حضور اخضر ابراهیمی در تهران :فرصت جدید بر راه حل منطقه ای بحران سوریه

پس از بن بست دیپلماتیک میان حامیان ومخالفین بشار اسد و به تبع آن نتایج مایوس کننده نشست ژنو2 ؛بحران سوریه واردفاز جدیدی شده است .در حالیکه گسست بیشتر در جبهه معارضین تکفیری سوری این فرصت را فراهم ساخته که ارتش ضمن بازیافت قدرت نظامی دامنه عملیات پاکسازی خویش را برمناطق سوق الجیشی افزایش دهد. لذااحتمال خروج بیشتر نیروهای تروریستی خارجی از مناطق چون ریف وحلب محتمل تر است از دیگر سو؛ تشدید اختلافات جدید میان ریاض ودوحه برسر مسایل منطقه ای وانفعال جبهه ترکی ضد سوری معادله چند مجهولی سوریه را پیچیده تر نیز ساخته است .
با تحولات جدید عربستان تنها حامی اصلی گروههای تکفیری درادامه مسیر ورقابت منطقه ای با ایران با شرایط دشواری تر ی مواجه است . چراکه تنش جدید این کشور با قطر برسر اخوان المسلمین ونیز ادامه جنگ رسانه ای می تواند در نزدیکی تهران- دوحه وتوافق بر سر حل وفصل سوریه ودیگر مسایل مورد اختلاف را از مسیر گفتگو اثر بخش باشد . با توجه مخالفت قبلی آمریکا برای حضور ایران در نشست های قبلی برسر موضوع سوریه ؛ تفرقه وتشدید اختلاف در جبهه حامیان معارضین سوری فرصتی برای عرصه اندام ایران در عرصه دیپلماتیک خواهد بود .
در عرصه بین ا لمللی هم ادامه بحران بر سر روابط غرب وروسیه بر سر خود مختاری کریمه می تواند تا ثیر مستقیم بر مواضع مسکو در بحران سوریه نمایان تر سازد ؛ چراکه حمایت همه جانبه غرب از اوکراین ونزدیک شدن به حیات خلوت روسها موجب می شود که مرد قدرتمند کرملین سر سختی بیشتری در قبال حبهه غربی وعربی ضدسوری در مذاکرات مرتبط با بحران سوریه از خود نشان دهد . البته روسیه در ایجاد متوازن سازی قدرت در منطقه خاورمیانه چشم به حمایت ایران وحتی حزب ا..لبنان دوخته است . لذا در حالیکه شاهد شکاف بیشتر در جبهه حامیان معارضین سوری در عرصه منطقه ای وبین المللی هستیم . ولی مواضع یکپارچه متحدان بشار اسد وخروج قطر وترکیه ورورد این کشورها به جبهه بیطرف می تواند موازنه را به نفع دیپلماسی وپرهیز ازسیاست های جنگی عربستان در منطقه پیش ببرد .
در چنین شرایطی ؛ سفر نماینده دیبر کل ساز مان ملل متحد به تهران برای رایزنی های دیپلماتیک وگفتگو بر سر بحران سوریه می تواند حائز اهمیت تلقی گردد .
بی تردید؛ اولین نتیجه ملموس این سفر در پر رنگتر شدن نقش ایران در حل وفصل بحران سوریه والزام غرب به د عوت از ایران برای مشارکت در نشست های آتی برای رسیدن به صلح جامع وکاستن از تنش هاست . غیبت ایران در نشست های قبلی نشان داد که غرب وبرخی از کشورهای حامی معارضین دولت سوری نمی تواند با لج بازی سیاسی وشرط گذاری برای مشارکت دادن ایران در گقتگوهای مرتبط با بحران سوریه به خواست های خویش دست یابند . بنابراین با محکمتر شدن مواضع روسها ونرمش احتمالی قطر وترکیه نسبت به ایران ؛ رایزنی ا خضر ابراهیمی هم می تواند در ایجاد بستر جدید دیپلماتیک ونیل به راه حل سیاسی برای خروج از بن بست سوریه مفید قلمداد گردد . با ید غرب وعربستان بپذیرند که توان حذف نقش ایرا ن از پرونده سوریه راندارند وایران شریک مطمئن سیاسی برای فایق آمدن بر بحران های منطقه ای وبین المللی است . در هرصورت چه غرب وبرخی از کشورهای عربی ضد دولت سوری بخواهند یا نخواهند حضور میدانی ایران وحمایت همه جانبه آن از حزب ا..لبنان وارتش سوریه در تعیین سا ختار قدرت سیاسی آینده سوریه بی بدیل است . وپایداری در مواضع خویش موجب پیشر فت ارتش سوریه وسر کوب گروههای جهادی و تکفیری گردیده است .
با زنده میدان سیاست در بحران سوریه عربستان است . چرا که هر گونه پافشاری در حمایت از تروریست ها وارسال سلاح به معارضین موجب تحریک افکار عمومی مردم منطقه علیه سیاست های جنگ طلبانه ریاض وانزوای منطقه ای آن خواهد شد .
دلیل اصلی سفر اخضر ابراهیمی به تهران باید در نا کار آمدی سیاست های گذشته غرب وساز مان ملل متحد در بحران سوریه دانست . به رغم گذشت چهار سال از جنگ خونین داخلی سوریه وسرایت آن به سایر کشورها ( لبنان . عراق....)ادامه وضعیت موجود برای منطقه خاورمیانه فاجع بار است . در این میان گروههای تکفیر وسلفی تندرو در صورت اخراج از سوریه می توانند منبع اصلی نا امنی وترور در کشورهای حامی تروریست ها هم گردند .
بطوریکه داعش عمدترین گروه تروریستی فعال در شامات زنگ خطر را در منطقه به صدا درآورده است واحتمال انجام اقدامات تروریستی این گروه در خود کشورهای عربی نظیر قطر ؛ امارات متحده .....دور از ذهن نیست . بنابراین ایران اسلامی که خود قربانی سیاست واقدامات گروههای تروریستی بارها نسبت به فراگیر شدن این اقدامات وجنگ قومی وفرقه ای در منطقه هشدار داده بود . لذا در سفر اخیر اخضر ابراهیمی با تشریک مساعی بیشتر می تواند طرح خویش را برای ریشه کنی اقدامات تروریستی وراه حل سیاسی بحران در قالب سوری- سوری تبیین نماید .
هم چنین بی نتیجه ماندن اقدامات قبلی ساز مان ملل وطرح های غربی برای بحرا ن سیاسی سوریه باردیگر همگان را به لزوم راه حل منطقه ای سوق داه است . دراین میان تلاش باید شود که مخالفین وموافقین منطقه ای دولت سوریه در قالب طرح جدید امکان مذاکره وگفتگو را داشته باشند . بی تردید حضور ایران وعربستان ومصر وعراق....می تواند در همگرایی منطقه ای وخروج از بحران بسیار سازنده باشد . در این ارتباط نقش دبیرکل سازمان ملل متحد ونماینده آن در فراهم ساختن ساز وکار منطقه ای برای گفتگوهای چند جانبه مهم است در صورت فراهم شدن چنین فرصتی وتوافق دوستان ودشمنان دولت سوریه بر تمرکز جدی برراه حل سیاسی ؛ دستاوردی گراسنگی برای دیپلماسی منطقه ای .ایران قلمداد خواهد شد