پاسخ او از اين قرار است:
طبيعي اين است كه اين رابطه با جريانات سياسي، متاثر يا تابع رابطه آيت‌ا... هاشمي‌رفسنجاني با اين جريانات باشد و البته قانوني قطعي نيست و هر عضو خانواده مي‌تواند نظرات شخصي خود را داشته باشد. موضع آقاي هاشمي از ابتداي انقلاب تاكنون، مخالفت با تندروي بوده است و ايشان بناي اين را نداشته است كه خود را در يك جناح سياسي تعريف كند، اما به‌طور طبيعي وقتي كه تندروهای يك جناح در آن جناح داراي قدرت بيشتري مي‌شوند و عقلا و ميانه‌روها را به حاشيه مي‌رانند، تندروها در مقابل خود مانع بزرگي به نام، آيت‌ا... هاشمي‌رفسنجاني را مي‌بينند و سعي در تخريب و حذف ايشان مي‌كنند و تصور افكار عمومي اين مي‌شود كه جناح چپ يا راست با آقاي هاشمي درگير شده است. اگر شما به تاريخ انقلاب توجه كنيد مي‌بينيد كه آيت‌ا... هاشمي‌رفسنجاني از ابتداي انقلاب و حتي قبل از پيروزي انقلاب، تاكنون با طيف‌هاي تندروی دوجناح همراهي نكرده است، با وجود اختلافاتي كه بين ايشان و دوستانشان با دولت موقت وجود داشت، آقاي هاشمي از همراهي با تسخير سفارت آمريكا كه تامين امنيت آن به عهده نظام جمهوري اسلامي بود، حمايت نكرد يا با تندروي برخي نيروهاي چپ، در دولتي كردن اقتصاد در دهه نخست اول انقلاب توسط تندروهای جناح چپ و پيشنهاد همراهي با صدام در برابر آمريكا در جنگ با كويت يا تجديدنظرطلبي توسط تندروهای اصلاح‌طلب در اواخر دهه 70 بگيريد یا عدم همراهي با تندروي‌هاي فرهنگي و سياسي جناح راست در دهه 80 . البته به اعتقاد من تندروهای دوجناح در نهايت، به هم مي‌رسند و خيلي از مواضع تندروهای فعلي راست، تكرار مواضع تندروهای چپ در دهه‌هاي قبل است. بنابراين ما با عقلا و ميانه‌روهاي دوجناح رابطه خوبي داريم و فكرمي‌كنيم بايد اين طيف تقويت شود كه كشور در مسير توسعه و پيشرفت با سرعت بيشتري حركت كند.
2727
نظر شما