر مسلمان فرودگاه ، از سوی مسوولین فرودگاه امام خمینی با کمک های مردمی، در بخشی از پایانه مسافری فرودگاه امام خمینی برپا می گردد ، با هواپیمایی قشم ایر ، تهران را به سوی نجف اشرف ، ترک نمودم.
همواره و در طول سالهای گذشته ، لحظات حرکتم به سوی نجف و دیگر بقعه های متبرک در سرزمین مقدس عراق ، از لحظات عمر من بشمار نیامده و نمی آید. با تشرف های متعدد و مکرر من در طول این دو دهه ، هیچگاه احساس من عادی نشده و نخواهد شد.
عشق به حضور در نجف و خاک نجف ، و بارگاه بزرگ خفته در نجف ، و آرمیدن شبانه در نجف ، هیچگاه در من کاسته نشده بلکه لحظه به لحظه و در سفری دیگر ، این شوق حضور در من و سلولهای پیکرم افزوده شده ، و سرانجام آرزوی آرمیدن پیکر بی جان خود پس از مرگ را در این پهنه از جهان که خود قطعه ای از بهشت روی زمین بشمار می آید را آرزو دارم.
نجف از شهر و دیار والاتر است، نجف سراسر عشق و شور است ، و حکایت از مظلومیت و استقامت دارد. هم درد است و هم درمان ، و شمعی فروزان که سرچشمه حیات است.
نجف کوی عاشقان و عارفان است. مشتاقان فراوان در هر عهد و دوران ، تمام هستی خود را در راه وصال زیارت امام عارفان ، در کف اخلاص تقدیم داشته اند ، تا اینکه درنگ و لحظه ای به زیارت آن مرقد نورانی وپیکر خفته به خواب در این ارض مقدس و بهشت روی زمین ، نائل گردند.
سرزمین نجف هنوز در اشتیاق گام های آن نیک سیرتان و دانش پژوهان به سر می برد. گام هایی که به گفته روایات ، بر بال فرشتگان نهاده می شد و زمین شایستگی در بر گرفتن آن را نداشت.
کوچه های پر پیچ و خم ، باریک و تنگ نجف ، در انتظار رفت و آمد جویندگان علوم دین و فقه آل محمد (ص) که دسته دسته و گروه گروه ، عازم مساجد و مدارس می شدند ، می باشد.
بیاد دارم در بامدادان ، آن هنگام که در کودکی و نوجوانی ، خود که شرف حضور در این بقعه و سرزمین مقدس و بهشتی را داشتم و به سوی تحصیل روانه مدرسه علوی بودم ، از کوچه های پر پیچ و خم آن عبور کرده و دسته دسته دانش پژوهان ، فضلا ، دانشمندان ، أساتید ، چهره های برجسته ، بدون هرگونه اظهار نظری و در سادگی محض ، کتاب به دست و یا زیر بغل به سوی محل و جایگاه درس خود که اغلب در پیرامون حرم مطهر قرار داشت ، در حرکت بودند را نظاره می کردم.
در آن دوران رسم زیبایی وجود داشت که بنظر می رسد که این سنًت زیبا از شیخ انصاری ها ، و مقدس اردبیلی ها ، و علًامه حلًی ها ، و شیخ طوسی ها و جز اینها از بزرگان این حوزه علمی به ارث رسیده باشد.
دیدار با آیت الله جوادی آملی
رسم یاد شده چنین بود که شخصیت ها و فضلای یاد شده در آغاز بامداد خود ، ابتدا گام به درون بارگاه نورانی و پر صفای حضرت گذارده و تنها لحظاتی را به سلام و راز و نیاز و عرض ادب و استمداد از دریای بی کران علم او ، سپری می کردند . مگر نه این است که رسول اکرم شهر علم ، و حضرتش دروازه آن است!
چه رسم زیبایی بود ، در صورتی که تصمیم می گرفتی با این کبوتران حرم ، دانش پژوهان ، بزرگان در انجمنی گرد آمده و آنان را نظاره کنی ، بهترین لحظه ، همین هنگام بود.
گروه گروه از دروازه های صحن و حرم ، گام به درون صحن و سرای با صفای حضرتش می نهادند و با خلوصی بی همانند ، سلامی داده و گاه دو رکعت نماز بجای آورده و به سوی میعادگاه های خود یعنی جلسه های درس و بحث ، رهسپار می گردیدند! یاد آن بزرگان و مردان بهشتی روی زمین گرامی باد.
در سفرهای خود پس از سقوط رژیم بعث که موفق به زیارت این بارگاه و سرزمین مقدس نجف شدم ، ناگاه متوجه شدم که این رسم زیبا هنوز ادامه داشته و شاگردان و اساتید ، دسته دسته و گروه گروه از دربهای حرم به این قطعه از بهشت روی زمین ، گام نهاده و پس از سلام و راز و نیاز و دعای اندکی ، به رواق ها و مساجد و مدارس و محل های درس و تدریس خود رهسپار می گردیدند .
این فرشتگان زمینی ، و این نیک سیرتان ، این رسم و سنًت زیبا را ادامه داده و تنها چهره ها بودند که با گذشت زمان تغییر کرده بودند.
پیران و کهنسالان آنان با گذشت بیش از نیم قرن ، به دیار باقی شتافته ، و جوانان آنان ، اکنون کهنسالان این فرشتگان گردیده اند ، ، و کودکان و نوجوانان آنان ، اکنون به مردان کامل و اساتیدی برجسته در این حوزه تحصیلی تغییر یافته اند که بر همه آنان از پیر و جوان ، و زنده و بدرود گفته این فرشتگان زمینی ، درود و سلام باد.
یک ساعت و سی و پنج دقیقه پرواز هواپیما به سوی سرزمین دل ها ، بسان لحظاتی سپری گردید و این لحظات با مرور این خاطرات زیبا و هزاران خاطره دیگر از شهر نجف ، با باز شدن چرخ های هواپیما و دیدار آسمان زیبای کوفه و نجف و گنبد زرین حضرت مسلم ع و رودخانه فرات ، و نخلستانها و جویبارهای فراوان پیرامون آن ، و دریای نجف و سرانجام دیدگاه آسمانی صحن و سرا و گنبد مطهر علوی و صحن حضرت فاطمه ع ، با برخورد چرخ های این کابین هوایی بر باند فرودگاه نجف اشرف ، به پایان رسید و در این هنگام بود که پس از لحظاتی گام های خود را بر زمین مقدس نجف گزارده و همچون سنًت همیشگی و پیشینه خود ، در آغاز بر زمین سرزمین دل ها ، زانو زده و بوسه بر خاک آن زدم.
نظر شما