بالاخره تلویزیون خودش و احمدی‌نژاد را هم مقصر دانست

آنچه ‌در سال ۱۳۸۸ و پس از انتخابات ریاست جمهوری رخ داد، ناشی از سهل‌انگاری بسیاری از مسئولان و شخصیت‌های سیاسی کشور از جناح اصلاح‌طلب و اصولگرا بود؛ حوادثی که در این میان، رویکرد نادرست رسانه ملی هم در آن زمان، بر آتش آن دمید؛ رسانه‌ای که باید نقش آرام کننده داشته باشد، خود بر آتش آن اتفاقات دمید.

در ماه‌های پس از آن انتخابات و در آسیب‌شناسی آن وقایع، برخی از دلسوزان کشور، بار‌ها هشدار دادند‌ برای آسیب‌شناسی آن بحران، باید نقش همه کسانی را که به نوعی در آن قائله نقش داشتند، بررسی کرد و با هر کسی به تناسب نقشی که داشته ـ و اگر جرمی ‌مرتکب شده ـ برخورد کرد.

متأسفانه اما این رویکرد حتی سال‌ها پس از وقایع سال ۱۳۸۸ مورد توجه قرار نگرفت و به ویژه رسانه ملی در بررسی حوادث آن سال‌ها، با چشم پوشی از نقش برخی از افراد صاحب نفوذ و قدرت و حتی جانبداری از آنان، نقش بایسته‌ای را که باید برای اقناع افکار عمومی ایفا می‌کرد، انجام نداد و خود به دو شقه شدن جامعه ایرانی کمک کرد.

حتی از این بیشتر، دلسوزانی را که معتقد بودند رسانه ملی، باید نقش همه را ‌بررسی کند‌ نیز ‌سرزنش می‌کرد و گهگاه مورد هجمه تبلیغاتی قرار می‌داد؛ رویکردی که برای همه عقلای قوم، ناکارآمدی آن برای اقناع افکار عمومی و ایجاد اجماع ملی روشن می‌نمود. با ‌وجود این، مدیریت حاکم بر صدا و سیما بی‌توجه به انتقادات و دلسوزی‌ها، راه خود را می‌رفت و باکی ‌از پراکنده شدن مردم و گوش سپردن آنان به اخباری که از خارج کشور برای مردم تولید و پخش می‌شد، نداشت.

با تغییر دولت و به دنبال آن تغییر مدیریت رسانه ملی، همه منتظر تغییر و تحولی در نوع نگاه رسانه ملی به حوادثی ‌چون حوادث پس از انتخابات ۸۸ بودند؛ حوادثی که بالطبع اگر مدیریت صحیح رسانه‌ای با آن می‌شد، نباید به سال ۱۳۹۲ هم کشیده می‌شد؛ اما به هر حال به ‌هر دلیلی، حوادث آن سال‌ها هنوز دغدغه مردم است و افکار عمومی عموما تغییر در دیدگاه‌های رسانه ملی را در نسبت با رفتار رسانه ملی به آن حوادث ارزیابی می‌کند.

به همین دلیل در روزهای اخیر و ‌در روزهای منتهی به نهم دی، طبیعی بود که رسانه ملی به خاطر چنین مناسبتی، حوادث سال ۱۳۸۸ را ‌بازخوانی کند و افکار عمومی هم کنجکاو که تغییر و تحول در رویکرد جدید رسانه ملی را مشاهده کنند. ذکر این نکته نیز ضروری است که حتی تغییر و تحول در نگاه مدیریت رسانه ملی، نمی‌تواند حوادث و بلاهایی را که بر سر نظام و مردم رفت، جبران کند؛ اما تحول در نگاه رسانه ملی در راستای اقناع افکار عمومی و ایجاد اجماع حول اصول نظام و انقلاب برای آینده است که حائز اهمیت است.

در همین راستا، شب گذشته صدا و سیما در مستندی که برای بازخوانی حوادث ۱۳۸۸ تولید کرده بود، برای معدود دفعات، رئیس جمهور سابق، رفتار و الفاظ وی را در آن شرایط بحرانی، کمک کردن به شعله ور‌ شدن بحران تلقی کرد. شاید برای اولین بار بود که رسانه ملی، بخشی از کوتاهی و قصور را متوجه رئیس سابق می‌کرد‌.

در مستند شب گذشته، رسانه ملی هر چند‌ مختصر، اما به برخی ‌عملکردهای خود نیز انتقاد وارد کرد و اظهار داشت که شاید رسانه ملی ‌نباید به پخش مستقیم برخی از حوادث اقدام می‌کرد.

اما مهم‌تر از این اتفاقات، لحن گزارش حوادث بعد از انتخابات در مستند شب گذشته رسانه ملی بود. لحن گزارش این مستند، مؤدبانه و به دور از توهین به اشخاص و گروه‌های خاص بود. این برای رسانه ملی، بسیار مهم است که بداند حتی در گزارشی که جهت گیری خاص دارد، لزوما نباید به افراد ‌یا جریانات مورد گزارش توهین کند؛ این مطلبی بود که در مستند شب گذشته رعایت شده بود که جای تشکر و قدردانی دارد.

اما مهم‌تر از واکاوی وقایع گذشته، این امیدواری وجود دارد که رسانه ملی در آوردگاه‌های سیاسی آینده، در انتخابات‌های پیش رو، از خبرگان تا مجلس گرفته، همین رویکرد را دنبال کند و با نگاهی همه‌جانبه، منصفانه و بدون جانبداری از اشخاص و جریانات جناحی، با لحنی مؤدبانه، حوادث سیاسی را برای مردم گزارش و تحلیل کند، زیرا در پیش گرفتن چنین رویکردی در آینده است که می‌تواند مجددا جای رسانه ملی را در بین همه ایرانیان باز کند.

17503