انسان میل خفته ای دارد به اثر گذاشتن در این جهان ، چه آنهائی که روی دیوار و یا بر سینه درختی نام خود را حک میکنند و چه آنان که دست به جنگ و کشتار و نسل کشی میزنند، همه تلاش میکند تا نامشان در عرصه این روزگار ماندگار بماند.اثر گذاری در اتاق بازرگانی که ماموریت هدایت خدمات و تولید بخش خصوصی را بعهده دارند در کشوری که یک دوره 8 ساله اقتصادی پر افت وبدون خیزرا گذرانده است ، می تواند کارساز باشد وقابل ثبت در روزگار ما .
400 سال از تشکیل اتاق های بازرگانی در دنیا گذشته است و میلیون ها بازرگان از طریق این اتاق ها بالاترین سطح رایزنی در جهان را خلق کرده اند ، افرادی که غالب آنها هیچ انتظاری از دولتمردان ندارند، بلکه دولت ها هستند که به ارتباط آنان نیازمندند.
اتاق های بازرگانی ایران در یک قرن گذشته ، فراز و فرود های زیادی به خود دیده است. اما پس از انقلاب کمتر تغییر جدی در ساختار آن صورت گرفته است، شاید این دلیلی باشد برای بیش از 85 درصد عضوی که در آخرین رأی گیری اتاق تهران شرکت نکرده اند، برخی هم این عدم تمایل را خواسته دولت ها میدانند که آگاهانه مایل به تشکیل "اتاق مطلوب "که صدای رسای بخش تولید و تجارت باشد را ندارند و چنین شده است که اکنون بجای صدا فقط ناله ای از تولید و تجارت شنیده می شود. فضای انتخابات این دوره اتاق های بازرگانی نشان میدهد نقش اتاق برای فردای کشور قابلیت حضور حداکثری اعضاء در روز رای گیری را دارد و اگر یک توافق خوب در مذاکرات انجام شود و منتخبین با رای بالا در اتاق بازرگانی تهران مستقر گردند ، نقش آنان در تصمیم سازی برای دولت قابل رویت خواهد بود.
اگر تعارف را کنار بگذاریم ، اتاق های موجود نتوانسته اند خواسته اعضای خود را از دولت ها پیگیری کنند، بلکه دولت ها بیشتر مطالبات خود را از طریق اتاق کسب کرده اند ، افرادی که در تعیین نمایندگان خود در اتاق های بازرگانی مشارکت میکنند انتظار دارند منتخبین آنها به بهانه تعامل با دولت خواسته های آنها را بفراموشی نسپارند، هرچند که تعامل از اصول مذاکره است اما شرط کافی برای رسیدن به هدف نیست . شرایط اقتصادی کشور همزمان با کاهش بهای نفت، مناسب نیست و برای خروج از این وضعیت علاوه بر همبستگی ملی،کشور نیازمند منابع جدید برای سرمایه گذاری است ومنابع داخلی ما را به توسعه پایدار نخواهد رساند، لذا افرادی که برای اتاق بازگانی تهران منتخب میشوند باید علاوه بر ایجاد فضا برای جذب منابع بین المللی، دولت را برای خروج از فضای کسب و کار تشویق کنند، همچنین کمک کنند تابنگاههای اقتصادی با تشکیل کنسرسیوم ها خود را برای شرایط جدید آماده سازند. حضور حداکثری اعضاء ، اتاق های بازرگانی را به سرانجام مطلوبی خواهد رساند سرانجامی که کشور را یک گام جدی به سمت خصوصی سازی به جلو خواهد برد .
برای آنان که میخواهند نقش خود را در سیاست های اقتصادی آینده مملکت ببینند و نامشان ثبت شود راهی جزء حضور فعال در انتخابات این دوره اتاقهای بازرگانی باقی نمی ماند، تا کسانی را در اتاق های بازرگانی مستقر کنند که توانائی فعال سازی ابزار تغییر ساختار در اتاق، تجهیز و تامین منابع مالی، توسعه بازار سرمایه، اصلاح ساختاری نظام مالی و بهبود فضای کسب و کار را داشته باشند .
3535
نظر شما