فیلم سخنرانی آقای حسین شریعتمداری در دانشگاه تهران را از خبرگزاری فارس دیدم. این نخستین باری نبود که شریعتمداری به یک دانشگاه می رفت و سخنانش با واکنش تند دانشجویان روبرو می شد. در این فیلمی هم که امروز از سخنرانی او در دانشگاه منتشر شده است اعتراضات تندی علیه او می شد و او هم تندتر و تندتر پاسخ آن ها را می داد. تا جایی که رسما سالن شیخ مرتضی انصاری دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران به دو دسته موافقین و مخالفین سخنان شریعتمداری تقسیم شد. دانشجویان هم مدام در یک دور باطل شعارهایشان را بلندتر و بلندتر فریاد می زدند. اگرچه موضوع سخنان شریعتمداری و شعارهای مخالفانش موضوع مهمی بود اما چیزهای خیلی مهمتری نیز وجود داشت که آقای شریعتمداری نسبت به آن ها نداشت. بگذارید این مسایل را در چند سوال خلاصه کنم:
*آقای شریعتمداری چند سال دارد و آن دانشجویان چندسال داشتند؟
*آقای شریعتمداری چه قدر در آن دانشگاه هست و آن دانشجویانی که علیه هم شعار می دادند چقدر؟
*این چندمین بار است که آقای شریعتمداری با این حجم از مخالفت دانشجویی روبرو می شود؟
*چرا اینقدر دانشجویان نسبت به حضور شریعتمداری حساس هستند؟
حالا جواب این 4 سوال را یک جا می دهم:
آقای شریعتمداری متولد 1326 است. یعنی اکنون 67 سال سن دارد. دانشجویان هم بین 18 تا 24 سال سن دارند. یعنی تقریبا آقای شریعتمداری همسن پدر یا حتی پدربزرگ آن هاست. اگر من جای او بودم هیچگاه، دهان به دهان نوه های خودم نمی گذاشتم. آقای شریعتمداری یک روز در دانشگاه بود و شاید سال دیگر به بهانه ای دیگر در یک دانشگاه دیگر. اما دانشجویانی که رو در روی هم با نفرت شعار می دادند قرار است حد اقل 4 سال در کنار هم درس بخوانند و تخم نفرتی که اکنون کاشته شده معلوم نیست به چه درختی قرار است تبدیل شود.
این بار هم دفعه اولی نیست که آقای شریعتمداری در یک دانشگاه با چنین واکنش هایی روبرو می شود و ظن من این است که بار آخر هم نخواهد بود. جواب سوال آخر هم دیگر اظهر من الشمس است. حتی اگر بر فرض خیال بگوییم که دانشجویان با مواضع حسین شریعتمداری مخالف نباشند و تنها دچار کج فهمی شده اند، قطعا لحن و ادبیات او را دوست ندارند. توهین های او را هم نمی پسندند. این دریای نفرتی که در سخنان آقای شریعتمداری موجود است نیازمند بازبینی است. بازبینی در مواضع یا لااقل لحن .
1717
