تیمی که با خوردن یک گل از هم می‌پاشد و نمی‌تواند داشته‌های خود را به نمایش بگذارد، از نظر روحی و روانی آماده نیست و معلوم می‌شود از این جهت روی آن کار نشده است. همچنین تیمی که پس از باخت در مقابل تیم مقابل، عنان از کف می‌دهد و به افراد تیم حریف حمله‌ور می‌شود، علاوه بر فوتبال در اخلاق هم باخته است وملت خود را هم در افکار عمومی جهان بازنده کرده است.
وقتی ما در دنیا از سوی آمریکا و اسرائیل منافقانه متهم به حمایت از تروریسم و خشونت هستیم، رفتاری که آقایان آزمون و حاج‌صفی و رضائیان از خود نشان دادند و در مقابل چشم مردم جهان قرار گرفت ضربه‌ای مهلک به ملت ایران بود و این افراد باید تنبیه شوند. اینها بازی در تیم ملی را با بازی در کوچه و محله اشتباه گرفته‌اند و نمی‌فهمند که رفتار آنها رفتار و اخلاق و فرهنگ ملت ایران را به دنیا منتقل می‌کند.
از سوی دیگر اعتراض بیش از حد به داور که در بازیهای داخلی ما یک رسم و عادت شده است، خود را در بازی ملی نشان داد و شد آنچه که نباید می‌شد. باید از همه اینها برای آینده درس گرفت.
خلاصه، تیمی که می‌توانست قهرمان آسیا شود، به خاطر ضعف روحی و روانی و اخلاقی نتوانست به این مقام برسد و دل مردم را که در شرایط فعلی به شدت به آن نیاز داشتند شاد کند. این تیم همه شرایط قهرمانی را داشت اما شخصیت قهرمانی را نداشت.
نظر شما