دکتر مجید ابهری، رفتارشناس و آسیب‌شناس اجتماعی در یادداشت خود برای وبلاگ خبرآنلاین به موضوع دیپلماسی رفتاری پرداخته و نوشته است: اگر انواع دیپلماسی را به دیپلماسی‌های دفاعی، سایبری، هسته‌ای، رسانه‌ای، پارلمانی و اقتصادی تقسیم کنیم، دیپلماسی رفتاری نیز یکی از انواع دیپلماسی به شمار می‌رود که باوجود جوان بودن و کم سن و سالی خود شاید یکی از کاربردی‌ترین و موثرترین دیپلماسی‌ها برای کشورهای پرنفوذ باشد.
براساس نوشته او: "از نگاه رفتارشناسی منظور از دیپلماسی رفتاری یا عمومی دستیابی به اهداف سیاسی از طریق نفوذ در عموم یا اکثریت مردم در ممالک خارجی و تاثیرگذاری بر دیدگاه‌ها و آرمان‌های افراد در کشورها و سازمان‌های بین‌المللی است. درواقع در روابط بین‌المللی و ارتباطات جهانی کشورها تلاش می‌کنند با به‌کارگیری دیپلماسی رفتاری، افکار عمومی دیگر کشورها را به نفع مواضع یا آرمان‌های خود جهت‌دهی کنند و این کار با جمع‌آوری اطلاعات گسترده از بازیگران غیردیپلماتیک و همسو کردن آنها انجام می‌شود. جذب خبرنگاران افتخاری از طریق شبکه‌های اجتماعی یا آگهی‌های به ظاهر علمی و دانشگاهی یا دعوت به بورسیه از جنس همین حرکات و در راستای رسیدن به اهداف یادشده است."
این رفتارشناس در ادامه اشاره می‌کند: به این اعتبار می‌توان گفت دیپلماسی رفتاری یکی از ابعاد "قدرت نرم" و شاید اصلی‌ترین بعد آن است. دیپلماسی رفتاری معمولا در چند لایه و طبقه اجرا و اعمال می‌شود. اول تلاش می‌شود تصمیماتی را که سیاستگذاران می‌گیرند برای افکار عمومی و اذهان داخلی و خارجی توجیه‌شده و موجه و قابل قبول و حق جلوه کند، سپس در مجاری و قالب‌های ارتباطات استراتژیک، رهنمودها، توصیه‌ها و اهداف تشریح و بسط داده می‌شود و در بعدی به ظاهر عمیق‌تر و علمی‌تر از طریق بورس‌های تحصیلی و آموزشی، سمینارها، فرصت‌های پژوهشی، کنفرانس‌های علمی و در رسانه‌های گروهی مطرح شده و همچنین افراد کلیدی و صاحب دیدگاه و نظریه‌پردازان کشورهای دیگر (به ویژه ممالک هدف) شناسایی شده و برای روابطی بلندمدت و گسترده مورد برنامه‌ریزی و تلقین قرار می‌گیرند تا از طریق آنها سیاست و فرهنگ و نگرش و اهداف و آرمان‌ها را در کشور هدف نفوذ و بسط دهند.
متن کامل این یادداشت را اینجا بخوانید.
47234
نظر شما