قانون هدفمند کردن یارانه ها وارد مرحله اجرا شده است. چه در نیمه دوم سال و چه در 9 ماهه سال در هر صورت عزم دولت بر اجراست. اما هنوز دولت به برخی پرسش ها در خصوص الزام های اجرای این قانون پاسخ نگفته است. سوال هایی از این دست:
- 1- چرا در شرایطی که دولت از لزوم اجرای طرح "نهضت کاهش قیمت تمام شده" در بخش خصوصی سخن می گوید، خود هیچ برنامه پنج ساله ای برای کاهش قیمت تمام شده کالاها و خدمات عمومی از جمله برق و آب ارایه نمی کند؟ آیا عادلانه تر این نیست که همزمان با افزایش قیمت عرضه این گونه کالاها و خدمات که هزینه تمام شده تولید دولتی آن بالاتر از میانگین های جهانی است، دولت هم در برنامه ای میان مدت خود را ملزم به کاهش قیمت تمام شده کند تا بار افزایش قیمت ها بر دوش مردم کمتر شود؟
- 2- چرا دولت همچنان از ارایه برنامه و سیاست مشخص در خصوص نرخ ارز طفره می رود؟ آیا این بدان معناست که دولت قصد دارد تا نوسان دلار را در طول مدت اجرای قانون هدفمندسازی یارانه ها به نفع خود مدیریت کند؟ یعنی هر گاه فشار مالی بر دولت افزون شد با دامن زدن به افزایش قیمت دلار، بهای عرضه بنزین به قیمت بازارهای جهانی را افزایش دهد، همچنین تورم واردات را بر مردم تحمیل کند.
- 3- اگر خوشبینانه ترین گمانه در خصوص نرخ تورم حاصل از اجرای قانون هدفمندسازی یارانه که بانک مرکزی اعلام کرده است، معیار قرار گیرد، آن گاه افزون بر تورم 10 درصدی فعلی، 15 درصد تورم تحمیلی بر اقتصاد ایران حاصل خواهد شد. این در شرایطی است که مطابق اعلام مرکز آمار ایران حدود 70 درصد خانوارهایی که فرم های اطلاعات اقتصادی را پر کرده اند، ماهیانه کمتر از780 هزار تومان درآمد دارند. بر این اساس ماهانه به ازای تورم 25 درصد، یکصد و 95 هزار تومان از قدرت خرید آنها کاسته خواهد شد و در مقابل ماهانه به هر فرد تنها حدود 20 هزارتومان یارانه نقدی پرداخت خواهد شد. اگر بعد خانوار فرضی 6 نفر باشد، آن گاه هیچ افزایش قدرت خریدی رخ نخواهد داد. اگر اثر کاهش قدرت خرید ناشی از رشد تورم بر رقم یارانه نقدی را نیز لحاظ کنیم، کاهش محسوس قدرت خرید قطعی است. چرا دولت به این دغدغه ذهنی مردم پاسخ نمی دهد ولی انتظار همراهی عمومی برای اجرای قانون را دارد؟
- 4- چرا همچنان دولت بهرهمندان واقعی از یارانه های غیرمستقیم بنزین و نان را دهک های بالای درآمدی اعلام می کند تا دهک های پایین را به اجرای قانون هدفمندسازی یارانه ها ترغیب کند؟ در سال های اخیر متمولان جامعه به لحاظ خودروهایی که در اختیار دارند از فهرست سهمیه بنزین 100 تومانی حذف شده اند و سبد تغذیه آنها هم به سمت مصرف نان های رژیمی از جمله جو و فانتزی تغییر کرده است. اما واضح است که حذف یارانه نان و بنزین چه بر سر دهک های پایین درآمدی خواهد آورد.
- 5- چرا دولت دلایل اجرا نشدن قانون جامع سوخت و انرژی و توسعه حمل و نقل عمومی را اعلام نمی کند؟ چرا دولت قانون رشد سالانه قیمت حامل های انرژی را اجرا نکرد و با ژست دلسوزی برای مردم هرگونه افزایش قیمت بنزین و سایر حامل های انرژی را غیر قانونی اعلام کرد. حال با فشاری مضاعف بر دهک های پایین درآمدی و در نبود سیستم توسعه حمل و نقل عمومی توسعه یافته بر حذف یارانه ها اصرار دارد؟
نظر شما