هر ساله وقتی که ایام نیمه خرداد ماه فرا می رسد، مردم ایران به یاد دو واقعه عظیم در تاریخ کشور می افتند. یکی رحلت ابر مرد دوران ایران حضرت امام خمینی رضوان الله تعالی علیه در 14 خرداد ماه سال 1368 و دیگری شهادت تعداد زیادی از مردم شهرهای مختلف ایران به ویژه تظاهر کنندگان قم، پیشوا، باقرآباد، ورامین، تهران وتبریز در پانزدهم خرداد ماه سال1342، به دست دژخیمان رژیم پهلوی در اعتراض به دستگیری حضرت آیت الله العظمی خمینی در روز دوازدهم محرم.
پدیده پانزدهم خرداد که در پی سخنرانی حضرت آیت الله خمینی در عصر عاشورای سال 1342 به وجود آمد، بیانگر آغاز نهضت اسلامی مردم ایران پس از یک دوره اعمال اختناق شدید از سوی حکومت شاهنشاهی بود که باعث ایجاد نقطه عطف مهمی در مبارزات ضد استبدادی ملت ایران شد. گرچه در نهایت سرکوب شدید حرکت گسترده و خودجوش مردم از سوی رژیم شاهنشاهی، این احساس را در شاه و حامی اصلی او یعنی دولت مردان وقت آمریکا به وجود آورد که برای همیشه حرکت های مردمی در ایران سرکوب شده و از بین رفته است، ولی خروش دوباره مردم از سال 1356 که بار دیگر در حمایت از امام خمینی آغاز شد و رژیم طاغوت را از ریشه برکند، نشان داد که نهضت امام خمینی پس از قیام 15 خرداد همچنان زنده و بالنده و رو به جلو حرکت کرده است.
بی شک و بدون تردید امام خمینی شخصیت عظیم و بی نظیری است که تأثیر عمیقی بر جامعه ایران و بر جهان اسلام گذاشته است و توجه خیل عظیمی از مردم را به سوی خود جلب کرده است. ایشان در دوران حیات پر ثمرش توانست تحول عظیمی را در اذهان و افکار و بینش مردم ایران ایجاد نماید. امام موفق شد تا با دعوت از آحاد مردم برای "بازگشت به قرآن" و "پیاده کردن اسلام در متن زندگی خویش" آنان را به خیزش بزرگی فرا بخواند. پیروی مردم از امام خمینی موجب شد تا در فاصلة سال های 1341 تا 1357 بزرگترین چالش مردمی در برابر رژیم دیکتاتوری شاهنشاهی به وجود آید.گسترش نهضت اسلامی در سال های 1356 و 1357 این امکان را برای امام خمینی به وجود آورد تا در نهایت با قدرت الهی و با حمایت گسترده مردم و "بدون استفاده از زور" و " با وجود مخالفت قدرت های بزرگ جهانی وقت" ازجمله آمریکا، انگلیس و شوروی، نهضت پر خروش اسلامی مردم را به وجود آورده و نظام شاهنشاهی را با فریادها و تکبیرهای بلند مردم سرنگون نماید و برای همیشه به حاکمیت پادشاهان و نظام سلطانی بر مردم ایران پایان دهد. مردم با حضور مستمر خود در صحنه های مختلف، توانستند تا نهضت و انقلاب اسلامی را تحت هدایت آن اسطوره اخلاص، پدید آورده و طعم شیرین متلاشی کردن رژیم شاهنشاهی وابسته به غرب را با همت و توان خود در ذائقه هایشان احساس کنند.آنها با تعالیم امامِ امتِ خویش، نه تنها می دانستند که رژیم ظالم ، وابسته و استبدادی پهلوی را نمی خواهند بلکه آرزویشان تشکیل "حکومت اسلامی" بود.
حکومتی که امام خمینی مبانی آن را طی سال های متمادی در شهر نجف اشرف در تبعیدگاه عراق، برای علما و طلاب، تدریس کرده بودند. قبل از اوج گیری نهضت اسلامی مردم ایران، درس های امام در بارة لزوم کنار زدن دستگاه طاغوتی و روی کار آوردن حکومت الهی به صورت مخفیانه در ایران منتشر شده بود و مردم با نظریه "ولایت فقیه" که برنامة حکومت اسلامی از دیدگاه امام خمینی بود، آشنایی یافته بودند.
اساس نظریه ولایت فقیه ای که امام مطرح کردند مقابله با دیکتاتوری و برابر بودن آحاد مردم از جمله ولی فقیه در برابر قانون الهی است. در نهایت در روزهای پایانی عمر نظام شاهنشاهی،حضرت امام اندیشه حکومتی خود را در قالب "جمهوری اسلامی" به آحاد و اقشار مختلف مردم ارائه و عرضه کردند. ملت ایران هم بلافاصله پس از پیروزی انقلاب اسلامی به "جمهوری اسلامی"، " نه یک کلمه کم و نه یک کلمه زیاد" رأی مثبت دادند و اولین حکومت برآمده از خواست و اراده ملی را در ایران، تحقق بخشیدند. بدین ترتیب ناکامی تاریخی مردم ایران برای رسیدن به "حاکمیت ملی" با اندیشه امام خمینی در قالب " جمهوری اسلامی ایران " تحقق یافت. امام خمینی، محبوب ترین شخصیت تاریخ در بین مردم ایران بوده و هستند. نه تنها مردم ایران بلکه بسیاری از مردم جهان، به ویژه مسلمانان، به او عشق می ورزیدند و او را موجب عظمت دینداری، اسلام و مسلمانان در عصر "دین افیون توده هاست" می دانستند.
