غزه پنهان از دید رسانه های غربی

هر آنچه که این روزها از قتل عام انسانیت در گوشه و کنار باریکه غزه گفته شود در برابر وسعت فاجعه ناچیز و بی مقدار است. مردم جهان این روزها در حالی به دنبال خبری تازه از فاجعه انسانی غزه میان شبکه های خبری بین المللی سرگردان هستند که هر یک از آنها به نحوی متفاوت از هم و به گونه ای خاص سعی در پوشش اخبار غزه دارند. شنبه شب هنگامی که خبر حمله ناگهانی اسراییل به نوار غزه به تمامی جهان مخابره می شد کانال های تلویریونی سرتاسر دنیا نیز هر یک به فراخور سیاست های مطلوب خود ابعاد حادثه غزه را انعکاس دادند. شبکه های بی بی سی، سی ان ان و فاکس نیوز هیچ یک تصاویری را که شبکه الجزیره در دو بخش انگلیسی و عربی خود به نمایش داده بود نشان ندادند. مردمی که از طریق سیستم های ماهواره ای برای یافتن خبری تازه شبکه های تلویزیونی را زیر و رو می کردند در شبکه الجزیره تصاویری را از قربانیان غزه دیدند که در رسانه های غربی در هیچ ساعتی مخابره نشده بود.

 پوشش خبری شبکه های غربی از فاجعه غزه به گونه ای ناقص و همراه با محافظه کاری های خاص خود بود که اگر بیننده ای هر یک از شبکه های منطقه ای را از دست می داد گو این که از فاجعه غزه هیچ چیزی دریافت نکرده بود. وسعت کشتار مردم غزه را فقط  تصاویری بیان کردند که شبکه های محلی و منطقه ای انعکاس دادند، نه اخباری که رسانه های غربی هر لحظه در جنجالی کاذب مخابره می کردند.

 تصویر پلیس جوانی که در همان روزهای نخستین خدمت خود در آوردگاه غزه بی سلاح و دفاع قطعه قطعه شده بود یا تصویر مردی که با دستانی رو به آسمان و در حال عبادت خداوند بر دو زانو بی جان و ناتوان نشسته بود طی روزهای گذشته به دفعات از الجزیره و سایر شبکه های تلویزیونی منطقه نشان داده شدند، بی آن که بخواهند مانند شبکه های غربی توجه به سلامت روحی و روانی بینندگان خود را توجیهی برای عدم انعکاس حقایق غزه بیان کنند. واقعیتی که هم اکنون در غزه می گذرد بسیار عمیق تر است که باید تمامی جهان را از ابعاد آشکار آن آگاه کرد ولو با تشدید اضطراب و دگرگونی روحی جهانیان. 

 آیا درست است که باز هم آنچه که در میانه این حصار 41 ساله می گذرد نادیده گرفت و آن را در ورای تحلیل ها و اخبار منتخب شبکه های خبری پنهان کرد؟  واقعا شبکه های غربی از این همه اهمال در باره مردم غزه چه هدفی را دنبال می کنند؟

 رسانه های مختلف همگی بر این امر اذعان دارند که بیش از یک سوم شمار 280 قربانی غزه زنان و کودکان فلسطینی هستند. تصاویر فراوان کودکان زخمی و قربانی  و زنان بی پناه نیز خود بازگوی این حقیقت است اما وقتی که یکی از مجری های شبکه فاکس نیوز از کورتنی کلی درباره شمار قربانیان پرسید او در پاسخ گفت که طی تماس هایی که با نهادهای مختلف در غزه داشته تابه حال هیچ زن و کودکی در میان قربانیان وجود نداشته است! این بزرگ ترین پنهان کاری فاکس نیوز در قبال مهم ترین خبری بود که این روزها در صدر اخبار جهان جای دارد.

 توماس فریدمن روزنامه نگار به نام آمریکایی در کتاب از بیروت تا اورشلیم از سوی یکی از زخمی های جنگ لبنان عنوان می کند که بدترین نوع مرگ این است که در راه هدفی بزرگ کشته شوی بدون این که هیچ خبری از چرایی این موضوع به گوش جهانیان برسد. این دقیقا همان موضوعی است که اهالی غزه هم این روزها به آن گرفتارند.

 اخفای دروغی آشکار

دروغ پراکنی های پراکنده مارک رگو سخنگوی کابینه اسراییل را فقط رسانه های غربی پوشش دادند. بسیاری از تلویزیون های غربی در حالی ادعاهای او را در صدر اخبار خود قرار داده بودند که او هر بار با دروغی فاحش ادعا می کرد که نیروهای اسراییلی از غزه عقب نشینی کرده اند و غزه دیگر در محاصره نیست.  مساله ای که در نشست خبری او هیچ یک از خبرنگاران شبکه های غربی جرات و جسارت بیان آن را نداشتند این بود که اسراییل از ابتدا هم در غزه حضور نداشت بلکه آنها بیرون از حصار طولانی غزه و از ورای زمین و آسمان و دریا کنترل همه مردم را در دست دارند. اسراییل در غزه نیست، اما هیچ چیز و هیچ کسی بی اجازه تل آویو حق ورود و خروج از غزه را نخواهد داشت.  مردم غزه تا امروز در خانه خود زندانی بودند.

رسانه های بین المللی این روزها قصد بازتاب آخرین حمله های نیروهای اسراییلی را ندارند درست مانند آن چه که در 18 ماه گذشته در ابراز فاجعه ای که به تدریج در غزه در حال وقوع بود انجام دادند.

چه بسا اگر اسراییل را در 18 ماه انزوا و حصار قرار می دادند یا اگر در یک شب 280 اسراییلی به یکباره کشته می شدند آن وقت چه جنجال هایی که  در رسانه های جهان به پا می شد و چه فریادهایی که برای نجات اسرایی ها سر داده می شد.

این روزها صدر گزارش های بی بی سی، رویترز، سی ان ان ، فاکس نیوز و صدها رسانه دیگری که هر یک عقبه ای در میان سرمایه داران اسراییلی دارند تصویری رضایتمند از ایهود اولمرت است که با تقدیرو تشکرهای همواره ایهود باراک و تزیپی لیونی سربازان خود را شجاع ترین ها می نامد. به راستی که کشتار مردمی بی دفاع در قفسی به ابعاد 35 هزار فوت به بهانه سرنگونی عده ای مبارز تعریف و تمجید هم خواهد داشت!

 ترجمه: لیدا هادی