*اصلاحطلبان با وجود همه شرایط سخت و فشارهایی که وجود دارد، هر آنچه را که برای اداره کشور لازم است، نه تنها حفظ کرده‌اند، بلکه آن را پرورش و گسترش هم داده‌اند. اما این طور نیست که اصلاحطلبان در خانه‌های خود نشسته باشند و دعا کنند بلکه از تمام توان وامکاناتشان برای اینکه بتوانند این وضعیت را تغییر دهند استفاده می‌کنند.
*من این نکته را می‌خواهم صریحا اینجا اعلام کنم و این دندان طمع را از همه بکشم. من اعلام می‌کنم که در هیچ زمانی اصلاحطلبان برای براندازی این نظام هیچ‌گونه اقدامی نخواهند کرد و مخالف جدی آن هستند. اصلاحطلبان تمام تلاش‌شان را می‌کنند که این نظام را اصلاح کنند، اما اگر نظام اصلاح‌پذیر نبود و اصلاح نشد وارد فاز دیگری نخواهند شد.
*به عقیده من شرایطی که به وجود آمده، نیاز به اصلاح‌طلبی را بیش از گذشته کرده است. وضعیتی که الان کشور در آن به سر می‌برد، مطلوب هیچکس نیست. چه آنهایی که در درون حاکمیت هستند و چه منتقدان، همه به نامناسب بودن اوضاع اعتراف دارند. این بد بودن هم در یک زمینه نیست که مثلا بگوییم اوضاع سیاسی بد است. چون به همان میزان که اوضاع سیاسی بد است، اوضاع اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی هم نگران‌کننده است. به همین دلیل این سیاست قابل ادامه دادن نیست و وضعیت فعلی نمی‌تواند دوام پیدا کند. اما درباره اینکه چه راه‌حلی برای این مشکل داشته باشیم، به نظر من تجربه تاریخی به ما می‌گوید که باید سنگی روی سنگ بگذاریم. یعنی نمی‌توانیم با نفی همه گذشته و شروع از نقطه صفر، به آرزوها و مطالبات خود برسیم. این تجربه سنگینی بوده که ملت ایران در طول یک قرن گذشته و به ویژه در طول سال‌های بعد از انقلاب آن را آزموده است.
*به نظر من، اگر ما صبر و حوصله داشته باشیم، آینده به نفع اصلاحات است، مخالفان سرسخت اصلاحات روز به روز عِده و عُده‌شان کمتر می‌شود، توانشان کاهش می‌یابد، قدرت سازماندهی و تشکیلات آنها تحلیل می‌رود و مهم‌تر از همه ایده و انگیزه آنها هم رنگ می‌بازد. من معتقدم حتی در درون حکومت کسانی هستند که بسیار در برابر اصلاحات سرسختی می‌کنند، در کنار همان افراد، نیروهای دیگری هستند که در حال پذیرش این واقعیت هستند که راهی جز اصلاحات وجود ندارد و کم و بیش ما آثار و علائم این را می‌بینیم. به همین دلیل من خیلی امیدوارم به اینکه اصلاحات سرانجام نیکویی خواهد داشت. البته در عین حال باز هم تاکید می‌کنم که نباید عجله داشت و فکر نمی‌کنیم با یک انتخابات یا در عرض کمتر از چهار یا پنج سال، ما بتوانیم به نتیجه برسیم، اما آینده از آن اصلاحطلبان است. باید به این نکته هم توجه کرد که اصلاحطلبان در درون کشور از قدرت فکری و ایده‌پردازی خوبی برخوردارند و تجربه سازماندهی و انسجام خوبی هم داشته‌اند که هنوز هم این انسجام کم و بیش وجود دارد. گفتمان غالب در جامعه هم گفتمان اصلاحات است. پس تردیدی نیست که این گفتمان سرانجام به نتیجه خواهد رسید و کار خود را خواهد کرد.
* شما یک مثال خاص مثل رای دادن آقای خاتمی را مطرح می‌کنید. اما من دقیقا می‌خواهم بگویم در جریان انتخابات مجلس نهم، هماهنگی و انسجام و وحدت رویه‌یی که اصلاحطلبان داشتند، در طول تاریخ اصلاحات بی‌نظیر بوده است. اگر آن قطعه خاص رای دادن آقای خاتمی را کنار بگذاریم، که البته آن هم توجیهات و منتقدانی دارد، اصلاحطلبان یکصدا یک حرف را زدند. آقای خاتمی یک‌سری شرایط را تعیین کرد، همه آن شرایط را تایید کردند و گفتند اگر این شرایط نباشد ما به هیچ‌وجه کاندیدا معرفی نمی‌کنیم. شما ممکن است بگویید یک افرادی به اسم اصلاح‌طلب حرف‌هایی می‌زنند یا وارد انتخابات شدند. خب مگر آنها در جامعه چقدر برد دارند؟ چه کسی اینها را به عنوان نماد اصلاحات می‌شناسد؟ ما نباید در دام رسانه‌های وابسته به محافل اصولگرایان بیفتیم که هر روز یک اصلاح‌طلب می‌تراشند و سعی می‌کنند اصلاحطلبان قلابی را به عنوان اصلاحطلبان واقعی به مردم معرفی کنند و البته نقشه‌شان هم نگرفته است. اصلاح‌طلبی یک جریان با هویت است که مرزهای آن کاملا مشخص است و در طول سه سال گذشته موضع‌گیری‌های صریحی راجع به همه مسائل داخلی، خارجی، اقتصادی و سایر مسائل داشته است. ممکن است فشارها مانع از این شود که مواضع ما به گوش مردم برسد. اما همین امروز شما در جامعه نظرسنجی کنید و بپرسید اصلاح‌طلب‌ها یعنی چه کسانی؟ کاملا مشخص است که نتیجه چیست. من فکر می‌کنم جریان اصلاحات در طول این مدت به انسجامی رسیده که بی‌نظیر است. وحدت عملی که ما امروز به آن رسیدیم در طول سال‌های گذشته بی‌نظیر بوده است. شما به انتخابات سال 84 نگاه کنید. تفرق و عدم انسجامی که ما آن زمان داشتیم را با انتخابات‌های بعد از سال 84 مقایسه کنید. ما در انتخابات مجلس هشتم با وجود اینکه یک‌سری از اصلاحطلبان شرکت در انتخابات را قبول نداشتند و کاندیداهایی که بودند را خیلی مناسب نمی‌دانستند اما باز هم به وحدت رسیدند و کسی ساز مخالف نزد. اوج این وحدت هم همین انتخابات اخیر مجلس بود.
* ما هیچ‌وقت نگفته‌ایم یا ما یا هیچکس! اصلا هدف اصلاح‌طلبی نهادینه کردن مردم‌سالاری است، خواه ما رییس‌جمهور باشیم و خواه نباشیم. هدف برگزاری انتخابات آزاد است.
/29217
نظر شما