امان از دست کامنت گذاران سایت ها

بهتان برنخورد اولا، با حوصله باشید ثانیا، حقیقت همیشه شیرین نیست ثالثا!
مدتی بود کامنت هایی که خوانندگان زیر مطالب سایت خبر آنلاین می گذاشتند توجهم را جلب کرده بود. کم کم موارد مشابه را در سایت های دیگر دیدم و انصافا محتوای پاره از آنهاجالب و پاره ای دیگر  آدم رااز خنده روده بر میکند. کاش آدم با سلیقه ی پیدا میشد و مجموعه ای ازاین طنز های خواندنی و جالب را که مستند به مسایل روز هم هستند  انتخاب و منتشر میکرد .میشد چیزی شبیه کتاب کوچه مرحوم شاملو که داشتن یک سری از آنها آرزوی بزرگ من است(نه به آن شکل ،چیزی شبیه آن).این یک طرف قضیه. طرف دیگر چون این کامنت ها نشانی از مراجعه به سایت ها و به نوعی حکایت از جبران کمبود مطالعه به خصوص میان جوانان است زاید الوصف خوشحال میشوم. امیدوارم در این حس خوشایند شریک راقم این سطور باشید.
اتفاقا چندروز پیش در محفلی از اهل کتاب بودم و سرحرف فقر مطالعه باز شد .چند نفری به موضوع سایت ها ،مطالب و کامنت های آنها اشاره کردیم که مورد توجه قرار گرفت چرا که محتوای این کامنت ها تقریبا 100در صد نشان میدهد مراجعه کنندگان به سایت ها جوانان و نوجوانان اکثرا خوشمزه پران هستند که پس از مطالعه مطلبی نسبت به موضوع ابراز علاقه کرده وبا تیکه پرانی نظر خودرا مینویسند. تو مطبوعات که نمیتوانند! اگر هم بتوانند کار بی جهت برای این رئیسمان در وزارت ارشاد درست میکنند. البته خدا راضی نیست این کاررا هم نکنید.از این جهت خدا رحمت کند پدر و مادر مخترع اینترنت و سایت را که نمیدانم کیست!اگر میدانید بگوئید و به خاطر خودتان هم که شده دعایش کنید.
البته مطالب جدی ، خاص و مهم سیاسی ،اقتصادی و... تا حدود زیادی از این خوشمزگی ها  و سر کار گذاری ها در امانند. اما کما بیش  دیده ام این سرخوشان عهد بی سرخوشی سربه سر اینگونه مطالب  یا نویسندگان  عصا قورت داده آنها میگذارند و سخت نویسنده را شرمنده خود می کنند.شخصا در زیر مطالبم( یا مطالب دیگران) سیلی های جانانه ای از این جماعت خورده ام و سرکار رفته ام. چه اشکال دارد؟تفریحی که ندارند بگذاریم لحظه ای  با نوشته ای و خبری حال کنند وخوش باشند. ( من از طرف خودم میگویم). بد که نیست خیلی هم خوب است.
تا اینجای موضوع را داشته باشید.
در باره این کامنت ها و شوخی هاو سر خوشی های آنها خیلی نگران نبوده که خوشحال هم هستم. اما دو موضوع مدتها ست نگران و ناراحتم میکند و این نگرانی رابا آن محفل کتابی هم مطرح کردم.یکی جنس کلام و دوم ادبیات حاکم بر بسیاری از این کامنت ها.نمیگویم فحش و بد دهنی دارند - شاید هم دارند - نمیدانم. آنگونه که شنیده ام حجم بسیار بالایی از آنها فیلتر و پالایش شده بعد منتشر میشوند . خدا به خیر کند!تازه پالایش شده ها این میشود که میبینیم. این دوستان بعضا سخن ها و کلماتی می نویسند یا  با کامنت گذارها جواب هم را به گونه ای میدهند که فکر میکنم اگر یکدیگر را ببیند عاقبتشان به رضایت اولیاء دم از قصاص میکشد!.(خوشمزگی ها را نمیگویم)واقعا این سطح و نوع از ادب و ادبیات میان بعضی خصوصا بعضی قشر جوان ما جاریست؟ زر نزن ! خفه ! بیشین بینیم با، هرری،برو کنار لا...ی،زرت و پرت نکن!و.....عباراتی از این قبیل. من تازه خوب هایش را نوشتم.اگر واقعا در میان عده ای آنهم مطالعه کننده سایت چنین سطحی از کلمات و واژه ها جا ریست - که ظاهرا اینگونه است - نباید خیلی خوشحال بود ولو آنکه بخندیم.از این نوع مطالب فراوانند و ظاهرا بخشی از آنها در سایت ها منعکس میشود. در کوچه و خیابان چه خبر است؟خدا میداند.خب این  چیز خوبی نیست .تازه چرخ کرده های این کامنت ها عرضه میشود( بماند بعضی از سایت ها رعایت نمیکنند). خواهشا نگویید فلانی دارد از سانسور ( عذر میخواهم ممیزی!چون ما سانسور نداریم!) حمایت میکند ،ابدا، ولی قبول کنیم این نحو صحبت و نوشتن هم اخلاقی نیست. اما صرف نظر از کامنت ها ، رواج اینگونه رها زبانی ها که خیلی ها راهم میخنداند یا متعجب میکند به نظر شما حکایت از چه چیزی دارد؟