در دو سال اخیر که قیمت شیر و محصولات لبنی به علت سیاستهای غلط اقتصادی دولت پیشین دو برابر و حتی بیشتر شده است ،این محصول ضروری از سبد کالای بسیاری از اقشار جامعه خداحافظی کرده است.
مفهوم عدالت اجتماعی که سر لوحه و شعار اصلی دولتمردان قبلی بود با گرانی کالاهای اساسی مردم از قبیل نان و شیر و گوشت به شدت خدشه دار شده و آثار زیان بخش آن بر سلامت مردم در سالیان بعد می تواند توان اجتماعی یک نسل رابه شدت کاهش دهد.
در مورد مصرف شیر در ایران آمار ها متفاوت است پیش از گرانی ها آمار مصرف ما بین 80 تا 100 لیتر در سال بود که به گفته بسیاری از دست اندر کاران سلامت کاهش 22 درصدی را در سال جاری تجربه کرده است یعنی حدودا 60 تا 70 لیتر
سرانه سالانه شیر در مدارس برای هر دانش آموز در ایران معمولا حدود 14 کیلوگرم است که با توجه به گرانی چند باره این محصول در سال جاری و سال قبل حتما کاهش چشمگیری یافته است.
در سال تحصیلی پیش رو ،فقر تغذیه به طور قطع بر فقر حرکتی پاره ای از دانش آموزان بسیار بیش از پیش افزون خواهد شد.این موضوع تاثیر بسیار منفی بر سلامت نسلی خواهد گذاشت که قرار است در روند توسعه اقتصادی نقشی اساسی بازی کنند.
در حقیقت برنامه ریزی های بزرگسالان در این چند ساله برای خردسالان جامعه به حدی غیر مسئولانه و تابع شرایط هرچه پیش آید خوش آید بوده است که اگر نسل آینده بابت این اهمال مارا نبخشند بر آنان خرده ای نیست.
شیر از جمله کالاهای بود که تا قبل از هدفمند شدن کارشناسان بسیاری نسبت به گران شدنش هشدار دادند اما گویا قرار نبود کسی گوشش بدهکار این حرفها باشد .
هم اکنون و در آستانه سال جدید تحصیلی افزون بر افزایش افسار گسیخته تمام هزینه های مربوط به تحصیل ، سو تغذیه مشکلی اساسی و ملی است.
خرید شیر پاکتی 700 تومان که تازه باید یک وعده از سه وعده یک دانش آموز باشد برای بسیاری از خانواده ها در حد یک آرزوست و بسیاری از خانواده ها از تامین این ماده غذایی حیاتی عاجزند.
در آستانه سال جدید تحصیلی وزارت آموزش و پرورش و سرپرست آن جناب آقای فانی باید بدانند که تامین شیر رایگان مخصوصا برای دانش آموزان مناطق محروم یکی ازوظایف اصلی این وزارت خانه است.
این طرح که ارتباط مستقیم با عدالت اجتماعی و توسعه انسانی دارد مطالبه ای است که این وزارتخانه برای تحقق به نحو احسن آن باید تمام تلاش خود را به کار گیرد و از تمام ظرفیت های دولت تدبیر و امید برای تحقق آن بهره بگیرد.
برای جبران اشتباهات گذشته در عرصه برنامه ریزی ،گرچه راه سختی پیش پای مدیران است اما برخی از این امور در اولویت هستند که اتفاقا شاید سخت ترین های آن ها هم باشد.
نظر شما