داوود دانش جعفری، عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی و وزیر اقتصاد در دولت نهم در پاسخ به این سوال که اگر شما در حال رئیس ستاد اقتصادی دولت بودید چه نسخه ای برای این آَشفتگی می نوشتید، گفت: « اولین کاری که می‌کردم این بود که از رئیس کنونی بخواهم دیگر پشت فرمان نشیند. من اعتقاد دارم اگر دخالت نادرست سیاستمداران در تصمیمات کارشناسی اقتصادی کمتر شود مسولین بانک مرکزی و وزرات اقتصاد و سازمان مدیریت بهتر می‌توانند اقتصاد کشور را اداره کنند. »
او ادامه داد: « در عین حال من چند تا کار به نظرم می رسد که باید انجام شود. در بلند مدت دولت باید از دخالت نامساعد در اقتصاد فاصله بگیرد. بزرگ تر شدن دولت با موثر شدن دولت تفاوت دارد. به طور مثال در اقتصاد ژاپن 95 درصد امور خصوصی است اما نمی شود گفت دولت نقش موثر ندارد. دولت هر اراده ای داشته باشد در کوتاه ترین زمان به شکل موثر می تواند انجام دهد. بنابراین دولت در آنجا موثر است اما در ایران دولت چاق است، تحرکش کم و مصرفش زیاد است. جهت‌گیری‌ها در مجموع به نفع اقتصاد نیست. این اتفاق سبب شده آن نقش مناسب دولت به خوبی در اقتصاد ایران انجام نشود. بنابراین آن راه حل های بلند مدت را باید به نحو درستی برنامه ریزی کرد. در رابطه با اقدام های کوتاه مدت باید لیستی تهیه شود تمام کارهایی که موجب التهاب است رها شود برای مثال واقعیت این است که عده ای ، نگرانند آنهایی که فکر می‌کنند به دلیل تورم بالا پول ملی از ارزش پول ملی دچار کاهش شده است و لذا وارد سفته می‌شوند. باید راهکار هایی پیدا کند تا ارزش دارایی آنان حفظ شود. »
متن کامل این گفت و گو را می توانید اینجا بخوانید.
نظر شما