محمود حاج‌زمان: زمانی‌که جرج دبلیو بوش در سال 2008 / 1387 زمام ریاست‌جمهوری آمریکا را به باراک اوباما تحویل داد، از وی درخواست کرد تا به اجرای دو برنامه ادامه بدهد. این دو برنامه که وی آنها را مهم‌ترین برنامه‌های امنیتی دولت آمریکا می‌خواند عبارت بودند از: جنگ هواپیماهای بی‌سرنشین کنترل از راه دور (پهپاد) علیه القاعده در افغانستان، و توسعه یک سلاح سایبری با نام مستعار «باگ» که هدف آن تخریب توانایی رو به رشد هسته‌ای ایران بود.
به گزارش نیوساینتیست، اوباما با این درخواست‌ها موافقت کرد و اکنون معلوم شده است که «باگ» همان ویروسی است که ما آن را با نام دیگری می‌شناسیم: استاکس‌نت.
این افشاگری قلب یک کتاب با منابع ظاهرا موثق است که قرار است سه‌شنبه همین هفته در ایالات متحده وارد بازار شود. در کتاب «پیدا و پنهان: جنگ‌های مخفی اوباما و استفاده غافلگیرکننده از قدرت آمریکایی»، نویسنده کتاب دیوید سانگر استدلال می‌کند ویروس استاکس‌نت که ادعا می‌شود باعث خرابی چند صد سانتریفیوژ ایران در سال 2010 / 1389 شده است، توسط متخصصان سلاح‌های سایبری آژانس امنیت ملی آمریکا و با همکاری Unit 8200، یک عملیات سایبری وابسته به سازمان جاسوسی اسرائیل، خلق شده است.
نحوه کار این کرم به این صورت بود که با ارسال دستوراتی، باعث کاهش ناگهانی سرعت سانتریفیوژهای دور بالا و در نتیجه متلاشی شدن آنها می‌شد. در حالی‌که انگیزه‌ها همیشه نشان می‌داد که آمریکا و اسرائیل در ساخت استاکس‌نت دست دارند -این دو کشور همواره در صف اول مخالفان برنامه هسته‌ای صلح‌آمیز ایران قرار داشتند- این کتاب برای نخستین بار شواهدی در حمایت از این نظریه فراهم کرده است. هیچ بررسی قانونی و رسمی تا کنون نتوانسته است حتی به شناسایی نویسندگان ویروس نزدیک شود.
سانگر می‌ید که ویروس استاکس‌نت -با نام رمز «بازی‌های المپیک»- در زمان ریاست‌جمهوری بوش آغاز شد. این برنامه ابتدا یک نرم‌افزار جاسوسی سطح پایین بود که تدریجا نقشه چیدمان شبکه رایانه‌ها و سیستم‌های کنترل تاسیسات غنی‌سازی نطنز ایران را تهیه کرد. زمانی‌که این جاسوس‌افزار (Spyware) گزارش خود را تکمیل کرد، کدنویسان توانستند نرم‌افزاری بسازند که از این نقشه برای حمله به سیستم‌های کنترل تاسیسات و انتشار دستورات افزایش سرعت و توقف ناگهانی استفاده کند؛ در حالی‌که به اپراتور دستگاه گزارش می‌کرد که همه چیز خوب است. نتیجه کار این بود که مدیران تاسیسات غنی‌سازی نطنز ابتدا چند اپراتور را اخراج کردند، چرا که تصور می‌کردند آنها صلاحیت لازم برای انجام این کار را ندارند.
برخی از منابع آگاه سانگر برای نوشتن این کتاب -که به گفته وی آمریکایی، اروپایی و اسرائیلی هستند- به طرز فوق‌العاده‌ای به کاخ سفید نزدیک هستند. مطمئنا انتشار بخشی از کتاب در شماره دیروز روزنامه نیویورک تایمز (که سانگر به عنوان خبرنگار در آنجا کار می‌کند) موجی را برای یافتن این خبرچین‌ها در پایتخت ایالات متحده به راه خواهد انداخت. برای مثال، سانگر با جزئیات کامل یکی از جلسات دولت بوش را در اتاق عملیات کاخ سفید تشریح کرده است که در آن بقایای خرد شده یک سانتریفیوژ آزمایشی متعلق به آزمایشگاه Oak Ridge تنسی، برای اثبات میزان عملکرد نسخه اولیه استاکس‌نت مورد بررسی قرار گرفته است.
در دولت اوباما، همه چیز بین گروه‌های برنامه‌نویسی آمریکایی و اسرائیلی به خوبی و خوشی پیش نمی‌رفت: ویروس استاکس‌نت قرار بود تنها در شبکه داخلی تاسیسات نطنز باقی بماند، اما سانگر از یک منبع آمریکایی نقل قول می‌کند که یک خطای برنامه‌نویسی توسط گروه اسرائیلی باعث شد تا ویروس خودش را در جهان خارج کپی کند. در نتیجه به اوباما توصیه شد تا نسبت به توقف برنامه اقدام شود، اما وی نهایتا تصمیم گرفت که ادامه خرابکاری هسته‌ای ارزش خطر کردن را دارد. با این وجود، پیامدهای استاکس‌نت توسط شرکت‌های سازنده آنتی‌ویروس شناسایی شد. این شرکت‌ها نیز اطلاع‌رسانی گسترده را در خصوص این ویروس و تحلیل کدهای آن انجام دادند، و به مقامات ایرانی نیز در خصوص وجود آن هشدار دادند.
اما میراث استاکس‌نت پابرجا ماند: اثبات اینکه بدافزارها قادر هستند به زیرساخت‌های صنعتی حمله و آنها را تخریب کنند، و این ویروس تنها طلایه‌دار گونه جدیدی از ویروس‌ها است؛ ویروس‌هایی همانند نمونه تازه کشف شده شعله که توانایی‌های آن می‌تواند اثرات عمیق و مخربی بر جای بگذارد.
53275
نظر شما