مساله این است که تعداد آهنگسازان سینمای ایران در مقابل تولیدات این سینما کم نیست اما تعداد آهنگسازانی که بتوانند برای فیلمهایی با مضامین جدید اجتماعی از نوعی که این روزها ساخته میشوند کم است.
آهنگسازانی که بتوانند صدای فضاهای جوانانه و جمعهای پرشور را به قالب موسیقی دربیاورند. آن هم بدون آنکه اغراق بیهودهای در استفاده از سازهای الکتریک داشته باشند. ظاهرا به اشتباه به فیلمسازان و آهنگسازان ما القا شده است که کلا هرجایی جمعی از جوانان دور هم هستند الزامی است که سراغ کیبورد و گیتار بیس برویم. این قانونهای بیخود و بیجهت شاید بتوانند برای فیلمهای شانه تخم مرغی راه گشا باشند اما بیشک برای فیلمهایی با مختصات کیفی "قاعدهء تصادف" افت محض خواهند بود.
امسال بیش از هر سال دیگری جشنواره میزبان آهنگسازان جدید است. آهنگسازانی که اسامی خیلی از آنها را یا نشنیدهایم یا در حوزههای دیگری غیر از موسیقی شنیدهایم. حوزههایی همچون موسیقی تئاتر، موسیقی پاپ یا حتی موسیقی سنتی. یکی از همین آهنگسازان، مارتین شمعونپور است که ایفای نقش او را در روزهای گذشته در "قاعدهء تصادف" دیدیم و موسیقیاش را چه به صورت زنده در فیلم و چه روی فیلم شنیدیم. موسیقی شاداب، باطراوت و از همه مهمتر خلاقانه. البته این خلاقیت برای آهنگسازی که عمدهء کارهایش در حوزههای تجربی است اتفاقی است قابل پیشبینی. شاید بد نباشد با کارهای قبلیاش آشنا شوید تا او را بیشتر بشناسید. او با اینکه فارغ التحصیل رشته گرافیک است، سالهاست که در حوزهء موسیقی فعال است. اودیو آرت، موسیقی تآتر و انیمیشن از جملهء کارهایی است که او طی سالهای اخیر انجام داده است. موسیقی را به صورت خودآموخته با سازهای بادی چوبی و کوبه ای آغاز کرده و بیشتر به همین سازها علاقه نشان داده است. اما نکتهء جالبش اینجاست که شمعونپور از ادوات نامتعارفی چون ابزارصنعتی و وسایل آشپزخانه صدا میگیرد و با این سازهای عجیب و غریب کنسرتهای تجربی هم میدهد. حالا به این لیست کارهای خلاقه اضافه کنید اجرای موسیقی سیرک در آلمان را! خوب طبیعی است که از چنین آهنگسازی با این میزان فعالیت در حوزههای نامتداول چه انتظاری میتوان داشت جز ساخت موسیقی از جنس خودش؟
موسیقی "قاعدهء تصادف" فضایی دارد کاملا همخوان با فیلم. همانقدری جدی میشود که لازم است. بیشتر ترجیح میدهد در همان حال وهوای تئاتری فیلم باقی بماند. ضمن اینکه هرگز گروه سنی غالب فیلم را فراموش نمیکند. شاید به همین دلیل است که بیشتر سراغ سازهایی چون گیتار، پیانو و فلوت ریکوردر آلتو میرود تا بتواند این شادابی و جوانی را بیشتر نشان دهد. یادمان نرود که خودش یکی از برترین نوازندگان فلوت آلتوست و با نوازندگیاش شهره است.
طی سالهای اخیر کم نبودهاند آهنگسازی که وارد حوزهء سینما شدهاند اما در میانشان کمتر آهنگسازی بوده است که بتواند طرحی نو براندازد. مارتین شمعونپور که در آخرین ساختهء بهزادی با نام خودش و در نقش خودش ظاهر شد است بیشک یکی از همین آهنگسازان خلاق است که ورود او به سینمای ایران میتواند رنگ جدیدی به همراه داشته باشد.
5757
نظر شما