(زمانی که حلیمه و شوهرش محمد کودک فقیر و یتیم را به شیرخوارگی پذیرفتند و از وجود او برکت یافتند این ماجرا را نقل می کنند):روزی چندین ماه پس از بازگشتمان،وقتی او و برادرش با چند بره پشت چادرهای ما بودند،برادرش دوان دوان سوی ما آمدو گفت:برادر قریشی ام! دو مرد سفیدپوش او را گرفتند،برزمین نهادند و سینه اش را باز کردند و با دست هایشان آن را به هم می زنند"
من و پدرش رفتیم و او را ایستاده یافتیم،اما رنگ رویش پریده بود.اورابه سوی خود کشیدیم و گفتیم "پسرم تو را چه شده است؟"گفت:دو مرد سفیدپوش سوی من آمدند و مرا خوابانیدند و سینه مرا باز کردند و نمی دانم برای چه آن را گشتند"
حلیمه و شوهرش حارث با جست وجوی زیاد چیزی نیافتند...سال ها بعدمحمد توانست خود این حادثه را کامل تر توصیف کند:"دومرد در جامه های سفید با تشتی طلایی پر از برف سوی من آمدند.مرا گرفتند،سینه ام را شکافتند و قلبم را بیرون آوردند.آن را نیز باز کردند و از آن لخته خون سیاهی بیرون آوردند و دور انداختند.آن گاه قلب و سینه ام را با برف شستند" او همچنین گفت:شیطان هریک از فرزندان آدم را روزی که مادرش نطفه او را بر می گیرد لمس می کند،الا مریم و پسرش را" (آمنه بعدا نگرانی حلیمه را رد می کند و می گوید "چیزهای بزرگی در انتظار پسر کوچک من است")
(پی نوشت)
پی نوشت:-کتاب محمد(ص) نوشته مارتین لینگز با ترجمه سعید تهرانی نسب از انتشارت حکمت را می خواندم.کتاب بر پایه کهن ترین منابع اهل سنت نوشته است وجوانان ما قبل از هر امری در ایران نیاز به شناخت روحیه و اخلاق زیبای پیامبر دارند،غریب ترین های اکنون بین مسلمانان.حیفم آمد ازنکات بسیار زیبای کتاب برای خوانندگانی که زمان مطالعه ندارند،بگذرم.درچندسلسله بهترین نکته های آن را برای شما باز نشر می کنم و برای نویسنده ،مترجم و ناشر کتاب آرزوی رحمت و بهشت و سعادت در دو دنیا دارم،شاید نفوس و روح هایی سرگشته برخی جوانان با این نکات آرامش گیرند.
نظر شما