کتابهای زیر در ارتباط با ایام پس از انتخابات و شروع ناآرامی‌ها و شکل گیری فتنه سال 88، در کنار نظریات برخی شخصیت‌ها درباره نتایج انتخابات دهم ریاست جمهوری تألیف و تدوین شده است.
تقلب بزرگ (چاپ دوازدهم) نوشته فرشاد مهدی‌پور
آنچه پس از اعلام نتیجهٔ انتخابات 22 خرداد رخ‌داد، رویدادی کم‌نظیر و بلکه بی‌نظیر در حیات سیاسی سی ساله جمهوری اسلامی بود. نامزدی که خود را پیروز انتخابات می‌دانست و در تمامی دورهٔ تبلیغات، از خود چهره‌ای قانون‌مدار و متعهد به نمایش گذاشته بود، ناگهان تغییر موضع داد و (در همان لحظات اولیه) بی‌اقامه هیچ دلیل و دعوایی، خواهان ابطال انتخابات شد. شوک بزرگ ناشی از این اتفاق، پس از دوره‌ای تردید و سرگردانی به شکافی بزرگ در جامعه منجر شد و فضایی به‌شدت دو قطبی را میان نخبگان، مردم و حاکمیت به‌وجود آورد؛ موج بی‌اعتمادی برخاسته از اعلام تقلب گسترده در انتخابات آن‌چنان فراگیر شد که حتی پاسخ‌های واقعی هم چندان مورد توجه افکار عمومی قرار نگرفت و شنیده نشد.
با عبور از وخامت اوضاع روزهای اول ماجرا، حال این پرسش به‌طور جدی مطرح است که آیا از ابتدا سودای چنین سر و صدایی در میان بوده؟ این پرسش را نمی‌توان به سادگی پاسخ داد اما از آنجا که معترضان ابطال انتخابات را حداقل خواسته‌ها اعلام کرده‌اند و برنامهٔ یک مبارزهٔ سیاسی بلندمدت را به میان کشیده‌اند و انقلاب‌های رنگی و برانداز هم همواره از اختلاف بر سر نتایج یک انتخابات آغاز شده‌اند، می‌شود حدس‌هایی دربارهٔ اهداف ناپیدایی زد که در ضمیر خودآگاه و ناخودآگاه، خود را مخفی کرده‌اند. محمدحسنین هیکل، مورخ و روزنامه‌نگار مشهور جهان عرب در گفتگویی با شبکهٔ الجزیره معتقد است که تردید در نتایج انتخابات از همان لحظات اول و حتی پیش از آنکه نتیجه‌ای اعلام شود آغاز شد و وسایل ارتباطی به ویژه اینترنت و سایت‌هایی مثل توئی‌تر در آن نقش اساسی داشتند که در این میان نباید نقش اسرائیل را در تحریک مردم ایران از طریق همین سایت‌ها نادیده گرفت. تحلیل هیکل و بسیاری دیگر از صاحب‌نظران وجوهی پنهان را مورد توجه قرار می‌دهد که بررسی آن‌ها مجال و مقالی دیگر را می‌طلبد.
آنچه روی داد، چون آتشی زیر خاکستر بود (یا هست)؛ فتنه و تندبادی که اگر ریشه‌هایش واکاویده نشود، راه می‌گشاید برای روزهای بعد. در این بررسی، با رویکردی انتقادی عمده‌ترین اعتراض‌ها به روند برگزاری انتخابات و دلایل معترضان برای اثبات تقلب (با استفاده از مطالب و اظهارنظرهای صورت گرفته در دو هفتهٔ اول پس از انتخابات 22 خرداد) مورد بررسی قرار گرفته است.
شنبه پس از انتخابات (چاپ چهاردهم) نوشته محمد سعید کاوه
در سال‌های اخیر پیروزی انقلاب‌های رنگین در کشورهای اوکراین و گرجستان و سر کار آمدن دولت‌های طرفدار غرب و نظام‌های لیبرال دموکراسی در این ممالک دخالت صریح و بی‌پردهٔ آمریکا و رسانه‌های خبرپراکنی غرب را در این تحولات مسجل ساخت. این انقلاب‌ها که به دنبال اعتراض بر نتیجهٔ انتخابات شکل گرفت از طریق همکاری عناصر داخلی طرفدار غرب و هدایت رسانه‌های غربی نظام‌های حاکم را سرنگون ساخت. سرنوشت انتخابات در این کشور‌ها و نوع جدال معترضان با دولت‌های حاکم برای دولتمردان نظام جمهوری اسلامی و مردم آگاه ایران نکتهٔ در خور تأمل و امعان نظر است.
انتخابات دهمین دورهٔ ریاست‌جمهوری در نظام جمهوری اسلامی وقایعی را در برداشت که از هر لحاظ شایستهٔ دقت و توجه است. مشارکت حدود 85 درصدی مردم در این انتخابات که بالا‌ترین میزان مشارکت را دست‌کم در انتخابات چندین سال اخیر نشان می‌داد و پیروزی قاطع آقای دکتر محمود احمدی‌نژاد در دور اول نشان طراوت و شادابی گفتمان مردمسالاری دینی در نظام جمهوری اسلامی است. اما وقایع فردای روز انتخابات و اعتراض بی‌رویه و شبهه‌افکنی در نتیجه و نحوهٔ برگزاری انتخابات باعث شکل‌گیری جو تشنج در جامعه شد که از نخستین ساعات پس از اعلام نتایج شروع شد و مدتی تداوم داشت.
