از جمله این مناسبت ها روز ولادت حضرت علی( ع) که در تقویم رسمی روز پدر هم نامگذاری شده است و سی و پنج سال هست که به نام روز مددکار اجتماعی هم درایران جشن گرفته می شود.
در این دل نوشته «روز پدر» را بهانه کردم. برای مناسبت های دیگر یادداشت های مستقل خواهم نوشت. تبریک همه این مناسبت ها از جمله روز پدر به همه پدرانی که در قید حیات هستند و یادآوری پدرانی که دار فانی را وداع گفتند، داشته باشم. داشتن پدر و مادر یکی از نعمت های بزرگی است که باید قدر آنها را دانست و با حفظ احترام شان، محبت های بی کران آنها نسبت به خودمان را جبران کنیم.
گرچه از نظر من جبران این محبت ها امکان پذیر نخواهد بود.دوستانی که پدر ندارند این روز ها انگار چیزی را گم کرده اند ولی دوستان مهربان به یادشان باشید، به نام شان کار خیر کنید ولی گوشه عزلت نگیرید و زندگی کنید.
گر چه ممکن است مدت ها این کلمه را تکرار نکرده باشید: سلام بابا، خدا قوت و .../ هر چند از داست والدین از جمله پدرو تحمل آن بسیار دشوار است.ولی عزیزانی که پدر دارید، قدراین گنجینه بی بدیل را بدانید وتکریم اش کنید که خداوند در آیات ۲۳ و ۲۴ سوره بنی اسراییل بر تکریم آنها و آزرده نکردن شان توسط فرزندان تاکید کرده است.
شاید صمیمیت رابطه خیلی از ما با پدر مثل مادر نبوده و یا نباشد ولی باور کنیم که پدران هم به اندازه مادران، مهربان هستند.شاید بلد نیستند نشان دهند و یا فکر می کنند چون پدر هستند باید جدی تر باشند.ولی باور کنیم که قلب پدر همچون مادر همیشه برای فرزندان شان می تپد و با موفقیت شان خوشحال و با مشکلات شان ناراحت می شوند. همه ما از بوی صفای پدرجان می گیریم .تا هستند از این صفا وبوی خوش پدر خود را محروم نکنیم.
بقول شاعر:
آسمان مهربانی، ای پدر تاج سر من / ای که سایه سارعشقت، سایه کرده بر سر من
در میان دست مهرت یک جهان عشق و سخاوت/رنگ چشمان عزیزت رنگ مردی و شجاعت
تو شدی خاک زمین تا ریشه کردم، جان گرفتم/ در میان قلب پاکت، تا همیشه جا گرفتم
زرد گشتی تا ببالم، رنج بردی تا ننالم/خود فنا گشتی همیشه تا نبینی تو زوالم
مثل تو عاشق ندیدم، ای بهار نازنینم/ ای تو تنها مرد دنیا، بی تو بودن را نبینم
آسمان مهربانی، ای همایون شهپر من/ ای تو در اوج پریدن ای پدر بال و پر من.
بقول دوست فرهیخته ام آقای فرهود جلالی کندلوسی:
خار مردی جان ببای قروون( مرد خوب پدر فزیرم قربانت بروم)
دیم بسوت دل صفای قروون( صورتت (از کار زیاد و در دشت و بیابان) سوخته شده است ولی دل با صفایی دارید)
جان ببا زندگی ستونه(پدر عزیز ستون زندگی است)
مه مار زمین، ببا ام آسمونه(مادر من همچون زمین است و پدر همچون آسمان)
جان ببا تاریک شوی سوء(پدر عزیز روشنایی شب تار هستید)
و دم نفس امید و آززویه( نفس گرم ش پر از امید وآرزو ست)
در پایان این روز را مجددا به همه پدران مردان ایران زمین از جمله پدرعزیزم تبریک می گویم و و این را صادقانه می گویم که برویم دست و روی شان را ببوسیم تا «خیلی زود دیر نشد».
* مددکار اجتماعی
* منتشر شده در وبلاگ نویسنده با عنوان «دغدغه‌های یک مددکار اجتماعی» . ۱۶ اسفند ۱۳۹۸
نظر شما