برآیند رخدادهای اخیر سوریه و موضع گیری اتحادیه عرب در خصوص بحران این کشور نشان می دهد که حاکمیت در سوریه در ماه های آینده با چالشی جدی مواجه است. درگیری های خونین سوریه که وارد دهمین ماه خود شده تا کنون 6 هزار کشته و 25 هزار مجروح به جای گذاشته است. در طول این مدت شورای امنیت سازمان ملل بارها تلاش کرد تا قطعنامه هائی علیه دولت سوریه تصویب کند اما تهدید روسیه برای وتوی قطعنامه ها، این تلاش ها را با نا کامی مواجه ساخت. لذا آمریکا و اتحادیه اروپا از اتحادیه عرب برای ورود به بحران داخلی سوریه دعوت به عمل آورد که قطر و عربستان سعودی هزینه ورود اتحادیه عرب به درگیری های داخلی سوریه را تقبل کردند.
اتحادیه عرب در جریان نشست وزرای خارجه عضو این نهاد تصمیم گرفت 500 نفر از ناظران خود را برای کنترل رخدادهای سوریه و ارائه گزارش نهائی به دبیر کل اتحادیه عرب به سوریه اعزام کند. اتحادیه عرب بر خلاف قوانین داخلی و اساسنامه این اتحادیه، تحت فشار قطر، عربستان و مصر تاکنون حدود 85 نفر از ناظران صلح خود را به سوریه اعزام داشت.
اساسنامه داخلی اتحادیه عرب صراحت دارد که این اتحادیه تحت هیچ شرایطی نمی تواند در جریان های مربوط به تقابل مردم کشورهای عضو این اتحادیه و نظام های حاکم دخالت کند. لذا تشکیل ناظران صلح برای نخستین بار در طول تاریخ 66 ساله اتحادیه عرب صورت گرفته و هدف از آن فراهم ساختن مقدمات ورود ناتو به سوریه است. طبق سناریوی موجود قرار است ناظران اتحادیه عرب طی یک ماه آینده ناتوانی خود را برای مهار درگیری های داخلی سوریه به اطلاع نبیل العربی دبیرکل این اتحادیه برسانند. دبیر کل اتحادیه عرب نیز متعاقباً موضوع را به دبیر کل سازمان ملل گزارش خواهد کرد ودبیر کل سازمان ملل نیز از طریق تصویب قطعنامه ای در شورای امنیت در نهایت سوریه را تحت بند 7 قرار خواهد داد.
اما قطعاً به دلیل وجود مرز مشترک میان سوریه و فلسطین اشغالی و احتمال تاثیر گذاری رخدادهای سوریه بر اسرائیل، ناتو به طور مستقیم وارد حوادث سوریه نخواهد شد.ناتو با کمک آمریکا و غرب از نیروهای شورشی ارتش سوریه که اکنون در استان اسکندرون ترکیه مستقر شده اند، برای حمله به داخل سوریه پشتیبانی لجستیکی و اطلاعاتی خواهد کرد.در جریان حمله شورشیان ارتش سوریه برای تصرف استانهای مرزی سوریه قطعاً ارتش ترکیه به عنوان عضو ناتو نقش فعالی ایفا خواهد کرد. شورشیان ارتش سوریه که تعداد آنها اکنون به 15 هزار نفر بالغ می شود تحت فرماندهی سرهنگ ریاض موسی الاسعد سازماندهی شده اند. الاسعد قبلاً فرماندهی یکی از تیپ های ارتش سوریه را به عهده داشت و طی 4 ماه اخیر به اتفاق نیروهای زیرمجموعه خود از بدنه ارتش سوریه جدا شد. این مجموعه اکنون درمرزهای جنوب شرقی ترکیه مستقر شده اند و زیر نظر نیروهای سازمان سیا و ارتش ترکیه آموزش جنگهای چریکی وشهری را طی می کنند .
به موازات حمله احتمالی نیروهای شورشی به شهرهای مرزی سوریه، کماندوهای موساد رژیم صهیونیستی، برای جلو گیری از انتقال موشک های اس اس 200 و اسکادB سوریه به لبنان، وارد سوریه خواهند شد. پیش بینی می شود ارتش رژیم صهیونیستی به موازات تشدید درگیری های داخلی سوریه بخشی از منطقه جبل الشیخ و قنیطره سوریه واقع در نزدیکی ارتفاعات جولان را اشغال خواهد کرد. به نظر می رسد سناریوی جدید آمریکا، غرب، عربستان، قطر و گروه 14 مارس برای سرنگونی نظام علوی سوریه طی ماه های آینده عملیاتی خواهد شد.
از آنجائی که هم پیمانان آمریکا در مصر و تونس سرنگون شده اند و در آینده مصر به سمت تشکیل یک نظام ضدصهیونیستی حرکت خواهد کرد، لذا تلاش می شود تا یک دولت وابسته وهمسو با اسرائیل در سوریه ایجاد شود. برهان غلیون چهره مرموز وعامل سازمان های جاسوسی آمریکا وغرب که اکنون به عنوان رهبر گروه های اپوزیسیون مطرح است، در آینده نقش مهمی در تشکیل یک رژیم وابسته به اسرائیل وغرب در سوریه ایفا خواهد کرد.
برهان غلیون متولد سال 1945 در شهر حمص سوریه و استاد جامعه شناسی سیاسی دانشگاه سوربن است و در آگوست 2011 در نشست رهبران گروه های معارض سوریه درآنکارا به عنوان رئیس شورای ملی انتقالی سوریه انتخاب شد. با اینکه برهان غلیون در حوزه شخصیت های سکولار و لائیک قرار دارد اما رویکردی کاملا ضد علوی وضد شیعی دارد. غلیون وابستگی خانوادگی با نورالدین الاتاسی، رئیس جمهوری اسبق سوریه که در سال 1970 توسط مرحوم حافظ اسد رئیس جمهوری سابق سوریه سر نگون شد، دارد. گفته می شود در صورت سرنگونی دولت علوی بشار اسد و تشکیل یک نظام وابسته به غرب وآمریکا، فاز دوم این سناریو در لبنان برای خلع سلاح حزب الله عملیاتی خواهد شد. به موجب این طرح دولت نجیب میقاتی که به حزب الله نزدیک است از رهگذر شورش های خیابانی سرنگون خواهد شد و گروه 14 مارس به رهبری سعد الحریری قدرت را در اختیار خواهد گرفت. قطعاً پس از سرنگونی احتمالی بشار اسد هدف بعدی حزب الله لبنان خواهد بود که از رهگذر درگیری های داخلی و فشارهای منطقه ای و بین المللی خلع سلاح خواهد شد.
نظر شما