عدم موج آفرینی و حرکات عجیب و غریب و برخی اقدامات تندروانه می تواند یکی از نتایج مثبت تئوری یکدست سازی حکومت باشد. البته باید با دید منصفانه به موضوع نگاه کرد تا در تحلیل دچار زیاده روی نشویم، چرا که یکدست سازی حکومت و حکمرانی در یک سطوحی انجام شده است.

یکدست سازی حکومت خیلی مضر است. وقتی به عنوان ناظر به موضوع می نگریم تبعات منفی آن آشکار می شود. به حاشیه راندن گروه‌‍‌های گسترده‌ از نخبگان جامعه و نخبگان سیاسی به منافع ملی آسیب وارد می کند. ضمن اینکه روند حذفی و خالص‌سازی ظرفیت‌های حکمرانی را هم کاهش می‌دهد.

اما طبیعتا جنبه‌های مثبتی را هم می‌توان در این وضعیت دید. وقتی حاکمیت یکدست می‌شود، در بزنگاه‌ها بسامد کنش‌های غیر قاعده و عجیب و غریب کمتر می‌شود چرا که شرایط حکمرانی اقتضا می‌کند که کارهایی را نباید انجام بدهند.

به هر حال هنوز که هنوز است مفهوم منافع ملی آنچنان که باید و شاید به وجود نیامده است. مسائل سیاست خارجی که بسیاری‌شان ارتباط مستقیم با منافع‌ملی و امنیت ملی دارند و اصلا شوخی بردار نیستند.
ببینید | تله صهیونیست‌ها برای ایران در جنگ غزه / چرا این سناریو به دور از منافع ملی است؟
ببینید | تحقیر استراتژیکی بایدن در اراضی اشغالی/ تل آویو، واشنگتن را از کدام اهداف دور می کند؟
ببینید | کارکرد استراتژیک اسرائیل برای آمریکا به پایان رسید؟
ببینید | درس گرفتن از یک تجربه تلخ تاریخی؛ چرا مصر مرزهای خود را به روی مردم غزه باز نکرد؟
ببینید | جنگ غزه به چین برای حمله به تایوان انگیزه داده است؟/ پکن در دام واشنگتن خواهد افتاد؟

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 1836392

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
3 + 2 =