به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین؛ در اواخر دهه ۶۰ بود که درخشش احمدرضا عابدزاده در ترکیب تیم منتخب اصفهان و البته تام، منجر به ظهور یک سوپراستار محبوب و متفاوت در فوتبال ایران شد. دروازه بانی که سر و شکلی متفاوت از بقیه داشت، درون دروازه جسور و با اعتماد به نفس ظاهر می شد و البته هر وقت فرصتش را پیدا می‌کرد، دست به کارهای عجیب و غریب هم می‌زد. همین صفات در فضای خاکستری و خشک فوتبال ایران در آن فصول، احمدرضا عابدزاده را تبدیل به ستاره محبوب هواداران نسل جوان کرده بود.
او با درخشش مرحوم دهداری و وقتی هنوز خیلی جوان بود، به دروازه بان شماره یک تیم ملی تبدیل شد و همه در انتظار انتخاب مقصد او از بین استقلال و پرسپولیس بودند. علیرغم حضور علی پروین روی نیمکت تیم ملی، احمدرضا عابدزاده به علت تضمین حضور در ترکیب اصلی (البته بعدها دلایل مختلفی عنوان شد)، این سنگربان بلندقامت در خرداد ۶۹ بالاخره استقلال را انتخاب کرده و چهارم این ماه برای اولین بار در نیمه نهایی لیگ قدس و در انزلی درون دروازه استقلال قرار گرفت.
روزهای ابتدایی حضور احمدرضا عابدزاده در ترکیب آبی پوشان با قهرمانی در لیگ قدس و تغییر معادله قدرت در ایران بعد از چند فصل همراه شد و در ادامه استقلال قدرت اول ایران و حتی آسیا لقب گرفت. دو بار رسیدن به فینال جام باشگاه‌های آسیا، بیش از ۶۰ بازی متوالی بدون شکست، برتری در دربی های متوالی و درخشش برابر رقیب دیرینه و البته قهرمانی با لباس تیم ملی در پکن، احمدرضا عابدزاده را طی دو- سه سال تبدیل به مهم ترین چهره فوتبال ایران کرده بود.
اما عدم توافق مالی باعث شد احمدرضا عابدزاده در تابستان سال ۷۱ و در روزهای آغاز افول عجیب و غیرمنتظره استقلال، خواهان جدایی از این تیم شود. او رابطه بدی با کاظم اولیایی، مدیر وقت باشگاه داشت و همین تلاش برای جدایی، رابطه احمدرضا عابدزاده با هواداران استقلال را شکرآب کرد. در نهایت تلاش این دروازه بان برای رفتن از استقلال عقیم ماند و کمیته انضباطی مدعی شد او یک سال دیگر باید به قراردادش با این باشگاه پایبند بماند.
شایعات تمایل احمدرضا عابدزاده به انتقال به پرسپولیس، هواداران استقلال را بسیار عصبانی کرده بود و آنها اصلا علاقه ای به تکرار خاطره تلخ شاهرخ بیانی نداشتند. پس عابدزاده که در انتقال به تیم رقیب ناکام مانده بود، خیلی سریع تلاش کرد فضای ملتهب علیه خودش را آرام کرده و به هواداران استقلال تضمین دهد که اصلا علاقه ای به رفتن به تیم رقیب ندارد. احمدرضا عابدزاده که در سومین فصل حضور در استقلال بسیاری از مسابقات را به دلیل مصدومیت از دست داده بود، در نهایت حتی با منصور پورحیدری نیز درگیر شده و او را کارگزار مدیریت باشگاه خطاب کرد.
عابدزاده در آن مقطع مدعی شد قصدی مبنی بر رفتن به پرسپولیس نداشته و حتی قصد مربیگری در خارج از کشور را در ۲۷ سالگی دارد!
او که بعدها مدعی شد به خاطر تعارف با پدر همسرش راهی استقلال شده و از ابتدا پرسپولیسی بوده، در آن مقطع از عشق به استقلال سخن گفته و حتی تاکید کرد به خاطر این تیم خانه به دوش نیز بوده است. اتفاقی عرف در فوتبال جهان و حداقل فوتبال ایران ( با یک تفاوت که حداقل نشان می‌دهد آن افسانه‌های مورد علاقه ستاره های دهه ۶۰ مبنی بر متفاوت بودن‌شان و عشق خالص به پیراهن، چندان هم واقعی نیست).
به هر حال در نهایت احمدرضا عابدزاده در سال ۷۲ بالاخره توانست از استقلال جدا شود و او با قراردادی غیرمنتظره راهی سپاهان شد. اما او بعد از تنها یک بازی با لباس این تیم، چهار تیر همان سال و در لباس تیم ملی دچار مصدومیت شدیدی شده و بیش از یک سال و نیم از فوتبال دور ماند. در نهایت هم تلاش عابدینی و دریافت بودجه از شرکت ملی فولاد و اعزام احمدرضا عابدزاده به آلمان برای مداوا.
این سنگربان محبوب نیز که نمک گیر محبت مدیریت پرسپولیس شده بود، در نهایت تن به این انتقال جنجالی داده و در دی ماه سال ۷۳ برای اولین بار لباس پرسپولیس را به تن کرد. سه دهه از آن روزها گذشته و هواداران پرسپولیس با استناد به حضور احمدرضا عابدزاده در ورزشگاه در بازی‌های این تیم و البته واکنش‌های او در فضای مجازی، این دروازه بان را پرسپولیسی می دانند. اما طرفداران استقلال نیز برای مصادره عابدزاده به این دست مصاحبه‌ها و البته خاطرات درخشان با لباس آبی رجوع کرده و احمدرضا را آبی توصیف می‌کنند. هنوز و بعد از سی سال نیز همچنان کسی جز خود احمدرضا عابدزاده نمی‌داند او دقیقا استقلالی است یا پرسپولیسی.
بیشتر بخوانید:
-
اقدام غیرمنتظره ساپینتو قبل از بازی دربی
-
امیدهای استقلال برای برگشت به آسیا زنده شد
-
درخشش مهدی قایدی کار دست استقلال داد!
۲۵۱۲۵۴
نظر شما