عادل عبدالمهدی روی کار بیاید انگار علاوی آمده است

مذاکرات صورت گرفته طی چند روز اخیر میان علاوی و مالکی گویای آنست که طرفین به توافقی برای ائتلاف دست یافته‌اند.هر چند که هنوز اختلافات زیادی میان طرفین بر سر پستهای دولتی و کلید وجود دارد، اما به نظر می‌رسد که ائتلاف مالکی و علاوی در آینده، قدرت را در این کشور در دست گیرند. خبر در گفتگو با سید جلال ساداتیان این موضوع را بررسی کرده است

کمی در خصوص آخرین تحولات در مذاکرات صورت گرفته میان جناح‌ها صحبت کنید.نتایج دیدار علاوی و مالکی چه بود ؟
هنوز میان جناح‌ها و گروهها کشمکش برای پست نخست‌وزیری ادامه دارد. دیداری بین مالکی و علاوی صورت گرفت که محتوای آن منتشر نشد ولی از شواهد و قرائن این طور بر می‌آید که ملاقات مذکور با این هدف صورت ‌گرفت که علاوی را متقاعد کنند دست از سماجت بردارد و او هم ظاهرا این مسئله را نپذیرفت. حتی صحبت‌هایی نیز رد و بدل شد که چند پست غیرحساس را به وی واگذار کنند و با او ائتلاف کنند،‌اما او به این خواسته آنها تن در نداد. اما در مجموع اطلاعات دقیقی از ملاقات صورت گرفته میان علاوی و مالکی منتشر نشده تا بتوان اظهارنظر دقیقی در خصوص خواسته‌های دقیق طرفین ذکر کرد.

جو حاکم گویای آنست که مالکی نیز شانسی برای نخست‌وزیری ندارد.
پیچیدگی موضوع دقیقا همین جاست که هیچیک از طرفین برتری مطلقی نسبت به دیگری ندارند که بتوانند طرفهای دیگر به ائتلاف با خود تشویق کنند.در بین شیعیان شاید بتوان گفت که مالکی بدترین وضعیت را دارد،ولی به لحاظ پایگاه رسمی گروههای وی توانسته‌اند دومین آراء‌ را کسب کنند.
جعفری هم از آنچنان اکثریتی برخوردار نیست که بخواهد دولت تشکیل دهد و در طرف دیگر جریان، علاوی هم حاضر به پذیرش این شروط نیست. هر کدام از این گروههای شیعه به طور غیررسمی، ‌ائتلاف با علاوی را تحریم کرده‌اند،مگر اینکه علاوی به این مسئله راضی شود که پست‌های کم اهمیت را بپذیرد. این مسئله دور باطل معماگونه‌ای را به وجود آورده است که پس از گذشت چهار ماه از اعلام نتایج انتخابات،هنوز هیچیک از گروهها نتوانسته‌اند به نتیجه معین و مشخصی برسند.علت هم آنست که هیچیک از گروهها نسبت به دیگری برتری مطلق ندارند.شاید اگر مالکی دارای محبوبیت بیشتری در میان مجموعه شیعیان بود، ائتلاف قویتری شکل می‌گرفت و می‌توانست موثرتر عمل کند، اما متأسفانه این مسئله محقق نشد و مالکی در نزد آمریکایی‌ها و غربی‌ها نیز محبوبیتش را از دست داده است. از طرف دیگر علاوی نیز با یکی دو رأی نتوانسته اکثریت قابل توجه را به دست آورد تا به تنهایی مدعی تشکیل حکومت باشد و این کلاف سردرگم همچنان بدون نتیجه به دور خود می‌چرخد.

روی کارآمدن سایر احتمالات از جمله عادل عبدالمهدی و جعفری را چگونه پیش‌بینی می‌کنید؟
عادل عبدالمهدی را باید با علاوی در یک رده و مسیر تعریف کرد.اگر عادل عبدالمهدی سر کار بیاید،به معنای آنست که جناح علاوی قدرت را در دست گرفته‌اند.اگر علاوی بتواند اکثریت را بدست آورد،‌چه خودش باشد و چه شخص دیگری، در حقیقت یک جبهه و جناح هستند.

در خصوص جعفری چطور؟
مخالفتهایی که امروز شاهد آن هستیم،‌به لحاظ ماهیتی با یکدیگر فرق دارند.در میان جریانها و ائتلاف‌های موجود مالکی از همه آنها میانه‌رو تر بوده، ضمن آنکه از حمایت قابل توجهی نیز در داخل و خارج برخوردار است. اگر جریان موجود بتواند با مالکی به تفاهم برسد، نیازی نیست که به سمت جعفری بروند.اگر قرار باشد توافقی صورت گیرد، احتمال مالکی بیشتر است از جعفری و یا حتی صدر.
اما غربی‌ها خواهان این مسئله نیستند و تمایلی ندارند که رأس حکومت فردی شیعه باشد،آنها می‌خواهند با همان اکثریت ضعیفی که در اختیار دارند،رقیب مالکی دولت تشکیل دهد. اینکه رأس حکومت جعفری باشد و یا هر فرد دیگری به جز مالکی این مسئله با توجه به شرایط موجود دور از ذهن است. تمام تلاش و مقاومت غرب در این راستا صورت می‌گیرد که علاوی یا حتی عادل عبدالمهدی را سر کارآورند و نهایتا حکومت را به دست آنها بسپارند.اما اوضاع و شرایط داخلی عراق بیانگر این موضوع است که تحقق چنین امری دور از ذهن است.آیت‌اله سیستانی نیز ظاهرا موضع بیطرفی را اتخاذ کرده است اما در عمل او نیز موافق نیست که حکومت از دست شیعیان خارج شود.اما تمایلی ندارد که حمایت خود را علنی کند،که هر یک از این جناحها احساس کنند که مرجعیت قصد حمایت از یک جناح را دارد.به نظر می‌رسد اگر مالکی بتواند سهم قابل قبولی را به علاوی بدهد، ائتلاف مالکی و علاوی از همه راه‌حل‌های دیگر محتمل تر است.  

به عبارتی پیش‌‌بینی شما اینست که مالکی با اعطای چند پست غیرکلیدی به علاوی بتواند دولت تشکیل دهد؟
این پیش‌بینی را محتمل‌تر می‌دانم. اما این نکته را نیز یادآو می‌شوم که علاوی حاضر به پذیرش پستهای غیرکلیدی نیست. پیشنهادات علاوی پستهای کلیدی است اما مالکی بر پستهای ضعیف و پایین تأکید دارد.از سویی علاوی پست نخست‌وزیر را می‌خواهد و به طریق اولی وقتی پست نخست‌وزیر را بگیرد،‌قطعا این پستهای کلیدی را خودش در اختیار خواهد گرفت.
در مجموع به خاطر ملاقات صورت گرفته میان علاوی و مالکی این پیش‌بینی را می‌کنم که دو طرف قبول کرده‌اند که به نحوی ائتلاف کنند اما همچنان روی شکل،‌درصد و نقش و پستهایی که باید واگذار شود،‌هنوز به توافق نرسیده‌اند.لذا باید منتظر ترکیب دولت آینده در مذاکرات نهایی میان علاوی و مالکی باشیم.