علی پاکزاد: رئیس جمهور در زمان تقدیم لایحه بودجه سال 90 در مورد ترکیب بودجه عمومی عنوان کرد: سهم اعتبارات عمرانی دارای یک جهش است تا طرحهای نیمهکاره در سفرهای استانی و غیراستانی به اتمام برسد که 47 هزار و 500 میلیارد تومان است و هرچه مجلس برآن بیافزاید، دولت آن را اجرا خواهد کرد.
این اظهارات از جنبه رشد بودجه عمرانی دقیق است زیرا دولت درمصوبه بودجه سال 89 معادل 38 هزار میلیارد تومان بودجه در نظر گرفته بود ولی در حالی که با توجه به انکه در بودجه سال جاری معادل 12 هزار میلیارد تومان از این بودجه عمرانی از محل اعتبارات صندوق توسعه ملی پیش بینی شده بودو تشکیل این صندوق به رغم تصویب قانون آن به سال 90 موکول شد.
این تاخیر در عمل باعث شده است که میزان بودجه عمرانی قابل جذب سال 89 از 38 به 26 هزار میلیارد تومان کاهش داده است یعنی رقمی در حدود بودجه عمرانی سال 88 و مقایسه هر دو رقم 38 و 26 هزار میلیارد تومان با رقم 47 هزار میلیارد تومانی سال 90 نشان از رشد بالایی در این بودجه دارد ولی سئوال اینجاست که امکانات اجرایی طرح ها و پروژه های عمرانی در کشور تا چه حد است؟
آمارها نشان می دهد حداقل در سالهای اخیر میزان جذب بودجه عمرانی در کشور هیچگاه به سقف تعیین شده در بودجه های سنواتی نرسیده است و در پایان سال نیز بودجه عمرانی معمولا قربانی کسر بودجه جاری خواهد شد و این به سنتی در تدوین بودجه تبدیل شده است که دولتها در دوره هایی که احتمال کسر بودجه می رفت با بالا گرفتن مصنوعی سطح بودجه عمرانی در عمل منابع یدکی برای جبران کسری بودجه جاری خود در نظر می گرفتند و با توجه به آنکه این عملکرد در عمل بدون تغییر سقف بودجه صورت می گرفت مجلس نیز در گیر و دار محدودیت قوانین جاری برای صدور مجوز این کار به دولت قرار نمی گرفت.
از سوی دیگر مقایسه بودجه عمرانی سال 89 با لایحه بودجه 90 نشان می دهد بخشی از افزایش صورت گرفته در واقع انتقال اعتبار 12 هزار میلیارد تومانی صندوق توسعه ملی سال 89 است که امکان جذب آن فراهم نشده است.
از سوی دیگر تجربه دولت نهم در فرایند جذب بودجه عمرانی تا پایان بهمن ماه یعنی 11 ماه اول سال حدود 60 درصد بوده است و به ناگهان در اسفند ماه می بینیم بیش از 20 درصد بودجه عمرانی مصوب تخصیص پیدا کرده است. این روند اگرچه شاید تا حدی به تخصیص های عقب مانده باز می گردد ولی در عمل می توان گفت بودجه جذب شده در اسفند ماه در عمل همان بخشی از بودجه عمرانی است که هر ساله قربانی کسری بودجه جاری شده است.
درنهایت این سئوال پیش می آید که در سال 90 چه اتفاق خارق العاده ای در عرصه اجرایی و عمرانی کشور اتفاق خواهد افتاد که به دولت قدرت جذب بودجه عمرانی معادل 47 میلیارد دلار خواهد داد؟
البته این احتمال هم باید در نظر گرفت که بخشی ار این افزایش بودجه بیش از آنکه برای افزایش حجم عملیات عمرانی در نظر گرفته شده باشد صرف افزایش هزینه های ناشی از افزایش قیمت حاملهای انرژی خواهد شد.
البته با توجه به انکه دولت حاضر نشده است گزارش عملکرد بودجه عمرانی سال 88 به طور کامل و رسمی منتشر کند(آخرین امار منتشر شده از سوی بانک مرکزی مربوط به پایان بهمن سال 88 است و متاسفانه در مورد سال 89 هیچ رقمی اعلام نشده) نمی توان گفت در سال 88 دقیقا چه حدی از بودجه عمرانی جذب شده است ولی در حالی که در 11 ماهه یا فصل واقعی کارعمرانی بر اساس گزارش بانک مرکزی حدود 68 درصد از بودجه مصوب این سال تخصیص پیدا کرده است باید گفت این رقم نسبت به سالهای قبل تغییر چشم گیری را نشان نمی دهد بنابراین همچنان فرض محتمل از افزایش جحم بودجه عمرانی جلوگیری از کاهش نسبی فعالیت عمرانی در سال آتی نسبت به سال جاری است زیرا با افزایش قیمت حاملهای انرژی به طور حتم شاهد افزایش شدید هزینه اجرای طرح های عمرانی در کشور خواهیم بود.
نظر شما