او به مردم و قدرت آنان اعتقاد، اطمینان و اعتماد داشت و راه حل هر مشکلی را از درون مردم جستجو می کرد. امام خمینی از جنگِ ویرانگری که صدام بر انقلابش تحمیل کرد، در شرایط تحریم تسلیحاتی بین المللی، با کمک مردم خود، سربلند بیرون آمد و با دعوت از مردم برای پر کردن جبهه ها، از درون مردم ایران، قدرت رزمی جدیدی را آفرید که توانست با بسیجیانش در کنار نیروهای مسلح رسمی کشور، خاک اشغال شده میهنش را آزاد و دشمن عنودش را وادار به تسلیم نماید. او " مکتب اسلام " را تنها راه نجات بخش مردم جهان می دانست و معتقد بود که بستر پیشرفت و ترقی را " اسلام ناب محمدی(ص) " برای ملت های جهان به ارمغان می آورد و ایمانِ عمیق به خداوند بزرگ، آنها را از سلطه قدرت های شیطانی نجات می دهد. دشمنان امام خمینی بزرگترین زورگویان عالم بودند. در دوران طاغوت، شاه، دشمن او بود. پس از پیروزی انقلاب اسلامی هم، رؤسای جمهور کشور شیطان بزرگ و سردمداران اسرائیل و صدام برای از بین بردن حکومتی که او با قدرت و با همتِ و با آراء مردم برپا کرد، از هیچ تلاشی فرو گذار نکردند. امام معتقد بود که ملت ها با دست خالی می توانند قدرت های ظالم جهان را با وحدتِ کلمه و با همت همگانی از بین ببرند.برپایی قیام های مردمی در کشورهای عربی که حدود یک سال و نیم است در خاورمیانه بساط دیکتاتوری ها را متزلزل کرده است از آرزوهای او بود که خوشبختانه هم اکنون محقق شده است.
او معتقد بود که اگر مسلمانان جهان همه با هم باشند و هر کدام یک سطل آب بریزند اسرائیل را آب خواهد برد. او خود را و ایران را برای تحقق اندیشه های آزادی بخش اسلام می خواست و موفق شد تا آوازه اسلام را در جهان طنین افکن نماید. گرچه ظهور حرکت های افراطی القاعده و طالبان،ضربه بزرگی به چهره ضدظلم مسلمانان زد ولی اسلام او ضد ظلم و دیکتاتوری و حکومت فردی و نظام سلطانی بود.تمام گروه های سیاسی در " او" وحدت می یافتند و او همه را دعوت به " با هم بودن " می کرد و می گفت: "همه باهم" نه "همه با من". او می خواست به تکلیف الهی خویش عمل کند و از همه مردم می خواست که "اسلام را معیار حرکت ها و رفتارهای خود قرار دهند".
امام توانست یک نهضت ریشه دار جهانی در عالم اسلام بوجود آورد. مردم لبنان با الهام از سخنان او توانستند اسرائیل را از خاک خود بیرون کنند و جنگ سی و سه روزه را با پیروزی به پایان ببرند. فلسطینی ها با تفکر و شیوه مبارزاتی او " انتفاضه " را به راه انداختند و مقاومت عظیمی را در برابر اسرائیل شکل دادند. در دوران حیات او، دین اسلام آن چنان عزتی یافت که در هر یک از کشورهای اسلامی که انتخاباتی برگزار شد، اسلام گرایان توانستند آراء مردم را بخود جلب نمایند. امروز هم، اندیشه، آراء و تفکر امام خمینی در حال حرکت و فتح افکار عمومی مسلمانان و مستضعفان جهان و از عوامل اصلی کنار زدن طاغوت ها و دیکتاتوری ها در جهان اسلام است. هم اکنون مردم دنیا بخوبی دریافته اند که اگر همت نکنند، همچنان سلاطین و جهانخواران، زندگی و منافع آنها را به غارت می برند و آنان را عقب مانده نگه می دارند. از دیدگاه اسلامی، عامل تغییر وضعیت موجود و شرایط نابسامان ، خود انسان ها هستند و در قرآن می فرماید: " اِنَّ اللهَ لایُغَیِّرُ ما بِقَوُمٍ حَتّی یُغَیِّروا ما بِاَنفُسِهِم".
بنابراین همچنان حضرت امام خمینی، زنده است تا تاریخ زنده است. گرچه جسم او در میان مردم نیست ولی تفکر او چون بر پایه قرآن و اسلامِ جاودان است، همچنان پایدار خواهد بود. امروزه هم، مردم جهان و آزادی خواهان دنیا بیش از هر چیز به اندیشه او و به مکتب او و به شیوه های رفتاری او نیازمندند.
نظر شما