به گزارش خبرآنلاین، همزمان با تلاش ها برای واکاوی ابعاد مختلف طرح اقدام مشترک ژنو موسوم به توافق ژنو، که با توجه به گستردگی پردازش های رسانه ای در باره آن یکی از پژوهشگران خلع سلاح کشور کوشیده است روایت تحلیلی تری از این توافق ارائه نماید و به نیاز جامعه برای دریافت پاسخ های دقیق و علمی به سوالات و شبهات ایجاد شده، به دور از فضاهای رسانه ای جواب دهد. دکتر محمد حسن دریائی، می گوید در کتاب خود با عنوان «مذاکره هسته ای با 1+5، توافق ژنو» یک دسته بندی از مقولات مربوط به حقوق بین الملل و خلع سلاح ارائه نموده و در این قالب روایتی حقوقی و تاریخی از توافق ژنو و مبانی آن ارائه کرده است.
دریایی بیش از 20 سال سابقه تحقیق و مطالعه در حوزه خلع سلاح، تدریس در دانشگاهها، تدوین کتاب و مقالات مرتبط و مشارکت در کنفرانسهای بین المللی را دارد. او در گفتگو با خبرآنلاین، ضمن تشریح مباحث کتاب، برخی دیدگاههای خود را نیز در خصوص توافق ژنو توضیح داده است.
وی در توضیح چرایی نگارش کتاب درباره توافق ژنو معتقد است: «این قبیل تحلیل ها و مطالعات باعث می‌شود نقاط ضعف و قوت آسیب شناسی و برای مذاکرات بعدی نقاط ضعف برطرف و نقاط قوت تقویت شود. آسیب‌شناسی مذاکرات بین المللی به رشد چشمگیر سطح دیپلماسی کشورمان کمک می‌کند؛ به نحوی که بدون اغراق، قدرت چانه زنی و مذاکرات دیپلماتیک متخصصان کشور در حوزه امنیت بین‌الملل که از منابع قدرت کشورمان محسوب می‌شود، به اذعان بسیاری رشد عمده ای داشته است.»
دریائی در تشریح محتوای کتاب نیز می‌گوید: «محور تمرکز کتاب بر توافق اخیر بر سر برنامه اقدام ژنو است و امیدوارم بتواند یک نگاه جامع و همه‌جانبه به مهمترین موضوع در سیاست خارجی کشورمان بیاندازد، جنبه‌های تازه ای از مذاکرات را بیان کرده و یک تصویر فراگیر ارائه دهد. سعی کرده ام با یک نگاه کارشناسی و علمی همه ابعاد برنامه را مورد واکاوی قرار دهم تا خواننده به نوعی نگاه جامع در خصوص این سند و یک پاسخ منطقی به سوالات و شبهات مطرح شده در سطح اجتماع برسد.»
وی همچنین هدف کتاب را، به هیچ وجه جانبداری یا تخریب برنامه اقدام ژنو نمی‌داند و اینگونه توضیح می‌دهد: « بدنبال بررسی همه جانبه ابعاد حقوقی، فنی و سیاسی توافق ژنو و جمع‌آوری نظرات مختلف به صورت موضوعی، در محیطی آرام و علمی بودم. در فصل های مختلف به دیدگاههای مقامات کشور از جمله نقطه نظرات رسمی مقام معظم رهبری پرداخته ام و بنابراین یک نگاه تاریخی هم وجود دارد.»
این پژوهشگر مباحث بین الملل در ادامه گفتگو با خبرآنلاین، تاکید می‌کند: «از نظر حقوقی و بین المللی، برنامه اقدام ژنو نیز یک دستاورد ملی است و به نظرم همه ایرانی ها باید نسبت به آن احساس وظیفه نمایند. معتقدم اگر کماکان به صورت ملی به این موضوع نگاه کنیم بسیاری از مشکلات حل می‌شود زیرا اگر بر این اعتقادیم که برنامه اقدام ژنو دارای محاسنی است، باید آنرا در قالب خدمت به منافع ملی بیان کنیم و چنانچه نقدی داریم باید آنرا هم در این قالب مطرح نمائیم. به هر حال طرفداری یا نقد باید در راستای تقویت منافع ملی و فرآیند مذاکرات باشد. آنچه اصالت دارد، حفظ منافع ملی کشور در فرآیند مذاکرات است.»
