حقوقی یعنی فعالیت‌های ایران را با مقررات ان پی تی یا پروتکل الحاقی تطبیق دهد که چقدر احصا شده یا نشده و یک بخش هم فنی است، به این معنا که ایران چند درصد اورانیوم غنی کرده وذخایر ایران چقدر شده و از چه سانتیرفیوژهایی استفاده کرده که در گزارش سه ماهه به شورای حکام می‌دهد.
تا زمانی‌که این گزارش تهیه می‌شود با ایران هیچ مشکلی ندارد ولی وقتی آقای گروسی اعلام می‌کند ایران اجازه نمی‌دهد به دوربین‌های سایت کرج دسترسی داشته باشیم، نشان می‌دهد که سیاسی است. چون خود او می‌داند توافق راجع به آن چیزی بوده که مشخص شده. درواقع قرار بوده دوربین‌های آسیب دیده در مکان‌های مشخص شده بین ایران و آژانس ترمیم شود ولی کرج جزو آن نبوده است. وقتی در متن توافق دوربین‌های مشخص شده آمده و ذکری از کرج نبوده، دیگر چرا آقای گروسی باید غیر از آن بگوید که دسترسی به کرج داده نشده است. چون در کرج اتفاقی افتاده و عملیات تروریستی به تعبیر من و به تعبیرایران خرابکاری انجام شده، بنابراین در حال بررسی و تحقیق است که این عملیات را چه کسی و چگونه انجام داده و درحقیقت یک جنبه امنیتی دارد.
لــــذا باید بررسی دقیق شود و بعد به آژانـس دسترسی داده شود. نمی‌توان به دشمن اطلاعات داد که چقدرموفقیت آمیز بوده و چکار کرده اسـت. بنابراین ایران این ملاحظه را دارد تا زمــــانی که تحقیق‌اش کامل نشده که چه کشوری پشت مــاجرا بوده و چگونه انجام شده، نمی‌تواند امکان دستـــرسی دهد. ولی خود مرکز کرج مخفی نبوده و زیر نظر آژانس است و حالا که بـحث دوربین‌ها مطرح شده، دروغی از طرف آقای گروسی است، زیرا جزو توافق نبوده است. جالب است آقـــای گروسی درخواست خود را به آقای اسلامی در سفر به وین مطرح کرده و آقای اسلامی توضیح داده که جنبه امنیتی باید برطرف شود و تحقیقات که کامل شود، می‌توانیم دسترسی دهیم. اما به نظر می‌رسد خوب بود ایران تاریخی مشخص می‌کرد که تحقیقات ادامه دارد ولی وقتی سه عملیات تروریستی انجام می‌شود، چطور انتظار دارند که اطلاعات هم در اختیارشان بگذاریم. ایران انتظار دارد با عامل این‌جور عملیات‌های تروریستی برخورد شود. همان‌طور که ما می گوییم آژانس نباید سیاسی باشد و مدیرکل آژانس نباید رسما دروغ بگوید، آنهم دروغ بیّین.
از آن طرف هم به طرف ایرانی باید یادآور شد که کار آژانس ردیابی اینکه چه کسی مسئول خرابکاری‌هاست، نیست. بنابراین به نحوی با آژانس درمورد اینکه چگونه خرابکاری را جبران کنند و تمهیداتی را انجام دهند که تکرار نشود شاید بتوان همکاری کرد. ولی اقدام محکومیت عامل تروریستی کار شورای امنیت سازمان ملل است. یعنی ایران باید در مراجع سیاسی و امنیتی پرونده را پیگیری کند درحالی که کار آژانس حقوقی و فنی است و در اساسنامه آژانس چنین چیزی پیش بینی نشده است. بنابراین ولو اینکه آژانس محکومیت لفظی هم بکند از لحاظ حقوقی و ارزشگذاری باید در شورای امنیت سازمان ملل و مرجعی که بتواند این موضوع را پیگیری کند، دنبال شود.
ایران بهتر است در سازمان ملل و شورای امنتیت این مسئله را پیگیری کند و مسببان اصلی این‌جورعملیات‌های تروریستی را شناسایی و بعد معرفی کند. درحقیقت آژانس ماهیتا اگر وارد اینگونه فعالیت‌های سیاسی شود اصولا دیگر کارش پیش نمی رود. درست همان اشکالی که ما از آژانس می‌گیریم و مدیرکلش این‌طور موضع‌گیری‌های دروغ و به‌اصطلاح فضاسازی‌های ناشیانه علیه ایران متوسل می‌شود.
* تحلیلگر مسائل بین الملل
* منتشر شده در روزنامه آرمان | چهارشنبه ۰۷ مهر
نظر شما