محبوبه عمیدی: نوزادان برای رشد بهتر و احساس امنیت به تماس پوست به پوست با مادر خود احتیاج دارند و تحقیقات نشان میدهد محروم شدن آنها از نوازش و تماس با بدن مادر میتواند به اختلال در رشد منجر شود، اما جالب اینجاس که برای بسیاری از انسانها نیز ماساژ تجربهای خوشایند است. محققان که به تازگی مکانیسم عصبی این فرایند را کشف کردهاند، تلاش میکنند با تحریک مصنوعی اعصابی که در انتقال این احساس نقش اصلی را ایفا میکنند به کاهش درد و استرس در بیماران یا بهبود اثربخشی درمانهای توانبخشی و فیزیوتراپی در آنها کمک کنند.
بسیاری از رشتههای عصبی بدن احساس درد یا لمس سطوح گوناگون را به سرعت به مغز انتقال میدهند؛ اما گروه دیگری از رشتههای عصبی که گروه C نامیده میشوند و فاقد غلاف میلین هستند، در انتقال این اطلاعات به مغز سرعت پایینی دارند. تحقیقات نشان میدهد این گروه از رشتههای عصبی بدن انسان هستند که به ماساژ، نوازش یا تماس پوست به پوست عکسالعمل نشان میدهند.
به گزارش نیوساینتیست، دیوید اندرسون و همکارانش در کلتک (انستیتو فناوری کالیفرنیا در پاسادنا) با استفاده از تصویربرداری کلسیم موفق شدهاند مکانیسم مشابهی را در موشها کشف کنند.
آنها یکی از دالانها را در مسیر حرکت موشها برای تزریق ترکیب شیمیایی انتخاب کردند که میتوانست این رشتههای عصبی را تحریک کند. موشها که پیش از این اغلب یکبار از این دالان عبور میکردند، پس از دریافت این ماده شیمیایی گذر از دالان مورد نظر را به دو برابر افزایش دادند. عکسالعمل آنها نشان میداد این تزریق به ایجاد تجربهای لذتبخش در موشها منجر شده است.
یوهان وسبرگ از دانشگاه گوتنبرگ در سوئد میگوید: «دارویی که بتواند پاسخ مشابهی را در انسان ایجاد کند، میتواند برای افزایش اثربخشی درمانهایی که به تماس پوست به پوست نیاز دارند به کار گرفته شود. این درمان میتواند شامل درمانهای توانبخشی و حتی بهبود اختلالات روانشناختی در بیماران باشد».
تعاملات زیستی مبتنی بر نوازش و تماس پوست به پوست در بسیاری از پستانداران و مخصوصا در ارتباط میان مادران و نوزادان آنها دیده میشود؛ اما این اولینبار است که مکانیسم عصبی این پدیده شناخته شده و میتواند به ما به درک بهتر نقش این ارتباط در رشد عاطفی و جسمی کودکان نیز کمک کند.
53273
نظر شما