وی در پاسخ به سوال «دیدگاه کتاب در مورد مذاکره با 1 +5 چیست؟» نیز اینطور توضیح می‌دهد: «باعث افتخار هر ایرانی است که بالاخره مقاومت نتیجه داد و غرب با شناخت و اذعان به تسلیم ناپذیر بودن ملت بزرگ ایران، مجبور شد خواست های حداکثری خود در قالب اقدامات غیرقانونی در قطعنامه‌های شورای امنیت را کنار گذاشته و پای میز مذاکره بنشیند تا راه حلی با رضایت دو طرف مشخص شود. به نظر من، مقاومت ملت ایران در تدوین برنامه اقدام ژنو تبلور عینی پیدا کرد. بنابراین فرآیند مذاکرات دارای اهمیت است. این یک فرآیند دنباله‌دار بوده و باید به آن به صورت یک موضوع بلند مدت نگاه کرد.»
دریائی در خصوص انتقادهای مطرح شده در خصوص مذاکرات و توفق ژنو نیز معتقد است: «یک انتخاب برای کشورمان وجود داشته است، یا از اساس وارد روند مذاکراتی نشود و یا برای اثبات حقانیت خود وارد مذاکرت جدی و رو به جلو شود. ایران همواره برای اثبات حقانیت خود از مذاکره استقبال کرده است. در دوره های قبلی مذاکراتی هم همیشه کشور به صورت یکپارچه از مذاکره کنندگان حمایت کرده است. بنابراین یا نباید مذاکره کنیم، یا در صورتی که تصمیم این شد که مذاکره کنیم، بیان نقدهایمان باید به نحوی باشد که به تخریب مذاکره کنندگان و تضعیف آنها منجر نگردد. تضعیف مذاکره کنندگان در یک روند مذاکراتی، به معنای بی‌اعتباری کشور است و منافع بلند مدت کشور را به شدت به خطر می‌اندازد. نباید فراموش کنیم که اتحاد مردم و اجماع داخلی برای اعلام یکپارچه مواضع کشور برای حصول به حقوق حقه خود، بزرگترین برگ برنده مذاکره‌کنندگان در مذاکرات آتی است. بنابراین طرفداری یا نقد، باید به گونه‌ای ارائه شود که نهایتاً ظهور و بروز یکپارچگی ملی برای کسب منافع ملی را در مذاکرات به دنبال داشته باشد.»
بنابراین گزارش، کتاب «توافق ژنو» شامل یک نگاه تاریخی و تحلیلی است که در 10 فصل تدوین شده؛ «مباحث مربوط به حقوق بین‌الملل و انرژی هسته‌ای، بیانات رهبر انقلاب در خصوص مذاکرات، مبانی حق کشورها برای استفاده صلح‌آمیز از انرژی هسته‌ای، جنبه‌های مختلف حق هسته‌ای کشورها، رویه‌های بین‌المللی کشورها در این زمینه، رأی مشورتی دیوان بین‌المللی دادگستری در مورد سلاح‌های هسته‌ای، تلاش‌های غربی‌ها برای محدود کردن حق کشورهای غیرهسته‌ای عضو «NPT»، همچنین مبانی حقوقی حق غنی‌سازی طبق این معاهده و اسناد کنفرانسهای بازنگری و قرارداد پادمان، وضعیت برنامه اقدام ژنو از نظر حقوقی چگونه است و تعهدات پذیرفته شده، چه اثری روی حق غنی‌سازی کشورمان دارد. مبانی نیاز ایرانی به انرژی هسته‌ای، تاریخچه مختصری از تلاش‌های کشورمان قبل و بعد از انقلاب اسلامی برای دستیابی به انرژی هسته‌ای، روند مذاکرات و نتیجه برنامه اقدام با درج اسناد، سؤالات و ابهامات موجود در مورد ساختار و روش مذاکره در برنامه اقدام ژنو با ارائه نظرات موافقین و منتقدین، واکاوی برنامه اقدام ژنو، کنکاشی در باب چگونگی لغو تحریم‌ها طبق این توافق، اثرات بین‌المللی و منطقه‌ای توافق ژنو همراه با ضمائم مربوط به موضوع کتاب» در این کتاب مطرح شده است.
کتاب «مذاکره هسته ای با 1+5، توافق ژنو» را انتشارات روزنامه اطلاعات با قیمت 9هزار تومان روانه بازار نشر کرده است.
6060
نظر شما