قطب نمای معیوب شارلی ابدو

پاپ فرانسیس می گوید "اگر کسی به مادرم فحش دهد نمی توان انتظار داشت من بی تفاوت بمانم و عکس العملی نشان ندهم،باید به دیگران و اعتقاداتشان احترام گذاشت".نمیدانم چرا گردانندگان هفته نامه شارلی ابدو اینقدر اصرار به نشر تنفر مذهبی و نژادی دارند. بر هم زدن آرامش جامعه چه سودی برای آنان دارد؟
فرانسوی ها اساسا در میان اروپائیان ملت عجیبی هستند و به خود اجازه هر رفتاری را میدهند. اروپایی ها خصوصا مردم ایتالیا و اسپانیا خیلی از فرانسوی ها دلخوشی ندارند.اهالی پاریس ، مون پولیه،مارسی،تولوز،لیون و.... مطمئن هستند با بقیه فرق دارند!. فرانسوی ها حتی فکر می کنند مدرنیته اروپایی و سنت های آزادیخواهی قرون 18 و 19 در اروپا و به تبع آن سراسر جهان مدیون آنهاست.به عنوان مثال کم نیستند فرانسویانی که خود را منشاء مشروعیت تفکر چپ و آزادیخواهی اروپای مدرن دانسته!و معتقدند مارکس و انگلس در تبیین چگونگی فلسفه فهم طبقات اجتماعی و نحوه شکل گیری جنبش پرولتری فرزندان معنوی آنهاهستند! استنادشان هم واقعه تاریخی کمون دو ماهه 1871 پاریس است .یا در دوره مدرن،معتقدند جنبش کارگری - دانشجویی ماه مه 1968پاریس، عملا به تئوریزه کردن سوسیالیزم انقلابی در اروپا با رویکرد انسانی منجر شد و به آن هم افتخار می کنند. بسیار خب!با تسامح اجازه دهید به روشنفکران چپ راست محور فرانسه به عنوان الیت و گروه مرجع جامعه مدال لژیون دنوررا اهدا کنیم! اما پس از آن به لحاظ ذهنی با تناقضی آزار دهنده روبرو خواهیم شد. بیشتر به این دلیل که عملکرد چپ فرانسوی همواره با تندترین اصول راست افراطی مقایسه و عیار سنجی شده است!. طنز غریبی ست! آنها در هدایت جامعه و اصلاح ساختارها کارنامه ای بهتر از راست افراطی در برابر ما قرار نداده اند. شبیه واکنش غیر مسئولانه و غیر اخلاقی که مسئولان نشریه شارلی ابدو از خود نشان داده و آن را عنوان یک سنت چپ معرفی کردند. پس از وقایع 10 روز پیش پاریس و کشتار 3 روزه در این شهر، مسئولان نشریه شارلی،آشکارا گفتند "هیچ حد و مرزی را به رسمیت نمی شناسند و به چالش کشاندن هر چیزی را وظیفه خود می دانند و نه تنها اصرار ،بلکه به آن عمل خواهند کرد و به هیچکس و هیچ چیز نه باور دارند ونه اهمیتی می دهند!. فرانسه کشوری آزاد است(قرین به مضمون همین عبارات و مفاهیم).
شاید اگر چنین سخنانی غیر اخلاقی و ضد تمامی اصول مدارای اجتماعی از زبان سنت گرایان راست افراطی چون خانم لوپن که متخصص ایجاد تنفر مذهبی و جدایی نژادی ست جاری می شد جای تعجب نداشت . اما چگونه است مسئولان هفته نامه شارلی که خود را مترقی و جلودار آزاد اندیشی و ترقی خواهی می دانند واکنون مشخص شده دستکمی از راستگرایان پاریسی ندارند، اینگونه نه فقط احساسات بلکه اعتقاد مسلمانان را به تمسخرگرفته وآن را به بازیچه کلامی و کاریکاتوری خود تبدیل و بعدانتظار سکوت دارند؟. این البته هیچ ربطی به اتفاقات تروریستی چند روز اخیر ندارد و باید این دو را ازهم تفکیک کرد. اما متقابلا روی دیگر این تفکیک، دقیقا داشتن مجوزی برای انجام هرعملی،گفتاری ویا اقدامی با تکیه بر عبارت "لطفا مدارا کنید"نیست،آنگونه که شورای سردبیری شارلی اصرار و انتظار دارند. اینکه علی رغم همدردی که جامعه جهانی ،خصوصا مسلمانان فرانسوی با آنها و جامعه رسانه ای فرانسوی به عمل آوردند، اما شرورانه سیاست به قول خودشان عدم عقب نشینی و به تعبییر عوامانه "رو کم کنی" را درپیش گرفته اند، با کدام منطق آزادی و احترام به حقوق و عقاید دیگران که گفته می شود جزو اصول مسلم قوانین مدنی منتج از انقلاب کبیر فرانسه است سازگاری دارد؟که تصمیم به انتقام آز آنها گرفته اند؟. اصرار بر آزار و فشار روحی به مسلمانان به چه دلیل صورت می گیرد؟اینکه به غلط و شرارت گونه گفته می شود " ما نه تنها با پیامبر اسلام(ص)حتی با دیگر پیامبران و رهبران دینی رفتار مشابهی میکنم و هیچ چیز برای ما یک باور نیست و پیروان ادیان و معتقدان به سایر باورها می توانند با ما همان کنند که ما با آنها میکنیم! بر گرفته از کدام قانون اخلاقی و اجتماعی ست؟ این جلو داری در بر هم زدن ثبات روحی و روانی و امنیت جامعه آنهم با قطب نمایی معیوب،چه حاصلی جز بازتولید خشونت و بی ثباتی قرون وسطایی نه فقط در فرانسه که در سراسر جهان به ارمغان آورده است ؟ در حالی که در همین فرانسه (سایر نقاط اروپا به کنار) جامعه مسلمانان علی رغم همه نابسامانی هایی که با آن روبرو هستند، همواره جزو مدارا گراترین گروه اجتماعی شناخته شده ،حتی در وقایع اخیر جلو دار محکومیت خشونت بودند. در این میان کوتاهی آشکار دولت و مجلس فرانسه(در مقیاس وسیعتراتحادیه و پارلمان اروپا) نقش اصلی را در بروز این وضعیت ایفا کرده است.چراکه حاضر به تصویب قوانین ضد تنفر نژادی،اقلیتی و نامدارایی مذهبی نیستند. نه فقط برای مسلمانان که برای تمام اقلیت های قومیتی، نژادی و دینی.جمله ابتدائی پاپ فرانسیس را دوباره بخوانید.هرچند آقای اولاند خود را به نشنیدن زد و آقای کامرون با آن مخالفت کرد. matinmos@gmail.com