همه علوانیه خوانان جمعه رباب خود را کوک می کنند

موسیقی علوانیه از موسیقی فلکلور قدیمی اهواز و بسیاری از شهرستان های استان است که اخیرا در لیست آثار معنوی به ثبت ملی رسید.

مسئول برگزاری جشن علوانیه به خبرنگار خبرآنلاین گفت: در نظر داریم جشنی به مناسبت ثبت ملی علوانیه روز جمعه همین هفته راس ساعت 9 و 30 دقیقه صبح در تالار آفتاب اهواز برگزار کنیم.

مجتبی سواری افزود: متاسفانه میراث فرهنگی استان و خصوصا اهواز به این موسیقی از سبک های قدیمی همین شهر است توجهی نکردند و ما با هزینه خودمان درنظر گرفتیم جشنی در شان این میراث برگزار کنیم.

سواری همچنین یادآور شد: در این مراسم از بسیاری از علوانیه خوانان و مسئولان ثبت پرونده علوانیه ازجمله قاسم منصور آل کثیر و محمود مشهودی تجلیل می شود. همچنین برنامه رقص سنتی کودکان گروه میسان معروف به "اشبال" را نیز در برنامه خود داریم.

وی گفت: شرکت در این جشن برای عموم شهروندان آزاد و رایگان است و از همه دعوت می کنیم در این جشن حضور پیدا کنند.

اخیرا موسیقی علوانیه در فهرست آثار معنوی ملی کشور ثبت شد. قاسم منصور آل‌کثیر و محمود مشهودی مسئولان پرونده علوانیه بودند. علوانیه نام یکی از سبک یا الحان موسیقی استا است. نام این سبک برگرفته از نام سراینده آن علوان الشویع که در نوازندگی این سبک تخصص داشت گرفته شده است. محمدرضا درویشی، آهنگساز، پژوهشگر موسیقی و مولف دایره المعارف سازهای ایران درباره علوانیه می‌گوید که سبک موسیقی علوانیه پیوند میان فرهنگ‌های مختلف کشور ایران است.

لحن علوانیه با سازی به نام رباب یا ربابه که یکی از سازهای مردم خوزستان است نواخته می‌شود. رباب سازی مانند کمانچه است اما از ساده‌ترین وسایل ساخته می‌شود.

قرار شد موسیقی علوانیه به عنوان یک فرهنگ مشترک بین دو کشور ایران و عراق به ثبت جهانی برسد.

در سبک علوانیه بیشتر از آوازهای اشعار حماسی و اخلاقی استفاده می‌شود. خواننده علوانیه همچنین در آوازهایش مردم را به شجاعت، کرم، صبر، گذشت، صله رحم، پیکار با ظالم و یاری مظلوم دعوت می‌کند.

علوان الشویع خوانندهٔ اهل اهواز و مبدع سبک آواز عربی علوانیه است که به نام او معروف شد. سبک علوانیه از مرزهای خوزستان و ایران فراتر رفت و در عراق، بحرین و کویت نیز رواج یافت.

هم اکنون هنرمندان و ترانه سرایان این کشورها این سبک را با نام «علوان اهوازی» می‌شناسند. علوان در این سبک، با نواختن ساز «رباب» که ساز سنتی خوزستان و جنوب عراق است، اشعاری از شاعران نامدار گذشته و حال را می‌خواند و همزمان با اجرا و ادای اشعار نام شاعر را ذکر می‌کرد.