محمود حاج‌زمان: اگر می‌خواهید یک گونه جانوری را از خطر انقراض نجات دهید، باید بدانید چه تعداد از آنها باقی مانده است. اما شمارش حیوانات حتی در سکونت‌گاه‌های شناخته شده آنها کار چندان ساده‌ای نیست: گونه‌های نادر ممکن است آنجا باشند، حتی اگر شما آنها را نبینید.
به گزارش نیوساینتیست، تاد کاتزنر از دانشگاه وست ویرجینیا و گروهش به مطالعه عقاب‌های شاهنشاهی پرداختند که در یک منطقه حفاظت شده در قزاقستان زندگی می‌کنند. تنها چند هزار قطعه از این پرندگان در دنیا باقی مانده و نسل آنها در آستانه خطر انقراض قرار دارد.
شمارش عقاب‌های جوجه‌زا کار ساده‌ای است، زیرا آنها درون لانه باقی می‌مانند. اما کاتزنر مطالعه خود را بر روی عقاب‌های جوان نابالغ متمرکز کرده بود. این عقاب‌ها می‌توانند در صورتی‌که عقاب‌های جوجه‌زا به هر دلیلی از بین بروند، جایگزین آنها شده و باعث تثبیت جمعیت عقاب‌ها شوند.
گروه کاتزنر از دو روش برای تخمین جمعیت این عقاب‌ها استفاده کرد: شمارش پرندگانی که آشیانه خود را ترک کرده بودند، و جمع‌آوری پرهای ریخته شده عقاب‌ها تا برای بررسی‌های ژنتیک را روی آنها انجام دهند. بر اساس داده‌های جمع‌آوری شده در سال 2004 / 1383، بررسی ژنتیک 308 عقاب نابالغ را شناسایی کرد، در حالی‌که بررسی‌های چشمی تنها موفق به شناسایی 21 عقاب شده بود.
کاتزنر می‌گوید: «چیزی که شما می‌بینید، چیزی نیست که واقعا وجود دارد. اغلب برنامه‌های حفاظتی بر اساس لانه‌های عقاب‌ها و تعداد جفت‌های جوجه‌زا تنظیم شده است. اما در واقعیت جمعیت پنهانی وجود دارد که شما نمی‌بینید، اما بسیار اهمیت دارد.»
مونیکا بوهم از انجمن جانورشناسی لندن می‌گوید که مطالعات ژنتیک مانند این مطالعه، برای نظارت بر گونه‌های در معرض انقراض بسیار حیاتی است. این مطالعات به ویژه در خصوص گونه‌هایی که خود را از معرض دید دور نگاه می‌دارند، اهمیت دوچندانی دارد.
50
نظر شما