چاوز وضعیت شهروندان بسیار فقیر را تغییر داد اما به قیمت تضعیف تار و پودهای اقتصادی کشورش.
می‌گویند چاوز در طول 15 سال حکومتداری‌اش ونزوئلا را به شدت تغییر داد و توانست اقتصاد کشورش را به مخاطب منطقه‌ای و دیپلماتیک مهمی تبدیل کند. چاوز وضعیت شهروندان بسیار فقیر را تغییر داد اما به قیمت تضعیف تار و پودهای اقتصادی کشورش. به گزارش خبرآنلاین به نقل از پایگاه اینترنتی روزنامۀ فیگارو، وزن و نفوذ چاوز در جهت‌گیری‌های سیاسی و دیپلماتیک منطقۀ آمریکای لاتین در خور توجه بود و از این رو عجیب نیست که برزیل برای مرگ فرمانده سه روز و کوبا یک هفته عزای عمومی اعلام می‌کنند. رافائل کوره‌آ، رئیس جمهور اکوادور نیز دربارۀ چاوز می‌گوید:"او اولین فردی بود که در شب نئولیبرال ظهور کرد و مسیر استقلال و سوسیالیسم قرن 20 را نشان داد. "
مهمترین اقدامات منطقه‌ای-اقتصادی چاوز
گفته می‌شود چاوز تأثیرات مهمی در اقتصاد منطقه داشت.
*مخالفت با تشکیل آلکا: یکی از دلاوریها و شجاعت‌های منتسب به چاوز مخالفت با تشکیل یک گروه اقتصادی بود که جرج بوش پسر آن را در سال 2005 پیشنهاد کرده بود. در جریان نشست کشورهای آمریکایی در ماردل پلاتا در آرژانتین جورج بوش پیشنهاد تشکیل منطقۀ وسیع تبادل آزاد در کل قاره آمریکا را پیشنهاد داده بود که با تحریک فیدل کاسترو، هوگو چاوز توانست همۀ کشورهای واقع در این حوزه را به رد این پیشنهاد تشویق کند.
*در عوض چاوز، سازمان آلبا را تأسیس کرد؛ سازمانی به نام "اتحاد بولیواری مردم آمریکا" که کشورهای کوبا، اکوادور، بولیوی و نیکاراگوئه عضو آن بودند.
*اوناسور( اتحادیه کشورهای آمریکای جنوبی) از دیگر نهادهایی بود که چاوز فعالانه برای تأسیس آن تلاش کرد.
*سلاک(جامعۀ کشورهای آمریکای لاتین و کارائیب) از دیگر نهادهای منطقه‌ای بود که بدون حضور واشنگتن و با نقش آفرینی چاوز تأسیس شد. در مقابل اما چاوز ترجیح می‌داد به قذافی، صدام حسین و موگابه نزدیک شود.
محبوبیت بالای چاوز به دلیل اجرای سیاست اجتماعی حمایت از فقیران بود که پشتوانه و سرمایۀ آن از رانت نفتی تأمین می‌شد. در واقع سیاست چاوز سرمایه‌گذاری پول نفت در بخش خدمات اجتماعی اعم از بهداشتی و آموزشی بود. اما نمی‌توان این واقعیت را نادیده گرفت که این سیاست وی منجر به تضعیف تار و پودهای اقتصاد ونزوئلا شد. به گونه‌ای که بسیاری از پیمانکاران از عدم امنیت قضایی و روند دولتی کردن بسیاری از صنایعی خبر دادند که در نهایت صنعت، کشاورزی و تجارت در کشور از بین برد.
چاوز وعده داده بود که از وابستگی کشورش به نفت می‌کاهد اما ونزوئلا نه دیگر مواد غذایی تولید می‌کند و نه آلومینیوم، سیمان، مواد شیمیایی و سایر نیازهای دیگر. از سویی کنترل‌های موجود بر تبادلات، راه را بر هرگونه نوآوری صنعتی بسته است.
از طرفی سیاست کاهش ارزش بولیوار(واحد پول ونزوئلا) سبب افزایش تبعات منفی آن اعم از کمبود محصولات وارداتی شده است. این در حالی است که دولت اپوزیسیون را به سازماندهی این کمبود و قحطی متهم می‌کند و می‌گوید: "این توطئۀ اولیگارشی است"
نمودارهای ذیل وضعیت اقتصادی ونزوئلا را در چند شاخص در زمان حکومتداری چاوز نشان می‌دهد: 
3152
نظر شما