الیزابت کرین، نویسنده داستان های جنایی و ترسناک این بار کتابی درباره خانواده و مشکلات مربوط به آن در کشور آمریکا نوشته است که بیشتر از اظهار تاسف سعی می کند متنی مشاوره ای داشته باشد. وی در این کتاب با موضوع حرف زدن در بین اعضای خانواده ها شروع کرده است و می نویسد امروزه خانواده ها زیاد در مورد مسائل مختلف حرف نمی زنند و اصلاً حرفی برای زدن ندارند و وقتی در کنار هم قرار می گیرند کودکان نمی دانند چگونه با والدین صحبت کنند و عکس آن نیز صادق است. کرین با مهارت بالایی کتاب خود را تبدیل به گوشی برای خانواده ها کرده است تا حرفهای خود را بزنند.
وی در کتاب جدیدش با عنوان «ما تنها همینقدر می‌دانیم» موضوع اصلی عدم ارتباط صحیح بین اعضای خانواده های امروزی را عدم توجه به شوخی و خنده و همدلی بین اعضای خانواده ارزیابی می کند و اعتقاد دارد امروزه خانواده ها بیشتر در کشورهای غربی دچار نوعی جدیت بی مورد شده اند که خنده و شوخی در آن جایی ندارد. وی داستان خود را با کوپنلند، شخصیت اصلی داستان شروع می کند که در خانه ای بزرگ زندگی می کند؛ در خانواده ای که همه در آن نمی دانند چه کاری باید در کنار یکدیگر انجام دهند.
همسر شخصیت داستان جین نام دارد که با دختر 19 ساله شان که عاشق شهرت است در خانه ای زندگی می کنند که بزرگترین تفریح اعضای خانواده حل جدول های متقاطع است ولی در اصل نویسنده اصرار دارد خود شخصیت ها را جدول هایی متقاطع عنوان کند که هیچ تشابهی با هم ندارد و تنها در فواصلی به هم می رسند.
کرین با اشاره به خانواده های امروزی جایگاه تعامل چهره به چهره در بین افراد و اعضای خانواده ها را هر روز کمتر می بیند و هرچند داستان قالبی طنز داشته و معمولاً در انتها تمام مشکلات طبق داستانهای این چنین حل شده و همه چیز با خوبی و خوشی تمام می شود ولی پیام تاسف انگیز و دردناک نویسنده بیشتر از قالب طنز آن جلب توجه می کند.
میامی هرالد/ دوم جولای/ ترجمه محمد حسنلو
6060
نظر شما