پیامبر همواره به همراهان هشدار می داد که امتیاز زندگی با او،به عنوان عضوی از جامعه او،مسئولیت سنگینی به همراه دارد،زیرا خداوند عادل در قضاوت آن ها بیش از قضاوت کسانی که در دوران بدتر،که در آن مقاومت در برابر بدی ها دشوارتر بود،می زیستند سختگیری کرده و خواهدکرد.او می گفت:"به راستی شما در عصری هستید که هرکس از یک دهم شریعت غفلت کند محکوم خواهدشد.اما زمانی خواهد آمد که هرکس یک دهم شریعت را بجا آورد رستگار خواهدشد"...او خبر داد که قطعا امتش در مسیر انحطاط از یهودیان و مسیحیان پیروی خواهندکرد:"وجب به وجب و ذراع به ذراع از کسانی که پیش از شما بودند پیروی خواهید کرد،تا آن جا که اگر آن ها به سوراخ خزنده سمی شوند شما نیز به آن شوید"و پیامبر درباره ی پست ترین حضیضی که به طور کلی بشریت پیش از آخرالزمان به آن در می غلتد گفت:"اسلام چون غریبه آغاز شد و باز چون غریبه خواهدشد".با وجود این ،او وعده داد که خداوند امتش را رها نخواهدکرد:"خداوند در ابتدای هرقرن،کسی را به این امت می فرستدکه دینش رابرای آن احیا کند" زمانی دیگر عده ای از صحابه که همراه او بودند شنیدند که بیش از یکبار گفت :"ای برادران من !" آن ها گفتند:" ای رسول خدا ! ما برادران تو نیستیم؟" و او جواب داد:" شما اصحاب من هستید.اما برادران من در بین کسانی اند که هنوز نیامده اند"-در نقل های دیگر"...که در ایام آخر زمان خواهندآمد".از طرز سخن گفتن او پیدا بود که به افرادی با مقامات عظیم معنوی اشاره دارد.
همچنین پیامبر پیش گویی کرد که علی رغم پلیدی های روزهای پسین،خلیفه ای برخواهدخاست که مردم از او به نام مهدی ،یعنی صاحب هدایت راستین،یاد می کنند:"مهدی از نسل من خواهدبود،پیشانی او بلند و بینی اش عقابی است.او زمین را از حقیقت و عدالت پرخواهدکرد،درست همان طور که پیش از او زمین پراز ناراستی و ظلم بوده است.او7سال حکومت خواهدکرد" اماسرانجام،نزدیک پایان حکومت او یا پس از آن،دجال می آید"مردی که چشم راستش کور است،هرنوری در آن خاموش شده،گویی دانه ای انگور است"و فسادی عظیم در زمین به پا خواهدکرد و به سبب توان انجام اعمال معجزه گونه افراد بیشتر و بیشتری را به جانب خود جذب می کند.اماگروهی از مومنان با او خواهندجنگید.پیامبرگفت:"هنگامی که برای جنگ با او می رونددرست وقتی که اذان گفته می شود و صفوف خود را برای نماز مرتب می کنند عیسی بن مریم فرود می آید و امام جماعت می شود و وقتی دشمن خدا عیسا را می بیند مانند نمک در اب حل می شود.اگر خداوند رهایش می کردآنقدر ذوب می شد تا بمیرد،اما خداوند او را به دست عیسا می کشد و عیساخون او را روی نوک نیزه اش به آن ها نشان می دهد"
همچنین پیامبر درباره بسیاری ازنشانه های که مردم با آن ها می توانند نزدیک بودن تحقق این وقایع نهایی را بدانند سخن گفت و ارتفاع بیش از حد ساختمان هایی را که مردم می سازند به عنوان یکی از نشانه ها ذکر کرد...به استناد روایتی از عبدالله بن عمر که کلمات پدرش را گزارش کرد.عمر گفت:"روزی وقتی با رسول خدا نشسته بودیم مردی سوی ما آمد به لباس هایش به غایت سفید و موهایش به غایت سیاه بود و هیچ نشانه ای از سفر بر او نبود،هرچند هیچ کدام از ما او را نمی شناختیم.او مقابل پیامبر نشست ،زانوهایش را به زانوهای پیامبر و کف دستهایش را روی پاهای پیامبر گذاشت و گفت:"ای محمد!به من بگو اسلام چیست؟"رسول خدا در جواب او گفت:"اسلام آن است که شهادت دهی خدایی جز الله نیست و محمد رسول اوست،نماز به پا داری،زکات بپردازی،روزه رمضان بگیری،واگر می توانی زیارت خانه خدا را انجام دهی" او گفت درست سخن گفتی"و ما از اینکه کسی که سوال پرسیده خود جواب پیامبر را تایید می کند متحیرشدیم.
سپس او گفت:"به من بگو ایمان چیست؟ "پیامبر جواب داد:"آن است که به خدا و ملائکه ی او وکتاب هایش و فرستادگانش و روز پسین ایمان داشته باشی و به اینکه هیچ خیری یا شری بر تو نمی آید مگر از قضا و تقدیراو" او گفت:"درست سخن گفتی" سپس گفت:"به من بگو احسان چیست؟" پیامبر جواب داد:"اینکه خدا را بپرستی چنان که گویی او را می بینی،زیرااگر تو او را نمی بینی،او تو را می بیند" او گفت :"درست سخن گفتی" و سپس ادامه داد:"درباره ساعت به من بگو" پیامبر جواب داد:"دراین باره شخص پرسیده شده بهتر از پرسنده نمی داند" او گفت:"پس درباره ی نشانه های آن برایم بگو"پیامبر جواب داد:"آنکه کنیز خاتون خود را به دنیا می آورد و آن که کسانی که گله چران های نیازمند عریان پابرهنه ای بیش نبودند ساختمان های بلند و بلندتر می سازند" سپس آن غریبه رفت و من مدتی پس از او ماندم،پیامبر به من گفت :"ای عمر !پرسنده را شناختی که بود؟" گفتم:"خدا و رسول او بهتر می دانند" پیامبر گفت:" او جبرئیل بود.آمده بود دینتان را به شما بیاموزد"
محمد(ص) نوشته :مارتین لینگز ترجمه: سعید تهرانی نسب نشر حکمت(براساس کهن ترین منابع اهل سنت)
نظر شما