تیتر سه وبلاگها
-
تافته جدابافته شعر فارسی
صدای پای سهراب را، شانزده ساله بودم که شنیدم، پراکنده و ناپیوسته؛ گوشههایی از «هشت کتاب» را با لحن گیرای «دایی علی» که دانشجو بود. از همان دوره تفاوت را احساس کردم در نگارش و جمله آرایی.
-
مرگِ شاعر، پایانِ بخشی از خوشیهای جهان
سهم هنرمند از زندگی آدمها، لحظات مغتنم یگانگی روح و جسم است...؛ وقتی بیاختیار دستت را روی قلبت میگذاری یا به پیشانیات نزدیک میکنی و یا با انگشتانت ضربآهنگ صدای نت را همراهی میکنی.