حسن زاده که به تازگی مجموعه داستان آه ای مامان او به عنوان مجموعه داستان کوتاه برگزیده نوزدهمین و بیستمین جایزه مهرگان ادب از سوی هیات داوران این جایزه معرفی شد، در گفت وگو با خبرنگار ایرنا به شرح مشکلات دامن گیر حیطه ادبیات، نویسندگان و بازار نشر کشور پرداخت.
وی گفت: استعدادهای بسیار خوبی در زمینه داستان نویسی بویژه داستان کوتاه در کشور داریم اما مشکل ما رعایت نشدن حق نشر و تکثیر و وجود کارهای زرد خارجی است که بازار را اشباع کرده و مانع از درخشش آثار نویسندگان داخلی در بخش تالیف می‌شود. متاسفانه همیشه وقتی بحثی درباره ادبیات ملی و سرزمینی‌مان پیش می‌آید، اولین چیزی که خودش را نشان می‌دهد مشکلات است. اما با وجود تمام مشکلات، نقاط قوت و خوبی هم وجود دارد که مهمترینش هم دوام آوردن ادبیات‌مان با وجود این مشکلات کمرشکن است. اما وقتی می‌پرسید چرا تا این میزان آثار ایرانی در بین مخاطبان فارسی مهجور است، باید بگویم یکی از دلایل اصلی‌اش، و چه بسا یکی از اساسی‌ترین مشکلات ما همین (نبود قانون کپی رایت) است. البته که ما مشکلات اساسی دیگری هم داریم. مثلا نظام آموزشی در ایران به گونه ای نیست که دانش آموزان از همان ابتدا با کتاب مانوس شوند و خواندن تبدیل شود به جزئی لاینفک از زندگی شان که بحث اش مفصل است. فقط خواستم بگویم این مشکلی است که ریشه های گوناگون و عمیقی دارد. اما در اینجا می خواهم مشخصا به مساله کپی رایت و نابرابری های موجود در بازار کتاب ایران بپردازم.
نویسنده کتاب خیال باز افزود: در مقابل شما کمتر نویسنده ای را سراغ دارید که ابزاری برای تبلیغ خودش در اختیار داشته باشد و اگر هم داشته باشد بسیار محدود و ناکافی است. این در حالی است که تبلیغ اثر به این شیوه ای که در ایران هست، اصلا به عهده نویسنده نیست. نمی گویم نویسنده نباید کاری بکند. اما نه این شکل. واقعیتش این است که کار نویسنده در اصل نوشتن و خوب نوشتن است. برای دیده شدن اثر نویسنده باید سازوکارهای دیگری وجود داشته باشد. البته این حرف من در شرایط فعلی خیلی آرمانی است. به هر حال این شرایطی است که ما در آن هستیم و امید دارم روزی برسد که هرکس فقط کار خودش را به بهترین شکل انجام دهد.
این نویسنده کشور ادامه داد: در حوزه کتابخوانی مخاطبان محدودی داریم و هرکسی هم می‌خواهد به شکلی بخشی از این مخاطبان را جذب کند؛ و در این شرایط متاسفانه به نویسنده ایرانی به سختی تریبونی برای معرفی و جذب مخاطب داده می‌شود.
راه دوام آورن نویسنده ایرانی چیست؟
حسن زاده ادامه داد: اگر از من بپرسند راه دوام آوردن و اساسا راه چاره چیست، می گویم: اعتقاد و ایمان به کاری که انجام می دهی. چون هیچگونه پیش بینی ای نمی توان کرد. کار را که می نویسی اصلا معلوم نیست مجوز بگیرد یا نگیرد، همچنین بعد از چاپ اصلا معلوم نیست ناشر بتواند جایی برای کار در میان آثار خارجی پیدا کند و یا حتی فرصت معرفی برایش بیابد و... مخاطب هم که با داستان فارسی قهر است، عایدی مالی ای هم که در آن نیست. خیلی ساده ست، در این راه واقعا ظفرمندی ای وجود ندارد. تنها عشق و جنون است. عشق و جنون هم اعتقاد به ادامه می آورد و کمک می کند هرناملایمتی را تحمل کنی، چون نمی توانی ننویسی، چون اگر ننویسی زندگی برایت معنایش را از دست می دهد..
۲۴۱۲۴۱
نظر شما