واقعیت آنست علی رغم مشکلات پیش روی پرونده هسته ای ایران که سناتور هائی مانند "مندنز و تد کروز" و لابی ایپک در پی افزایش آن هستند، مسیرتاکنون طی شده دیپلماتیک میان تهران - واشنگتن، متاثر از مذاکرات هسته ای ، برای روحانی و اوباما تا بدان حد جاذبه ایجاد کرده است که آنها واقع گرایانه به خودفرصت بیشتر و بهتری برای تعمیق این جذابیت ها داده و ترجیح میدهند به مشکلات توجهی نداشته باشند. مذاکرات اتمی توانست فرصتی واقعی تر به تهران - و اشنگتن برای نگاه به یکدیگربدهدو آنها به قول ریچارد نیکسون "فکر کردن به آنچه تا کنون فکرنکردنی بود" را آغاز کرده اند.یا به قول این حکایت ایرانی ها " آنها اکنون میتوانند با نگاه خرید به هم نگاه کنند". یک دیپلمات مقیم تهران میگوید" شکی باقی نمانده تبعات ناشی از هرگونه توافق هسته ای یک فرصت تکرار نشدنی در اختیار ایران و ایالات متحده برای رفع سوءتفاهم های 35 ساله قرارمی دهد. شاید نباید خیلی صبر کرد، علائم آن اکنون دیده میشوند". باربارا اسلاوین تحلیل گر ارشد مسائل ایران و عضو ارشد شورای آتلانتیک ضمن بیان نظر مشابهی میگوید "باید خوشبین بود من معتقدم اوباما در مسئلهٔ دستیابی به توافق دائم با ایران کاملا صادق و خواهان آن است. جمهوریخواهان تنها به خاطر مقاصد سیاسی با رئیس جمهور مقابله می کنند".
شاید بگوئید بیان چنین سخنی عجولانه است ، اما فکر میکنم به دلیل تبعات اجتناب ناپذیر توافق هسته ای، به مروراز اهمیت کنونی و غیر معمول این بحران بین المللی به نفع وقوع تغییرو تحولاتی معنا دار میان ایران و ایالات متحده کاسته خواهد شد.این کاستی بیشترخواست تهران است، چون بی صبرانه در انتظارطبیعی بازگشت پرونده خود به شرایط عادی ست . به باور من جامعه جهانی نیزحتما ازچنین تحولی دیپلماتیکی استقبال کرده و از آن حمایت میکند.
نمیتوان زمان دقیقی را مشخص کرد اما با توجه به اظهارات اخیر وزیر خارجه کار کشته ایران که بزرگترین شانس روحانی در عرصه بین المللی تلقی میشود، مبنی بر امیدواری نسبت به توافق طی 3 ماه آینده ، سخنان حیرت آور روز گذشته صالحی رئیس سازمان انرژی اتمی ایران با یک شبکه خبری بین المللی عرب زبان ایرانی مبنی بر کاهش سطح اورانیوم 20 درصدی و رقیق کردن 103 درصد باقی مانده آن وکاهش 1/5 (یک پنجم)پلوتونیوم تولیدی راکتور اراک ، اظهارات دیپلمات های غربی نزدیک به هیات های مذاکره کننده و نیز گزارش مثبت آمانو به شورای حکام آژانس ، از ماه جولای که توافق به صورت مدالیته ی توافقی عرضه خواهد شد، به احتمال قوی اما مشروط و به سختی ،طی پروسه ای 18 تا 24 ماهه، هم زمان با عادی شدن روند فنی پرونده (امری بسیار بسیار مهم و حیاتی) جامعه جهانی شاهد تحولاتی بی سابقه و رو به جلو در مناسبات تهران و واشنگتن خواهد بود.اگر گزارش های مربوط به تداوم فعالیت های دیپلماتیک پادشاهی عمان میان ایران و آمریکا که تا کنون تکذیب نشده درست باشد، با جرات بیشتری میتوان ادعا کرد این زمان کوتاه ترخواهد شد . این تحولی بس مهم در دیپلماسی از نوع ایرانی ست . به هر حال زمان انتظار خیلی طولانی نخواهد بود.
matinmos@gmail.com
نظر شما