محمد اصفهانی: برای کار انگیزه نداشتم

محمد اصفهانی بعد از سال‌ها سکوت با «بی‌‌واژه» برگشته است؛ آلبومی که با استقبال بسیار خوبی رو‌به‌رو شده است

حالا چرا «بی‌واژه»؟ چرا این همه وقفه؟
چون خیلی از حرف‌هایی را که باید می‌زدیم، بی‌واژه گفته‌ایم دیگر! این وقفه عوامل زیادی داشت که خیلی‌هایش دست من نبود. واقعا قصد نداشتم فاصله‌ام با مخاطب تا این حد زیاد بشود ولی شد. اگر از من بپرسید که پنج سال دیر نیست؟ جواب می‌دهم چرا. واقعاً دیر است.

خب چرا این اتفاق افتاد؟
یک سری عوامل این وسط وجود دارد. اتفاقاتی که در برهه‌های زمانی مختلف در مملکت‌مان افتاد، انگیزه را از ما گرفت. مقداری‌اش هم به خاطر این بود که من بیمار شدم و سینوس‌هایم خیلی ناراحت و ملتهب شد و مدتی طول کشید تا خوب شدم. این عوامل دست‌به دست هم داد تا این اتفاق بیفتد. همین فاصله آفت‌هایی هم داشت. یک سری کارهایی را تولید کردم که زمانشان گذشت. یعنی به خاطر وقفه‌هایی که می‌افتاد، آن کارها طراوت و جاذبه خودشان را از دست می‌دادند، آن هم به خاطر گذشت زمان. تا اینکه بالاخره تصمیم گرفتیم و مسبب خیرش هم علیرضا کهن‌دیری شد که یک بار انتقاد تندی کرد و گفت چرا کاری برای انتشار آلبوم نمی‌کنم. حرف‌های آن شب علیرضا خیلی روی من تأثیر گذاشت و من تصمیم گرفتم که یخ داستان را بشکنم و همین جا اعلام می کنم استارت آلبوم «بی‌واژه» را مدیون علیرضا کهن‌دیری هستم.

خب در این دو سال ذائقه مخاطب را چطور پیدا کردید؟
کلاً‌در جریان ذاتقه مخاطب هستم. با همان اجرای کنسرت‌ها، باخودم مردم در ارتباطم، ایمیل زیادی دریافت می‌کنم و بالاخره در کنسرت‌ها و حتی در خیابان مردم را می‌بینم و با آنها ارتباط دارم. کارهایی را که از دوستان جوان بیرون می‌آید - ریز تا درشت- گوش می‌دهم و در جریان تحولات موسیقی جامعه هستم. از این لحاظ به روز هستیم.

خودتان از آلبوم «بی‌واژه» راضی هستید؟
فوق‌العاده زیاد. به خاطر استقبال مردم این را می‌گویم. استقبالی که مردم از این آلبوم داشتند، مثل استقبالشان از «نون و دلقک» است؛ منتها در شرایط فعلی. حساسیت‌ها در برابر انتشار آلبوم زیاد بود.

خیلی‌ها در مورد این آلبوم می‌گویند که این کار سبک، کار اصفهانی نیست، برای مخاطب محمد اصفهانی آشنا نمی‌زند یا حتی انتظار از اصفهانی خواندن این کارها نبود.
همیشه کسی که بخواهد کار جدید انجام دهد، یک‌سری انتقادات را برمی‌انگیزاند. یعنی یک عده شروع می‌کنند به اعتراض کردن. من همیشه پذیرای این انتقادات بوده‌ام. اگر که کار زیاد هنجارشکنی نداشته، کمتر انتقاد شده. اگر زیاد هنجارشکن باشد، انتقادات هم زیاد می‌شود. این چیز طبیعی است که عموماً با آن مواجه می‌شویم؛‌ چرا که اغلب ما تابع قانون اینرسی هستیم. یعنی اگر در حالت سکونی، به سکونت ادامه بده و اگر در حال حرکتی به حرکتت ادامه بده. شتاب همیشه با تغییر در اینرسی بوده. یعنی حاصل یک متغیری به نام اینرسی می‌شود شتاب. حالا اگر اگر کسی بخواهد اینرسی حرکتی رابه سکون تبدیل کند، من با او مخالفم. به نظر من باید این علاقه‌منی به حفظ حالت گذشته را کنار بگذاریم. می‌دانید چرا؟ چون این تغییر در حالت، مشکل ایجاد می کند. برخی شاید از ترسشان تغییر نمی کنند و بر یک روش ادامه می‌دهند، برخی از کم‌تحرکی‌شان. در حالی که باید قبول کنیم، گاهی تغییرات خوب است.

در «بی‌واژه» اصطلاحاً در حوزه ترنس بیشتر کار داشتید تا رمانس نترسیدید که مخاطب را پس بزند؟
این به ضرورت زمان است. وقتی این آلبوم را تولید می‌کردم حس کردم که جوانان و فضای اجتماعی ما خیلی افسرده‌ای است. من دوست داشتم کمکی باشم به شکستن این فضا تا حالت ناامیدی و یأس کمتر بشود.

ایده اینکه با تویجان کار کنید و وارد سبک موسیقی استانبولی بشوید، از کجا شک گرفت؟
مدت‌ها بود که دوست داشتم این اتفاق بیفتد. خودم آثار ترکی را دوست دارم و گوش می‌کنم. به ذائقه ما ایرانی‌ها بسیار نزدیک است. ودر واقع موسیقی ما و ترکیه با هم عجین است. حتی خیلی از دورهای (مقامات) ما در دانشگاه‌های آنجا تدریس می شود؛ منتها به نام دورهای ترکیه. همیشه جای این کار را میان کارهای دیگر خالی می‌دیدم و همیشه دوست داشتم که این فرصت پیش بیاید. وقتی با آرقای تویجان آشنا شدم، متوجه شدم که 12 سال در استودیوهای ترکیه فعالیت داشته و با خیلی از خواننده‌های معروف آنجا کار کرده و آهنگسازی کرده. خوب هم موزیسین‌های آنجا را می‌شناخت.

به نظر خود شما، راز ماندگاری اصفهانی از نظر خودش چیست؟
مگر ماندگار شده؟

بالاخره از نسل اولی‌ها تنها کسی است که همچنان کارهایش پرطرفدارند هنوز.
نه علیرضا عصار هم همچنان پرمخاطب است. او با فواد حجازی مشغول تهیه آلبومی هستند که به شدت خوب است. مطمئن باشید!

58301