جستجوی آنی وب (جستجوی وب در زمان حال)، فناوری جدیدی است که صرفا به بررسی آخرین به‌روزرسانی‌ها در سرویس‌هایی مانند توییتر که در حال حاضر منجر به بروز شایعات می‌شوند، می‌پردازد. اما این فناوری جدید ولوله‌ای در دنیای دیجیتال به‌پا کرده؛ چراکه می‌تواند نگاهی اجمالی بیافکند به آن‌چه افراد در سراسر دنیا به آن فکر می‌کنند یا در هر لحظه انجام می‌دهند. اشتیاق برای دست‌یابی به اطلاعات آنی آن‌قدر زیاد است که حتی گوگل را به خرید توییتر انداخته است.
تازه‌ترین تحقیقات غول جستجوی اینترنتی نشان می‌دهد که نتایج جستجوی آنی می‌تواند بسیار ارزشمندتر از جستجوی معمولی باشد، چراکه ممکن است آینده را از هم‌اکنون آشکار کند.
هیونیونگ چوی و هال واریان، پژوهشگران گوگل، اطلاعات بدست‌آمده از Google Trends در مورد محبوبیت نتایج جستجوهای متفاوت را با مدل‌های مورد استفاده اقتصادانان ترکیب کردند تا گرایش‌هایی را چون سفر و حراجهای خانگی پیش‌بینی کنند. فکر می‌کنید نتیجه‌اش چه شد؟ تقریبا در همه موارد، آنها توانستند پیش‌بینی‌های بهتری ارایه دهند.
برای نمونه، می‌توان با تعمیم اعداد و ارقام ماه گذشته و هم‌چنین زمان مشابه در سال قبل، حراجهای خودروها و قطعات وسایل نقلیه را پیش‌بینی کرد؛ اما اگر حجم جستجوهای اینترنتی مرتبط با خودرو را به مدل خود بیافزایید، خطای پیش‌بینی شما تا 15 درصد کاسته می‌شود!
هشدار ابتدایی
اما چگونه چنین چیزی امکان دارد؟ دلیلش این است که جستجو‌ها، چیزی را درباره نیات و مقاصد افراد آشکار می‌کند. مثلا، واریان می‌گوید موج افزایش استفاده از عبارت «بیمه بیکاری» در جستجو می‌تواند به پیش‌بینی مشکلات اقتصادی به‌وجود آمده کمک کند.
گوگل پیش از این نشان داده بود که اطلاعات جستجو می‌تواند شیوع آنفولانزا را پیش‌بینی کند! هفته قبل نیز اریک فین، اقتصاددان بانک جهانی گفت که توانسته است با استفاده از داده‌های آماری جستجوی گوگل، خطای پیش‌بینی اعطای وام به بخش خصوصی را تا 15 درصد کاهش دهد.
اما نتایج آنی می‌توانند قدرت پیشگویی بیشتری نیز داشته باشند. اگر اطلاعات ما منحصر به فکر افراد نباشد و بدانیم که آنها هم‌اکنون دقیقا به چه کار مشغولند، در لحظه‌ای خاص می‌توان نشانه‌ای مهم از پیامدهای بعدی را بدست آورد.
پیام به آینده
اما داده‌های دیگری هم وجود دارد که بخصوص برای زمان‌های آینده هدف‌گذاری شده است. در پایگاه اینترنتی فیوچرمی، می‌توانید برای خود ایمیل بزنید و تاریخ دریافت آن را تا 30 سال بعد برنامه‌ریزی کنید.
یوهان بولن از آزمایشگاه ملی لس‌آلاموس و آلبرتو پپه از دانشگاه کالیفرنیا در لس‌آنجلس (یو.سی.ال.ای) با بررسی ده‌هزار ایمیل ارسالی به این پایگاه در سال 2006، نوعی سیستم ارزش‌گذاری وضعیت روانی را بر آنها اعمال کردند و امید، ترس و پیش‌بینی نویسندگان ای‌میل‌ها را از آینده تحلیل کردند.
نتایج نشان می‌داد لحن پیام‌هایی که برای سال‌های 2007 تا 2012 / 1385 تا 1391 نوشته شده، به‌شکل قابل‌توجهی افسرده‌تر از ای‌میل‌هایی است که برای شش سال بعد از آن هدف‌گذاری شده است. آیا آنان می‌توانستند رکود اقتصادی حال جهان را پیش‌بینی کنند؟
قطعا بدون دسترسی به اطلاعات بیشتر، نتیجه فوق چیزی بیشتر از حدس و گمان نیست. ازاین‌رو بولن برنامه‌ریزی کرده است تا ای‌میل‌های بیشتری از FutureMe و هم‌چنین پیام‌های توییتر را بررسی کند و در جستجوی نوسان‌هایی در لحن پیام‌ها باشد که تغییرات اقتصادی بعدی را پیش‌بینی کنند. اگر او بتواند ارتباطی را پیدا کند، آن‌گاه همین منابع را می‌توان برای پیش‌بینی نوسان‌های اقتصادی آینده استفاده کرد.
فکر می‌کنید پیش‌بینی‌های اقتصادی از این پس بر اساس ردپای آنلاین کاربران انجام خواهد شد؟ باید صبر کرد و دید! اما شاید جستجویی سریع در وب، پاسخ این پرسش را مشخص کند!
منبع: نیوساینتیست، 30 آوریل- ترجمه: آزاده ارشدی
نظر شما