این کارشناس ارشد سیاست خارجی و امنیت بین المللی در آغاز مطلبش نوشته است:
«دبیرکل سازمان ملل روز پنجشنبه در میان بهت و ناباوری طی سخنانی که بهتر است آن را «سخنان انقلابی یک محافظه کار سنتی» توصیف کرد، آبرویی برای عربستان در سازمان ملل باقی نگذاشت. بان کی مون در واکنش به حذف نام عربستان و ائتلاف منطقه‌ای ضد یمن از فهرست ناقضان حقوق بشر و کودکان گفت «عربستان با تهدید به قطع حمایت مالی از سازمان ملل متحد، فشارهای نامناسب غیرقابل پذیرشی را برای حذف نام این کشور از لیست سیاه اعمال کرده است...»
این عضو وبلاگ نخبگان خبرآنلاین در ادامه می نویسد:
«به فرض که آقای دبیرکل نام ائتلاف ضد یمن و عربستان را حذف نمی کرد، فکر می کنم تنها نتیجه آن در اثباتی ترین حالت غیر ممکن، صدور یک بیانیه یا حداکثر قطعنامه علیه عربستان و متحدانش بود. البته با یک تفاوت نسبت به آنچه اکنون مشاهده می کنیم و آن«عدم آگاهی از آن چیزی است که به عنوان واقعیت تکان دهنده فساد و فشار، دبیر خانه سازمان ملل، دفتر آقای دبیرکل و شخص وی را امروز تحت فشار گذاشته و استقلال آن‌ها را از بین برده است.»... شاید نه دقیقا اما تا حد زیادی با دیدگاه‌هایی اینچنین می توان موافق بود. از جنبه اخلاقی اینکه دبیرکل در نهایت تسلیم شرایط شد شاید اقدام قابل قبولی نباشد که نیست. اما زمانی که تبعات افشاگری او علیه عربستان در عرصه بین المللی آن هم در سازمان ملل مورد ارزیابی قرار می‌گیرد، به خوبی می توان فهمید چرا او این کار به تعبیر من زیرکانه را انجام داد.»
برای خواندن متن کامل این مطلب، اینجا را کلیک کنید.
نظر شما