الناز محمدی: وزیر بهداشت، ایدز را از یاد نبرده است. این را خودش به خبرنگاری گفته و البته اضافه کرده است که این بیماری هم اکنون با روند کندی در کشور رو به پیشرفت است. شاید به خاطر اعلام نکردن آمار قطعی تعداد مبتلایان به این بیماری و سکوت معنادار سازمان های دولتی کشور در این باره است که وزیر بهداشت ترجیح داده است که حداقل در سخنانی کوتاه بگوید که ایدز را از یاد نبرده است.
مرضیه وحید دستگردی ادامه داده است: «با وجود اینکه بیماری ایدز هیچگونه راه درمانی ندارد وزارت بهداشت تنها می تواند با اطلاع رسانی و آگاه سازی در پیشگیری از این بیماری اقدام کند.»
ناآگاهی یا اختلال در آمار؟
علت‌های ابتلا به HIV در بین کل مواردی که از سال 1365 تاکنون در کشور به ثبت رسیده‌اند به ترتیب تزریق با وسایل مشترک در مصرف‌کنندگان موادمخدر 7/69 درصد، رابطه جنسی 4/8 درصد، دریافت خون و فرآورده‌های خونی 2/1 درصد و انتقال از مادر به کودک 6/0 درصد بوده است. همچنین راه انتقال در 1/20 درصد از این گروه شناسایی نشده است.
از مقایسه این آمار با مواردی که ابتلا آنها در سال 1387 گزارش شده است می‌توان نتیجه گرفت اعتیاد تزریقی 8/76 درصد، برقراری روابط جنسی 6/13 درصد و انتقال از مادر مبتلا به کودک 8/0 درصد را تشکیل داده است و در 8/8 درصد از موارد شناسایی شده در سال جاری راه انتقال نامشخص بوده است و نکته قابل توجه در موارد ابتلا در سال گذشته این است که هیچ مورد جدید ابتلا از راه خون و فرآورده‌های خونی گزارش نشده است.
اما در این میان، بیشتر از اینکه ناآگاهی مردم کشور را به عنوان مشکل اساسی موجود در مورد این بیماری بدانیم، آمارهای نادرست و غیرموثقی که هراز چندگاه از سوی مسئولان بهداشتی کشور اعلام می‌شود، بیشترین سردرگمی را در این مورد به وجود آورده است.
آمار واقعی کجاست؟
گرچه آمار رسمی تعداد مبتلایان بیش از 19 هزار نفر است، اما فقدان یک برنامه جامع پیشگیرانه ملی، تغییر الگوی ابتلا از اعتیاد تزریقی به روابط ناایمن جنسی و نیز زمینه‌های اجتماعی- فرهنگی که این بیماری را یک ننگ و تابوی اجتماعی معرفی کند همگی دست به دست هم داده و موجبات رشد پنهان این بیماری را فراهم آورده است؛ به طوری که در جدیدترین اظهار نظر، معاون سلامت وزارت بهداشت اعلام کرده است هم اکنون ۴۰ هزار نفر از معتادان تزریقی کشور مبتلا به ویروس ایدز هستند و تا آخر سال آینده تعداد مبتلایان به ویروس ایدز به ۱۰۰ هزار نفر خواهد رسید.
این نکته‌ای است که بسیاری از کارشناسان و حتی مسئولان به آن معترف‌اند. چندی پیش «محمدمهدی گویا»، کارشناس مسائل ایدز نیز گفته بود: «این آمار مربوط به زندان‌هاست و آمار واقعی باید چیزی بین سی تا چهل هزار نفر باشد.»
دکتر «حمید عمادی»، متخصص بیماری‌های عفونی و عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران در این مورد به «خبر» می‌گوید: «کاش همان‌طور که قضاوتمان در مورد بیماران تالاسمی یا دیابتی دلسوزانه بود، در مورد یک فرد مبتلا به ایدز نیز اجرا می‌شد. کاش ما از وجود همکار مبتلا به ایدز در اتاق کارمان وحشت نداشتیم و او را یک فرد گناهکار نمی‌دیدیم که می‌خواهد از جامعه انتقام بگیرد.»
او مهمترین چالش در زمینه گسترش بیماری ایدز را دسترسی نداشتن به گروه‌های دارای رفتار پرخطر به خصوص زنان خیابانی می‌داند و ادامه می‌دهد: «به همین علت اگر به‌موقع نجنبیم و نسبت به این مسئله، حساس نباشیم عفونت از گروه‌های پرخطر به کل جامعه و مردم عادی گسترش می‌یابد.»
خانم وزیر! ایدزی ها شغل ندارند
اما دکتر «صداقت»، رئیس اداره ایدز وزارت بهداشت، نظر دیگری دارد، او با اشاره به مواجهه افراد مبتلا به اچآیوی مثبت با انگ و تبعیض در همه جوامع می‌گوید: «این افراد برای به‌دست آوردن جایگاه اجتماعی خود و حقوق شهروندی در همه جوامع با مشکلات زیادی مواجه هستند اما در ایران اقداماتی در جهت رفع تبعیض علیه آنها انجام شده که از جمله آن می‌توان به بخشنامه سال 82 از سوی دولت به همه کارفرماها که بر اساس آن هیچ کارفرمایی حق اخراج کارمند یا کارگر خود را صرفاً به دلیل اچآیوی مثبت ندارد یا ابلاغیه رئیس قوه‌قضائیه به همه زندان‌ها مبنی بر ممانعت از جداسازی افراد اچآیوی مثبت از سایر زندانیان مگر در موارد حاد و قابل توجیه اشاره کرد. این اقدامات کارهای مؤثری در جهت رفع تبعیض علیه افراد مبتلا به این بیماری است که مشابه آن در کشورهای دیگر نیست و انعکاس خوبی نیز در سازمان‌های جهانی متولی بهداشت داشت.»
در همین حال سازمان جهانی کار اعلام کرده است ایدز نیروی کار سالم را با مشکل مواجه کرده و 36میلیون نفر در سن اشتغال مبتلا به ایدز شده‌اند و بر اساس یک گزارش تحقیقی مستند تا سال 2020 (13سال دیگر) 90میلیون کارگر فعال به دلیل ابتلا به ایدز از چرخه اشتغال مولد خارج خواهند شد.
نظر شما