این کهنه سرباز ارتشی برای اجازه یک منزل مسکونی آمده است که او خانه خود را به نیازمندان بخشیده است و می‌خواهد از منازل سازمانی هم بیرون بیاید تا در گوشه‌ای از تهران زندگی کند.
شاید برایتان جالب باشد که بدانید در خردادماه سال ۱۳۶۶ نیز سپهبد شهید علی صیاد شیرازی همرزم او نیز در اقدامی کم‌نظیر در نامه‌ای به رئیس وقت بنیاد شهید می‌نویسد:
موضوع نامه مربوط به قطعه زمینی است که توسط دوستان سپهبد شهید علی صیاد شیرازی بدون اطلاع او از بنیاد شهید و جانبازان برایش گرفته بودند و با همت چند تن از دوستانش، نسبت به ساخت آن با دریافت وام اقدام شده بود.
پس از آنکه شهید صیاد شیرازی از این اقدامات با خبر می‌شود، ضمن آنکه به دست اندرکاران این کار اعتراض و اظهار رنجش می‌کند در صدد برمی‌آید که نسبت به اعاده زمین و ساختمان نیمه کاره اقدام کنند.
این نامه نیز به ریاست بنیاد شهید و جانبازان بیانگر تصمیم شهید صیاد شیرازی است. توضیح آنکه شهید صیاد شیرازی تا آن زمان به جهت مسائل حفاظتی در منزل سازمانی سکونت داشت و منزل شخصی نداشت. بنیاد شهید و جانبازان نیز برابر ضوابط خود در آن زمان این زمین را واگذار کرد. چرا که صیاد شیرازی هم به درجه جانبازی هم نائل شده بودند و هم فرمانده نیروی زمینی ارتش در زمان جنگ تحمیلی بود. او مانند افراد عادی فرصت برای پرداختن به مسکن شخصی نداشت هر چند که به خواست خداوند بالاخره این منزل تکمیل و خانواده وی در آن سکونت یافتند.
* منبع:هیات معارف جنگ شهید صیاد شیرازی.
۲۴۱۲۴۱
نظر شما