بندی از لایحه برنامه پنجم به ایجاد شعب خودگردان دانشگاه‌های دولتی در محل استقرار آنها در همان شهرها یا شهرهای دیگر، مناطق آزاد و خارج از کشور، مربوط بود که با انتقاد برخی نمایندگان همراه شد.

به گزارش خبرآنلاین، نخستین معترض این بند، الیاس نادران بود که طی دو روز گذشته در جریان بررسی لایحه برنامه پنجم، کمترین اظهار نظر را داشت.

او با اشاره به اینکه در بند «ی» به دولت اجازه داده می‎شود که دانشگاه‎های دولتی، شعبی ایجاد کنند و خارج از آزمون سراسری، دانشجو بگیرند، گفت: من مخالف گرفتن دانشجو به این روش در مناطق آزاد و خارج از کشور نیستم. اما اگر در داخل شهرها هم همین اتفاق بیفتد، کار جالبی نیست. اینکه مثلا بشود در تهران دانشگاه تهران شماره یک و دو داشته باشیم و در یکی از آنها بر اساس ضوابط دانشگاه‎ها دانشجو گرفته شود و در دیگری به شکل آزاد، وجهه علمی و قانونی خوشایندی ندارد.

به گفته وی، با این کار، بابی باز می‏شود که انتهای آن مشخص نیست. از این رو نباید بگذاریم دانشگاه‌های دولتی خارج از روند موجود، دانشجو بگیرند. ولی اگر در شعب خارجی، این کار را بکنند، ایرادی ندارد.

احمد توکلی نیز در موافقت با پیشنهاد نادران نطق کرد و گفت: تاسیس دانشگا‎های خود گردان در کنار دانشگاه‎های دولتیف نوعی تبعیض میان دانشجویان پولدار با دانشجویانی که تراز علمی بالاتری دارند، ایجاد می‎کند که صحیح نیست.

به گفته وی، این کار باعث اختلاط در گردش مالی دانشگاه‎ها نیز خواهد شد.

نمایندگان دیگری همچون علیرضا سلیمی و نادر قاضی پور نیز به این بند از لایحه برنامه پنجم، اعتراض کردند. به اعتقاد قاضی‎پور، در صورت تصویب این ماده، تمام بچه پولدارها می‎توانند در دانشگاه تهران درس بخوانند و بچه‎هایی که تمکن مالی کمتری دارند، باید در دانشگاههای سطح پایین‏تر تحصیل کنند.

وی با طرح این سوال که آیا این ظلم نیست؟، ادامه داد: پس تکلیف کسانی که تحت پوشش کمیته امداد هستند چه می‎شود؟ آنها کجا باید بروند تحصیل کنند؟

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 105141

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
1 + 5 =

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 1
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • ايراني زحمت كش IR ۲۰:۳۰ - ۱۳۸۹/۰۸/۱۲
    0 0
    ما مردم طبقه زحمت كش و پايين جامعه دلمان به اين خوش بود كه حداقل فرزندانمان با تلاش و زحمت مي توانند در دانشگاه هاي دولتي درس بخوانند واي به روزي كه پولدار هاي جامعه اين دانشگاه ها را نيز با پول خود خريداري نمايند . دست مريزاد به نمايندگان دلسوز و عدالت محور ما با اين تصويب عادلانه شان در سياست برنامه ريزي 5 ساله با عنوان توسعه و عدالت . ديگر ما فقير فقرا دلمان را به چه خوش كنيم؟ايا ميان دانشجويان با استعداد و افراد پولدار ولي ... تفاوتي قائل نمي شويد؟ واقعا جاي تاسف است.