در راستای ثبت و ضبط تحولات دوران حاکمیت نظام جمهوری اسلامی و شناساندن بهتر ماهیت جریان‌ها و حرکات و اغتشاشات اخیر، بازخوانی وقایع قبل و بعد از انتخابات و مواضع کاندیدا‌ها، افراد و گروه‌ها این اثر تدوین و چاپ شده است.
بازخوانی دیدگاه‌های فقهی و سیاسی آیت‌الله صانعی به کوشش: امید حسینی
فتنهٔ سال 1388 به رغم اینکه ضربه‌ای به وحدت و قدرت ملی وارد ساخت و مملکت را در تشنج هشت ماهه فرود برد، با این همه باعث روشن‌شدن خط فکری و مشی برخی از نخبگان نظام و مدعیان همراهی دیروز امام‌خمینی (ره) شد. کسانی که تا پیش از برگزاری انتخابات همراهی با امام و نهضت اسلامی و همچنین خدمت در نظام اسلامی را به سان مدال افتخاری برای خود محسوب می‌کردند، به یکباره بعد از اعلام نتایج انتخابات با دامن‌زدن به شایعهٔ تقلب و حمایت از سران فتنه و هتاکی به مسئولان نظام، یکسره در مقابل نظام اسلامی و آرمان‌های امام و انقلاب ایستادند. آیت‌الله یوسف صانعی همچنان که خود بیان کرده است در روزگار نهضت امام از حلقه‌های سوم و چهارم مبارزه بود و در کنار و حاشیه حرکت می‌کرد و تبلیغ می‌نمود. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی آیت‌الله صانعی به عضویت شورای نگهبان درآمد و چند سالی بعد از آن استعفا کرد. مدتی بعد در سمت دادستان کل کشور مشغول شد که بنا به عللی که خدمت حضرت امام (ره) مطرح کرد، از مسئولیت کناره‌گیری نمود و در قم به فعالیت‌های علمی حوزوی پرداخت.
پس از ارتحال امام‌خمینی (ره) با شدت و حدت خاصی از مقام معظم رهبری حمایت می‌کرد که این مواضع پس از انتخابات دوم خرداد و روی کار آمدن جریان اصلاحات دچار دگردیسی شد. وی که بسیار دوست داشت به عنوان مرجع نواندیش مطرح شود در دوران اصلاحات با فتاوی شاذ و بدعت‌آمیز در پی جذب مخاطب بود. در انتخابات دهم ریاست جمهوری و حوادث پس از آن از سران فتنه حمایت کرد و بنای هتاکی به مسئولان را گذاشت. مرجعیت شیعه در طول تاریخ پرافتخار تشیع چنین گفتارهایی دربارهٔ مخالفان بیان نکرده بودند که آیت‌الله صانعی مرتکب شد. مجموع این رفتارهای باعث برکناری وی از مرجعیت گردید. کتاب پیش رو با گذری بر مواضع و دیدگاه‌های دیروزی آیت‌الله صانعی و شعارهای امروزی وی در ابعاد و حوادث مختلف، به صورت مستند و اغلب با تکیه بر سخنان خود ایشان، فرایند چرخش کامل وی را از نظام اسلامی و همراه و همگام‌شدن با مخالفان نظام را نشان می‌دهد.
تحلیلی بر مواضع هاشمی رفسنجانی در انتخابات دهم ریاست جمهوری روح الله سعیدی
به اذعان قاطبهٔ صاحب‌نظران داخلی و خارجی آیت الله هاشمی رفسنجانی بدون تردید یکی از برجسته‌ترین و ذی‌نفوذ‌ترین کنشگران حاضر در عرصهٔ سیاست ایران می‌باشد که چه پیش از پیروزی انقلاب در دوران مبارزه و چه پس از شکل‌گیری انقلاب، نقش بسیار پررنگی را در بنانهادن و تحکیم شالوده‌های نظام جمهوری اسلامی و رقم‌زدن معادلات مهم سیاسی ایفا کرده است. هوشمندی، کیاست، عدم صراحت لهجه، عقل‌مداری، خبرگی سیاسی، خط‌مشی عمل‌گرا (پراگماتیک) و خصایصی از این دست، هاشمی را به شخصیتی پیچیده و ذوابعاد بدل ساخته که رفتار‌شناسی او و پیش‌بینی کنش‌ها و واکنش‌های احتمالی‌اش کار آسانی نیست و به همین دلیل همواره تحلیل‌های گوناگون و‌گاه متعارضی راجع به مواضع سیاستمدار کهنه‌کار انقلاب در میان اقشار مختلف جامعه وجود داشته است و برخی ناخواسته در مدح یا ذم او به ورطهٔ افراط افتاده‌اند.
نویسنده در نوشتار پیش رو می‌کوشد تا ضمن اتخاذ رویکردی علمی و پرهیز از پیشداوری‌های احساسی و متعصبانه، به واکاوی رفتار سیاسی هاشمی خاصه در جریان فتنه پس از انتخابات سال 88 پرداخته و با شاخص قرار دادن رهنمودهای مقام معظم رهبری به عنوان فصل‌الخطاب نظام اسلامی، نهایتاً تصویر روشنی را از نحوهٔ عملکرد وی و منطق تصمیم‌گیری‌های سیاسی‌اش ارائه دهد. نویسنده همچنین حداکثر تلاش را به کار بسته تا در هنگام تحلیل داده‌ها پا از دایرهٔ عدل و انصاف بیرون نگذارد و ادعاهای خود را به مدارک متقن مستند سازد. امید می‌رود که ماحصل این پژوهش بتواند در جهت تنویر اذهان خوانندگان منشأ اثر باشد.
6060
نظر شما