نکته اما اینجاست؛ عده ای که خود را حق مطلق می دانند، به دیگران انگ خیانت می زنند، گاندو می سازند و از تفکر گاندوسازی دفاع می کنند، اگر چنین اتفاقی در دولت قبل، تحت وزارت محمد جواد ظریف و ریاست جمهوری حسن روحانی رخ می داد چه می کردند؟ به نظر شما از بعد از ظهر شنبه تا همین الان که شما این نوشته را می خوانید چند تجمع برگزار شده بود؟ صدا و سیما چند نشست بررسی خیانت به آرمان های سردار سلیمانی برگزار می کرد؟ رسانه های مدعی چند مصاحبه علیه دولت و شخص ظریف انتشار داده بودند؟ و در مجلس اگر رئیس جمهور برای سخنرانی می رفت چه بلایی سرش می آوردند؟
محمدجواد ظریف هفته قبل در پلتفرم کلاب هاوس حاضر شد و به بیان نحوه و دستاوردهای مذاکرات هسته ای در دوران خودش پرداخت، اتفاقا آن روز مصادف شد با بازگشایی سفارت ایران در عربستان و رونمایی از موشک هایپرسونیک ایران. جماعت خود حق پندار و طرفداران دولت مسقر، به بهانه اینکه حضور ظریف در کلاب هاوس برای تحت الشعاع قرار دادن این دو اتفاق بود هر چه می توانستند به ظریف حمله کردند. همین جماعت نگفتند آیا یورش به سفارت عربستان چند روز قبل از اجرای برجام خباثت، خیانت و ضربه مهلک به منافع ملی ایران و زیر سوال بردن دستاورد بزرگ برجام نبود؟
جماعتی که به برجام ایراد می گرفتند و آن را با ترکمنچای مقایسه می کردند، همه تلاش های تیم مذاکره کننده را زیر سوال می بردند و به بهانه "بیشتر گرفتن" همه توافقات عباس عراقچی را از بین بردند، امروز بابت اینکه آمریکا به کره جنوبی اجازه داده به جای پرداخت طلب هفت میلیاردی ایران، غذا و دارو بفرستد یا به عراق مجوز داده به جای پرداخت مطالبات ایران طلب ترکمنستان را پرداخت کند خوشحال و راضی هستند و از اینکه احتمالا در یک توافق موقت بخش اندکی از پول های بلوکه شده ایران آزاد شود به خود می بالند. این جماعت در حالی به خبرنگاری که توییت طعنه آمیز به خبرنگار العریبه زیر عکس شهید سلیمانی را منتشر کرد حمله می کنند و آن را خلاف منافع ملی و خیانت آمیز می دانند که در میانه مذاکرات هسته ای نشست های دلواپسان را برگزار می کردند، روزانه چندین یادداشت، گزارش و مصاحبه علیه تیم هسته ای در رسانه هایشان منتشر می شد، اقدامات ریز و درشت برای برهم زدن مذاکرات انجام می دادند و در آستانه اجرای برجام، حمله به سفارت عربستان و برهم زدن رابطه دو کشور مهم منطقه را حق طلبی تلقی کرده ودر قالب منافع ملی، امنیت ملی و عزت ملی به مردم می فروختند.
حتما یادتان است وقتی بعد از ترامپ موضوع مذاکره با آمریکا مطرح شد رفتند و پلاکارد نوشتند " ای آنکه مذاکره شعارت، استخر فرح در انتظارت"! یا وقتی ظریف با جان کری مذاکره می کرد با وزیر خارجه جمهوری اسلامی ایران چه کردند؟ حالا مذاکره محرمانه و مستقیم با آمریکا در نیویورک و احتمالا قطر و عمان را دستاورد می دانند و آن را "دیپلماسی بلدی" جا می زنند. تندروهایی که یکبار از سعید جلیلی نپرسیده اند چرا حتی یک کلمه در مورد مذاکراتش با ۵+۱ اطلاع رسانی نکرده؟ در دوران مذاکرات برجام به ظریف حمله می کردند که چرا از متن مذاکراتش چیزی را درز نمی دهد و حالا شاکی هستند چرا ظریف در زمان مذاکرات کارشناسان و اهالی رسانه را در جریان روند مذاکره قرار می داده، چرا بعد از مذاکرات ۶ جلد کتاب در توضیح مذاکراتش منتشر کرده و چرا هفته قبل ریز و درشت مذاکرات و دستاوردهای برجام را به اطلاع مردم رسانده است؟
البته که هر آنچه منافع ملی را تامین کند و بر اساس عزت، حکمت و مصلحت باشد جای تقدیر دارد اما افرادی که نه درکی از منافع ملی دارند، نه مفهوم عزت را می فهمند، نه شناختی از حکمت دارند، نه اصول مصلحت را تشخیص می دهند، آیا از این میزان تناقض در رفتار، گفتار و کردار تَرَک نمی خورند؟
۶۴۶۴
نظر شما