نزدیک به چهاردهه یعنی از حوالی سال ٥٦ شمسی ، آن هنگام که شبها به دیدار مرحوم آیة الله العظمی حاج سید محمد روحانی شرفیاب شده وگاه تا پاسی از نیمه شب در تابستان در باغ درکه با حضور برخی از علمای تهران بود ، نشسته وبه سخن وحدیث می پرداختند ، آشنایی داشتم که این ارتباط تا پیش از حادثه ، همچنان ادامه داشت. وفای او زبانزد بود. مجلس با او بسیار زیبا واز خاطرات گهر بار وکهنی برخوردار بود.
لطف ومحبت او را هنگام عمل قلب خود ونذر ونیازها وقربانی کردن گوسفند ، برای سلامتی ام هیچگاه از یاد نمی برم. در دوره ونشست علما در تهران در چند سال اخیر وپیش از در گذشت مرحوم آیة الله حاج سید اصغر طباطبایی ، که با حضور برجستگانی از علمای تراز اول تهران و نیز قم همچون آیات سید رضی شیرازی ، سید علی هاشمی گلپایگانی، سید اصغر طباطبایی ، شیخ محی الدین انواری ، سید محمد مهدی خلخالی ، شیخ عبد الرضا روحانی قوچانی ، جعفری اراکی ، محمد عابدی ، سید جواد شهرستانی ، سید محمد موسوی بجنوردی، امام جمارانی، شیخ علی تهرانی، شیخ مصطفی هرندی، و جز اینها از دیگر بزرگ روحانیون پایتخت ،وی یکی از اعضای این جمع بود که همواره با سخنان و خاطرات خود ، مجلس را گرمی بیشتری می بخشید.
درگذشت تأثر آور این عزیز و خدمتگزار ، موجب تاثر اقشار گوناگون جامعه گردید.
بیاد دارم در مراسم گرامیداشت درگذشت این عالم جلیل القدر ، که در مسجد نور تهران برگزار شده بود ، بر اساس وظیفه وپاسداشت به روح والای این مرد خدمتگزار ووفادار ، توفیق شرکت وحضور یافتم.
مرحوم دکتر سرفرازی پس از به پایان رسانیدن دروس ابتدایی حوزوی خود ، به نجف اشرف هجرت نمود وچندین سال از محضر اساتید والامقامی همچون مرحوم آیة الله العظمی حکیم ومرحوم آیة الله العظمی خویی ومرحوم آیة الله العظمی روحانی کسب فیض نموده وسپس به ایران باز گردید و رحل اقامت در تهران گزید.
وی در سنگر محراب ومنبر خدمات خود را به جامعه آغاز نمود ودر مبارزه با رژیم شاه نیز یکی از فعالان دوران خویش بشمار می آمد. وی در کنار مرحوم آیة الله محمد رضا مهدوی کنی و سایر أعضای جامعه روحانیت مبارز تهران ، نقش مهمی در شکل گیری این تشکیل مبارزاتی داشت. نام سرافرازی برای آنان که شاهد جریان انقلاب در تهران بودند ، نامی آشنا بود.
مرحوم دکتر سرفرازی ، دورانی ریاست جامعه روحانیت مبارز وسپس در پست های دیگری از این قبیل خدمت نمود لیک عهده دار کار اجرایی هیچگاه نشده واعتقادش بر این بود که روحانی باید جایگاه خدمتی خود به جامعه را در مسجد ومحراب داشته باشد، و همچون پیش سنگ صبور مردم و شریک در غم و شادی اقشار گوناگون جامعه قرار داشته باشد.
وی از خدمتگزاران وفعالان خاموش به جامعه ومردم بود.
خدمات فراوانی را با ارتباط گسترده خود ، برای راه اندازی کار مردم بکار می گرفت وچه بسیار از هزینه های درمان بیماران وکمک به افراد محترم وتنگدست جامعه روحانی وغیر روحانی را بصورت خاموش به انجام می رسانید که بسیاری از این نوع خدمات را بنده شاهد وگاه خود در آن به گونه ای همچون کمک های پزشکی و اختیار پزشکان مشهور و زبر دست و ایجاد امکانات در بیمارستانهای تهران و کشور با وی همراهی و توفیق خدمت داشتم.
دوستانش به وی وابستگی فراوانی داشته ودر جمع (کان فینا کأحَدِنا) ، بود.
مرحوم حجة الاسلام والمسلمین شیخ عباسعلی سرافرازی ، هرچند که با دیگر چهره های برجسته روحانیت همچون مرحوم شهید آیة الله بهشتی و شهید آیة الله مطهری نیز ارتباط گسترده داشت ، لیکن در سازماندهی و ساماندهی فعالیت های انقلاب نقش پیشرو و موثری داشت.
از ویژگی های او این بود که نسبت به همه جریانات سیاسی با سعه صدر و گسترده رویی برخورد می نمود ، که در این راستا مثال زدنی بود. در فعالیت های سیاسی خود ، رفتار توأم با تعقل را در دستور کار خود داشت و نسبت به همه بزرگان ، حرمت و جایگاه قائل بود.
از آنجا که به صلاحدید و تشخیص خود ، در این سال های اخیر ، در ظاهر از جامعه کناره گیری کرده بود ، لیکن تاثیر گذاری خود را حفظ کرده و با تمام مجامع مذهبی ، ارتباط خود را همچنان داشت، این ویژگی را در مراسم بزرگداشت این روحانی خدمتگذار دیده و احساس نمودم.
هیچگاه تصور نمی کردم که چنین مراسم باشکوهی در گرامیداشت درگذشت وی تشکیل شود. لیک تمامی شخصیتهای روحانی تراز اول تهران از آن جمله حضرات آیات حاج سید رضی شیرازی ، عابدی ، تهرانی ، چالویی ، معلمی ودهها چهره وستاره حوزوی از تهران وخطه شمال ایران در مجلس حضور داشتند. پزشکان و شخصیتهای اجتماعی و بازار و سیاسی و سرشناسان ، همه و همه با دلی متاثر در این مراسم حضور بهم رسانیدند.
آیة الله زاده صدوقی نیز از ساری که خود یکی از سوگواران وصاحب مجلسان این بزرگداشت بود از سوی خود وبه ویژه والد معظم خود حضرت آیة الله صدوقی در مجلس حضور داشت.
سرانجام این بزرگ در سن ٧٥ سالگی ، در روز چهارشنبه ٣٠ فروردین سال ١٣٩٦ شمسی دعوت حقً را لبیک گفت. و پیکر او را در زادگاهش ساری به خاک سپردند. فقدان این گوهر کم نظیر را به خاندان سرفرازی وفرزندان ایشان ووابستگان وعلمای اعلام وحجج اسلام ودوستان آن بزرگ مرد وخود ، تسلیت عرض کرده ، روح ورضوان را برای آن سرور وصدیق با وفا وصبر واجر جزیل را برای بازماندگان ودوستان ویاران وی از درگاه ایزدی خواستارم. یاد او گرامی باد.
تصاویر مربوط به مجلس ختم مرحوم حجت الاسلام والمسلمین دکتر عباسعلی سرافرازی
در کنار آیة الله سید رضی شیرازی
در کنار آیت الله عابدی و حجت الاسلام والمسلمین صدوقی
نظر شما