شکایت ما از رسانه ملی وعده به قیامت، الان را چه کنیم؟

به درستی نمیدانم تا کی میتوان بی تفاوت ماند،اما این را میدانم تا قدم اول را ما مردم بر نداریم ،تا به خود نیائیم،تا روزی که مثل پتک تو سرمان نخورد وآنگاه اگر دیر نشده باشدآه بگوئیم!شاید بتوان جلو این خسارت بزرگ ملی را گرفت.
ایضا به درستی نمیدانم از صدا و سیما به کجا شکایت بریم که در عرصه امنیت فرهنگی کشور هراقدامی را مشروع و بر خود حلال کرده و دست تهیه کنندگان و عوامل پخش رادر هر برنامه ای باز گذاشته است.متولیان قلعه الموت جام جم دور از دسترس همه ، تیر های زهرآگین تمسخر و اهانت به هموطنان را به هر بهانه ای پرتاب و به بهای جذب مخاطب از دست رفته، آن کرده و این میکند. امروز صبح لحظاتی برنامه جمعه ایرانی را گوش دادم و دیدم مجریان این برنامه هجو ،به نام طنز (مثل همیشه)چه ظلمی بر ملت که نمیکنند . یا شب گذشته چند دقیقه به حسب اتفاق برنامه شبکه استانی خوزستان را دیدم ، جوانی شاید 20 ساله به عنوان خبرنگار به میان مردم رفته بود و از آنان میخواست برای خنده شکلک در بیاورند واز پیرو جوان درخواست میکرد شیرین کاری کنند.کم برنامه های اعم از جدی یا شوخی،فیلم و سریال و نمایش تلویزیونی و رادیوئی ندیده و نشنیده ایم که به نحوی یکی از اقوام ایرانی یا گویش های محلی مورد اهانت یا تمسخر قرار نگیرد.
در فیلم ها ، سریال ها و نمایشنامه های رادیوئی( جمعه ایرانی یکی از آنهاست) بلا استثنا بی ریشه ای و بی بنیادی و اهانت به دیگر اقوام و ملل ایرانی موج میزند.
آیا هر کس به هر دلیل آمد تهران، بد استعداد1ترم ،خوش قریحه باشد2ترم ایلتس و تافل زبان تهرونی!!!با لهجه سر آسیاب دولاب یا تجریشی (بسته به میل و استعداد افراد)یاد گرفت باید اینگونه کند؟آن مجری یا به اصطلاح هنرمند که هموطن و همشهری خود رادر رادیو و تلویزیون تمسخر میکند،چه چیزی را میخواهد بپوشاند؟از چه چیزی میخواهد فاصله بگیرد؟فلان مجری تلویزیون با لهجه بسیار شیرین یکی از اقوام عزیز غرب کشور، همکارش از او میپرسد اهل کجائئ؟ به بهانه های مختلف از زیر سوال در میرفت و می گفت "بچه تهران است!!" خب که چی؟همین آدم (یا صدها مثل او)میروند تریبون یا دور بینی در دست میگیرندو آن میکنند که الان دارم شکایتش را میکنم. اکثر برنامه های اهانت آمیز رسانه ملی مانند همین جمعه ایرانی یا به اصطلاح طنز تمسخر گونه شبکه خوزستان(وضع دیگر شبکه ها بهتر که نیست بدتر است) محصول همین تفکر کج و البته بی برنامگی رسانه ایست. آنوقت افتخار میکنند در کشور98 درصد پوشش رسانه ای و شبکه ای داریم!!باید پرسید چقدر پوشش دلها را دارید؟
من نمیدانم از ایران ما، اگر ترک و بلوچ ولر وکردو عرب و ترکمن و شمالی و خراسانی و یزدی و کرمانی ووووو را بگیرند جز تل خاکی سیاه چه میماند؟تا گفته میشود طنز ،خوب و عالی، اما این هجو است، تمسخر است،لودگی ست،عده ای براق میشوند" این  گونه طنز هاعادی بوده و همه جا هم هست". باید گفت، ابدا اینگونه نیست . هیچ ملتی و رسانه کشوری اینگونه رسما خود و ملتش را به تمسخر و جوک نگرفته و همدیگر را دست نمی اندازند. نمیگویم اصلا نیست، اما بین اینکه لایه ای از شوخی میان مردمی رواج داشته باشد تا اینکه لایه مذکوربه بخشی جدا ناپذیر از سازمان فرهنگی آن کشور، ملت و رسانه رسمی اش درآمده باشد تفاوت از زمین تا آسمان است. ضمن اینکه ابتدا اجازه دهید همه چیزمان مثل بقیه دنیا که شد،به روی چشم! طنز و شوخی و تمسخرو دست انداختن مان  را هم مثل آنان خواهیم کرد. نگاهی به جوک ها و اهانت های اقوام که کارخانه 24 ساعته خودی تولید میکند بیاندازیم،پاسخ خیلی از چراها  و منشا انها را خواهیم یافت.
مارا چه شده است؟به کجا میرویم؟

تا زمانی که به خود احترام نگذاریم، برای هم جوک نسازیم، همدیگررا دست نیاندازیم،حیثیت و آبروی قوم و قبیله و شهرو برادرو خواهر و فرزندو پدرو مادر خود رابه بازی نگیریم،نباید انتظار داشته باشیم دیگران  حرمت مارا رعایت کنند؟ نباید فلان روزنامه یا رسانه یا اساسا همه،صدایمان در آید چرا به ملت اهانت شد؟غافل از اینکه اول مقصر خودمانیم. احترام هر کس دست خودش است . صدا و سیما، اگر بهتان  برنمیخورد لطفا نهضت تطهیر زبان  رااول از خودتان شروع کنید.